Ongeduldig vervoeg ik mij al vroeg bij de andere concertgangers, die als een kudde koeien die hun eerste weidegang van het jaar beleven, enthousiast de eerste pilsjes nuttigen alsmede deelnemen aan de kijken-kijken-niet-kopenparade langs de merch-tafel. Plaats van handeling is vandaag Baroeg, Rotterdam. Lekker knus, lekker groezelig, we hebben er zin in.
Conjurer trapt af en serveert een amalgaam van onder andere sludge en doom. Dat het geluid wat rommelig en modderig afgesteld staat, wordt gecompenseerd door de niet aflatende geestdrift van de heren muzikanten, die welhaast in trance lijken. De bassist laat bijvoorbeeld geen enkele mogelijkheid onbenut om zijn lange haren als zwepen door de lucht te laten zwiepen op de maat de muziek. Dat zijn hoofd nog op zijn nek zit, man! Het bevlogen viertal trekt de volledige trucendoos open, inclusief een inkijkje in het aanstaande album Pathos. Dat komt de band op een daverend applaus te staan en aan de merchtafel gaan de schijfjes en shirts als zoete broodjes over de spreekwoordelijke toonbank.
Dan is het de beurt aan het uit Lyon afkomstige Celeste, dat uit een heel ander vaatje tapt. Natuurlijk zijn het ook hier de ruige gitaren en vocalen die de boventoon voeren, maar de Fransen benaderen dit op een veel meer rechttoe-rechtaan manier en zijn stevig geworteld in de wereld van de black metal. Daar voegt de band naar hartelust snufjes sludge en post-hardcore aan toe, waardoor men al gauw spreekt van avant-garde metal.
Dat de lichtman vanavond geen voorliefde heeft voor frontlicht, maar wel voor een berg rook en een hoop geflits, zal zijn grondslag hebben in de ietwat aandacht afleidende rode fietslampjes op de voorhoofden van de bandleden. Je moet wat om op te vallen, zult u misschien zeggen, en daar zit een kern van waarheid in, maar het geeft de overwegend zware, serieuze muziek een koddige ondertoon. Dat neemt niet weg dat het publiek geniet van elke noot en de nekken worden dan ook weer flink aan het werk gezet. Of dat nou voorzichtig meeknikken is of all-out headbangen, zaal en band smullen van elkaar en dat heeft uiteraard zijn weerslag op de verkoop.
Na afloop is het dan ook nog best lang druk. Zowel aan de merchtafel als om het weerzien met vrienden en bekenden te vieren aan de bar. Het voelt aan als een opening van het seizoen en laten we hopen dat het seizoen dan ook nog maar oneindig lang mag duren. Op naar de volgende zware gitaren.
