Voordat het zover is, mogen maar liefst drie andere bands hun kunsten vertonen. Allereerst League Of Distortion. Dat is een nieuwe band uit Duitsland die volgens eigen zeggen de missie heeft “to awaken the world”. Eind vorig jaar verscheen het debuutalbum via Napalm Records. Daarop laat het kwartet moderne, alternatieve metal/rock horen, die tevens elementen van metalcore, pop en industrial bevat. Instrumentaal gebeurt er niet heel veel, waardoor de focus vooral komt te liggen op de stoere, rauwe zang van Anna Brünner. Hoewel ze aan de geluidsman doorgeeft dat ze zichzelf niet kan horen vanwege problemen met de in-ears, maakt ze vanaf het begin een sterke indruk. Niet alleen vocaal, maar ook qua presentatie. Hoe hard ze echter ook werkt en hoe catchy sommige refreinen ook zijn of uitnodigen tot meezingen, het publiek komt niet echt los, al schijnen velen op verzoek wel met de lampjes van de mo=biele telefoons tijden Wolf Or Lamb, samen met Rebel By Choice het hoogtepunt van de set. De alternatieve muziek staat wellicht te ver af van wat de Kamelot-fans willen horen. Hoewel League Of Distortion niets baanbrekends brengt en niet slaagt in de missie om de wereld wakker te maken, heeft de groep zich op een goede manier gepresenteerd.
Als tweede mag Eleine aantreden. De Zweedse formatie die in 2014 is opgericht, heeft al heel wat meer uren op het podium doorgebracht en dat blijkt uit de eenheid die de groep uitstraalt. Nieuwelingen Victor Jonasson (sessie-gitarist) en Filip Stålberg (sinds kort vaste bassist) hebben zich snel aangepast en al vlieguren gemaakt tijdens de akoestische tour. Het synchroonheadbangen gaat ze goed af. Ook maken de bandleden veelvuldig contact met het publiek. Een deel van de speeltijd gaat op aan woorden tussen de nummers door. Veelal zijn het vermakelijke woorden over de kennis van de Nederlandse taal (zangeres Madeliene Liljestam wint de sympathie van de toeschouwers door “frambozen” en “pindakaas” goed uit te spreken), het verwelkomen tot de Eleine Legion, het oefenen met meezingen en welk deel van het publiek het hardst kan juichen.
Het kwintet scoort vooral met die interactie, waarbij levenspartners Liljestam en gitarist/zanger Rikard Ekberg de kartrekkers zijn. Zij zijn het kloppende hart van de groep, de componisten van de bombastische symfonische metalsongs, die elementen bevatten van Amon Amarth (riffs), Evanescence (zang), Epica/Dimmu Borgir (orkestraties). De sterkste visitekaartjes zijn Enemies, Ava Of Death en All Shall Burn, dat een prachtig refrein bevat. In toenemende mate krijgt Eleine het publiek mee en na afloop is het dan ook druk bij de merchandise, waar de bandleden alle tijd nemen om met de fans te praten, te signeren en op de foto te gaan.
Er zit een mooie opbouw in de avond, want Myrath valt nog meer in de smaak dan de bezoekers dan de eerste twee bands. De Tunesische groep komt bovendien met enkele verrassingen. Zo begint de show met To The Stars en halverwege komt Child Of Prophecy aan bod. Het zijn nummers van het album dat in september uitkomt. DaarvanHelaas geen buikdanseres vanavond, zoals bij de headlineshows van Myrath wel het geval is, maar zanger Zaher Zorgati doet een aardige poging, tot hilariteit van de bezoekers, waarvan sommigen ook een leuke poging doen. Wel van de partij is toetsenist Kévin Codfert, en dat is een welkome toevoeging. Al tijdens de openingstrack laat hij horen prima uit de voeten te kunnen met zijn keyboard.
De oriental metal van de Noord-Afrikanen zet de bezoekers al vroeg in beweging en verbroedert. De warme klanken komen helaas wat schel uit de boxen, maar er valt voldoende te genieten. Born To Survive is een vroeg hoogtepunt en ook de andere songs krijgen de goedkeuring van de bezoekers, al blijft een euforische actie uit. Zorgati betrekt het publiek goed bij de show, gebruikt even de catwalk en sluit met zijn vier bandmaten de show sterk af met het opbeurende hoogtepunt Believer: “Believe and carry on!”
En dan de band waar het overgrote merendeel naar heeft uitgekeken, getuige onder meer de bandshirts die men draagt en het gejuich waarmee de bandleden bij opkomst worden begroet: Kamelot. In het stage-design komt op meerdere plekken (aan de zijkant, de backdrop, drumstel en keyboard) het artwork van The Awakening terug, het kersverse album van de powermetalformatie.
Er wordt overtuigend afgetrapt met Veil Of Elysium. Het geluid staat hard afgesteld, maar je kunt de belangrijkste partijen goed horen. Er is direct veel beweging, zowel op het podium als in de zaal. Tommy Karevik, die veel meer gebruik maakt van de catwalk in vergelijking met de vorige drie bands (afspraak?), maakt direct contact met de fans terwijl de vuurshow de temperatuur nog eens verder doet stijgen in de voorste rijen. Van het nieuwe album komen vier tracks aan bod. Opus Of The Night (Ghost Requiem) en New Babylon al vroeg in de set, beide nummers met gastzangeres Melissa Bonny (Ad Infinitum), die ook nog bij enkele andere tracks het podium opkomt. Beslist een aanwinst, want net als Karevik zingt en growlt ze de sterren van de hemel. Het is een genot om naar beiden te mogen luisteren. Tijdens New Babylon komt er ook nog eens een vierkoppig koor met rode hoodies het podium op en zien we Karevik op een riser boven de anderen uittorenen. NightSky beleeft zijn première en One More Flag In The Ground (Karevik zwaait met de Nederlandse vlag) komt aan bod in de toegift.
Welk nummer ook gespeeld wordt, het publiek reageert enthousiast, zingt mee met March Of Mephisto (wederom wordt de riser gebruikt) en Karma, en springt tijdens Insomnia. Het zijn slechts enkele hoogtepunten, waartoe ook Sacrimony (Angel Of Afterlife) (met Melissa en een wat minder goed erbij passende Anna Brunner) en When The Lights Are Down (met een prima keyboardsolo) gerekend mogen worden. Tijdens Song For Jolee zorgen de fans met hun telefoons voor een lichtjeszee en (na een drumsolo van de nieuwste aanwinst van de band, drummer Alex Landenburg) na een uitgebreide versie van Forever (Karevik maakt opnemen met zijn telefoon) verdwijnt de band onder luid gejuich richting backstage.
Hoewel het al bijna 11 uur is en sommigen vertrekken (omdat het een lange concertavond is en mensen afhankelijk zijn van het openbaar vervoer), is het echter nog niet afgelopen, want er komt nog een feestelijke toegift met drie nummers, waarvan het nieuwe One More Flag In The Ground van alle nieuwe tracks het meest uitbundig onthaald wordt. De andere doen er niet veel voor onder overigens. Wat dat betreft bevat The Awakening een aantal ijzersterke tracks. Phantom Divine (Shadow Empire) (met een gemaskerde frontman) en Liar Liar (Wasteland Monarchy) zijn de andere twee toegiften, waarmee Kamelot afscheid neemt van Den Bosch. De internationale formatie zette vandaag een zeer overtuigend optreden neer, waarbij deze veelvuldig contact maakte met publiek, waardoor een mooie verbinding ontstond.
Setlist Kamelot:
1. Veil Of Elysium
2. Rule The World
3. Opus Of The Night (Ghost Requiem)
4. Insomnia
5. When The Lights Are Down
6. Vespertine (My Crimson Bride)
7. New Babylon
8. Manus Dei
9. Sacrimony (Angel Of Afterlife)
10. March Of Mephisto
11. Karma
12. Song For Jolee
13. NightSky
14. Forever
Toegift:
15. Phantom Divine (Shadow Empire)
16. One More Flag In The Ground
17. Liar Liar (Wasteland Monarchy)
Setlist Myrath:
1. To The Stars
2. Born To Survive
3. Dance
4. Monster In My Closet
5. Beyond The Stars
6. Child Of Prophecy
7. Endure The Silence
8. Believer
Setlist Eleine:
1. Enemies
2. As I Breathe
3. Ava of Death
4. All Shall Burn
5. We Are Legion
6. Death Incarnate
Setlist League Of Distortion:
1. My Revenge
2. Solitary Confinement
3. It Hurts So Good
4. Rebel By Choice
5. Wolf Or Lamb
6. L.O.D.