Eenmaal aangekomen op het evenemententerrein valt op dat in vergelijking met het optreden van Guns N’ Roses vorig jaar ervoor is gekozen om dit keer in de breedte (van de Concourslaan) te spelen in plaats van in de lengte. Degenen die achteraan staan, kunnen de show daardoor wat makkelijker volgen. Hoewel, het zichtveld wordt voor veel toeschouwers ernstig belemmerd door de tenten en torens. Het is al vroeg druk op het terrein en dus lastig om een mooie plek te bemachtigen waarbij de zichtlijnen optimaal zijn. Bovendien bemoeilijkt de ondergaande zon het zicht op het podium, want deze schijnt vanachter het podium in de gezichten van de toeschouwers. Daar hebben velen vooral het eerste halve uur tijdens de hoofdact last van. Dan maar wat te drinken halen. Er staan lange rijen voor het kopen van muntjes en drinken. De rij van de muntjes wordt sneller weggewerkt dan die van het (overigens prijzige) drinken. Verder is het juist genieten van het mooie weer, de prima terreinconditie en mag men blij zijn dat de storm van gisteren achter de rug is. De temperatuur is bijzonder aangenaam en dat zou zo de hele avond zo blijven. Optimale omstandigheden voor een optreden in de buitenlucht. De sfeer is relaxed en men vermaakt zich prima. Behalve op het terrein volgen mensen het optreden buiten de poorten, zijn er enkele luchtballonnen en schrikt de muziek de vogels niet af om ook even een kijkje te nemen.

Om half acht betreden de twee dames van Abélard het podium. Héloïse Hervouët en Émilie Aridon-Kociołek brengen een half uur lang Rammstein-covers op piano ten gehore. Dat doen ze op hoog niveau, al gaan de instrumentale versies bij velen het oor in en uit als achtergrondmuziek. Men vindt het saai en er is dan ook veel geroezemoes, zonder aandacht te besteden aan de supportact. Enkele nummers, zoals Sonne worden echter snel herkend en meegezongen door een aantal fans. De concertpianistes doen onverstoord hun ding, bedanken de menigte en verdwijnen onder een respectvol applaus van het podium.

Even na half negen klinkt Music For The Royal Fireworks van George Frideric Händel en wordt het bandlogo met de lift naar boven getild. Als de lift kort daarop naar beneden gaat, zien we Till Lindemann Rammlied inleiden. De bas dreunt door iedereen heen en men is er klaar voor. De eerste reguliere track komt nog niet optimaal tot zijn recht (keyboardpartijen wat aan de zachte kant in de mix), maar de geluidsman slaagt er al snel in om een goede balans te vinden. De met hanenkam getooide frontman marcheert vervolgens net als toetsenist Christian “Flake” Lorenz op de maat tijdens Links 2 3 4. Het publiek danst, headbangt, marcheert en klapt direct enthousiast mee. Lindemann moedigt de aanwezigen met handgebaren aan mee te doen, maar iedereen weet dat er “hey” geschreeuwd moet worden na “Da schlägt es links”. De details in de podiumpresentatie zijn vooral voor de fans in de Feuerzone, de ruimte dichtbij het podium, goed te volgen.

Daarachter is het vooral kijken naar het imposante podium, de supertiming van het vuurwerk (voor het eerst tijdens Sehnsucht, maar ook Rammlied eindigt al met een perfecte knal), de geweldige licht- en vuurshow en de schermen waarop vanaf Mein Herz Brennt de verrichtingen van de heren op de planken bij vlagen goed te zien zijn. Het zou mooi geweest zijn als er grote schermen geplaatst waren waarop iedereen, ook degenen die achteraan staan, de show wat beter zou kunnen volgen. De gigantische, brandende kinderwagen van het fraai opgebouwde Puppe is echter niet over het hoofd te zien, net als de zwarte confettiregen. Elk nummer is er wel weer wat nieuws te beleven, zoals het meeklappen met een poppetje tijdens Angst (dat eindigt met CO2-kannonen die volop staan te blazen) en met Richard Kruspe, die in de lift achter de dj-tafel staat om de remix van Deutschland ten gehore te brengen. Het is een fase waarin de niet-metal-maar-wel-technoliefhebber extra van kan genieten. Even wat rustige momenten met vooral ruimte voor elektronica, voordat de beuk er weer ingegooid wordt. Vervolgens klinkt de reguliere versie van Deutschland, gevolgd door Radio.

Mede vanwege de perfecte weersomstandigheden (droog, nauwelijks wind, niet te warm, niet te koud), de goede geluidsafstelling en de strakke uitvoering komen veel tracks, waaronder zeker de laatste twee genoemde, uitstekend uit de verf. Verrassingen zijn er niet, al ontbreekt Pussy wellicht vanwege de controverse. Uiteraard reageert het publiek het meest enthousiast op tophits als Mein Teil, Du Hast en Sonne. Wat een geweldige vuurshow is er te zien tijdens deze tracks! Eerst het bekende toneelstuk met de vlam in de pan, daarna vuurwerk dat via kabels van het podium naar de vier torens loopt (een geweldig visueel spektakel) en tot slot een enorme vuurzee van verschillende vuurkanonnen op en boven het podium en op de torens. Je komt ogen tekort voor wat er allemaal gebeurt. Tot ver van het podium nemen velen het spektakel op telefoon op en wordt er volop meegezongen. Zelfs buiten de concertpoorten wordt er volop meegenoten. Met een buiging nemen de bandleden afscheid van het publiek.

Natuurlijk komt er nog meer, maar niet nadat op het scherm beelden getoond worden van de reaction-cam. De een komt met een bloedneus in beeld, de ander vormt een hartje. De een heeft een shirt aan met de tekst Kutfeest en de ander laat haar tieten zien. De publieksreactie is echter het uitbundigst als een enthousiaste fan met het downsyndroom (de 25-jarige Joey de Vries uit Zwolle) meermaals in beeld komt. Een bijzonder, hilarisch en vermakelijk intermezzo dat gevolgd wordt door een ingetogen versie van Engel met Abélard. Dat gebeurt op een b-podium. Vanaf daar surfen de heren in grote boten over het publiek naar het podium voor Ausländer, Du Riechst So Gut en Ohne Dich. Met laatstgenoemde wordt de gevoelige snaar nog even geraakt. Er volgt nog een tweede toegift met Rammstein, het volop meegezongen Ich Will en met Adieu neemt Rammstein echt afscheid. Na het nummer danken de mannen het publiek en verdwijnen ze in de lift naar grote hoogten, waarna een laatste klap volgt en de hoogste tentakels van het podium in brand staan.

Rammstein imponeerde vandaag met een strak geregisseerde en prima uitgevoerde show en zette Groningen in vuur en vlam. Een gemêleerde massa heeft zichtbaar genoten en terwijl van tevoren gevreesd werd voor het harde geluid, stond dat prima afgesteld en vonden velen het zonder oordopjes ook goed te doen. Onder prima omstandigheden werd alles uit de kast gehaald om iedereen te vermaken. De vele enthousiaste reacties na afloop spreken boekdelen. Het was fantastisch!

Setlist Rammstein:
1. Music For The Royal Firework (George Frideric Handel) (Intro)
2. Rammlied
3. Links 2-3-4
4. Bestrafe Mich
5. Giftig
6. Sehnsucht
7. Mein Herz Brennt
8. Puppe
9. Angst
10. Zeit
11. Deutschland (Remix door Richard Kruspe)
12. Deutschland
13. Radio
14. Mein Teil
15. Du Hast
16. Sonne

Toegift:
17. Engel (met Abélard)
18. Ausländer
19. Du Riechst So Gut
20. Ohne Dich

Toegift 2:
21. Rammstein
22. Ich Will
23. Adieu

Setlist Abélard:
1. Rammlied
2. Mein Herz Brennt
3. Mutter
4. Engel
5. Du Riechst So Gut
6. Zeit
7. Frühling In Paris
8. Sonne
9. Deutschland
10. Du Hast