Met Aeverium is het altijd feest. Niet alleen dankzij de energieke en positieve vibe van de nummers zelf, maar ook door de cabaretvoorstelling van Marcel ‘Chubby’ Römer, de frontman die tussen de songs door graag het publiek vermaakt. Hij is het zonnetje in huis en een geboren entertainer, al moet hij ervoor waken dat hij niet te lang aan het woord is. De bezoekers zijn voor de muziek gekomen en gelukkig is ook die in orde. De Duitsers komen naar Den Bosch met de tweede full-length Time onder de arm en brengen daarnaast nummers van het debuut Break Out ten gehore. De mix van melodieuze metal, gothic, nu-metal en elektronica slaat aan en is een perfecte opwarmer voor de hoofdact.

Micky Huijsmans heeft recentelijk Aeva Maurelle een keer vervangen tijdens een optreden van Aeverium, maar verschijnt vandaag alleen bij End Of The Dream ten tonele. Aeva en Marcel zingen vandaag prima en vullen elkaar goed aan. Tijdens Distrust Me staan ze op een verhoging en zingen ze elkaar toe. Een mooi gezicht, evenals het plezier dat de bandleden uitstralen. Die energie slaat over op de toeschouwers die de handen massaal in de lucht doet als erom wordt gevraagd. Ze klappen mee tijdens Brave New World, één van de drie nieuwe tracks, samen met Hunted en Home (“where the heart is and where you can sit on your own toilet.”). Bij Break Out is het springen geblazen en krijgen de oosterburen het voor elkaar dat het publiek geknield gaat zitten om vervolgens te gaan springen. Aeverium wint ook vandaag weer fans met een goed doordachte en enthousiast uitgevoerde show.

Het optreden van End Of The Dream begint met een mooie lichtshow. Net als het hart op de albumcover er mooi uitspringt, licht het hart op de banner vanavond op. Een fraai begin, ook muzikaal, want terwijl de bandleden onder applaus ten tonele verschijnen, klinkt Defile, het eerste nummer van Until You Break dat middels een lyric-video op de wereld werd losgelaten. Het blijkt een prima opener, waarbij de bandleden heel actief staan te spelen. Er zijn positiewisselingen en zelfs gitarist/toetsenist/componist Armen Shamelian is zeer beweeglijk.

Na Defile volgen nog vier tracks van Until You Break: Who Do You Think You Are (dat het live goed doet), Erase Me (met meeklappend publiek in het tweede deel), het met een mooie lichtshow omgeven Wakeless (dat al eerder live werd gespeeld) en het titelnummer, dat zowel in cd-versie als live één van de hoogtepunten is. Micky geeft aan dat de bandleden hard en lang hebben gewerkt aan de nieuwe plaat. Ze bedankt iedereen die mee heeft geholpen bij de cd en video en de totstandkoming van de releaseshow. Ze weet evenwel niet altijd even goed wat ze moet zeggen en hier ligt dan ook nog een verbeterpunt voor de toekomst. Opvallend is dat ze over het optreden in Zeist vertelt: “Yesterday I made an ass of myself” door Vetrar Draugurinn verkeerd uit te spreken. Ze belooft het vandaag beter te doen, maar gaat alsnog aan het einde van de naam in de fout: Vetrar Drauguris. Het is ook inderdaad een hele moeilijke bandnaam, ‘vet raar’.

Afgezien van deze oneffenheden, wellicht ingegeven door gezonde spanning, brengt Micky het er geweldig vanaf. Ze zingt anderhalf uur lang heel zuiver, een knappe prestatie. Imponerend en daarbij laat ze horen het afgelopen jaar veel aan kracht gewonnen te hebben en schreeuwt ze net als op de plaat af en toe. Die screams komen goed door. Ze staat er zelfverzekerd bij, staat te headbangen, maakt contact met het publiek, is constant in beweging en bedankt specifiek de buitenlandse fans die er vandaag zijn.

Ook de anderen laten zich zien, al is het wat mistig op het podium. Drummer Pim Geraets zit wat dat betreft iets verstopt, maar is goed te horen. Hij geeft met zijn gevarieerde spel extra inhoud aan de oude nummers als Follow The Angels, All I Am en het fantastische Collide. Het zijn de enige drie nummers van het debuut op het eerste deel van de setlist. Verder zijn het allemaal nieuwe nummers, met daarbij dus veel live-premières. Op The Light na passeren alle nieuwe tracks van Until You Break de revue. Ondanks dat de sound wat meer sprankeling had mogen gebruiken, komt het songmateriaal, waaronder From Your Sky live goed tot zijn recht. Tot de toppers behoren I Am Nothing (met prachtige climax waarbij zowel Micky als Armen op een verhoging staan) en Your Poison, waarin Pim een zeer sterke indruk maakt. Die nummers hebben wat extra, mede doordat ze afwijken van de standaard opzet.

Die afwisseling is wel nodig, want hoe aangenaam de 'reguliere' tracks ook klinken en hoe goed de progressieve elementen daar ook in geïntegreerd zijn, je krijgt vroeg of laat toch een beetje het gevoel dat dezelfde opzet of elementen weer terugkomen. Wat de muziek van End Of The Dream juist zo interessant maakt, is dat nummers als Shadow’s Embrace en Your Poison eclectisch zijn. Ze zijn catchy en uitdagend. Ze bevatten interessante elementen uit zowel de female fronted- als progmuziek. Eerstgenoemde is live nog sterker dan op de plaat. Geweldig uitgevoerd en dat terwijl er technisch complexe stukken in verwerkt zijn. De avond eindigt met Colder, dat makkelijk blijft hangen. Na afloop klinkt het gejuich door de hele zaal. Terecht, want het was een ijzersterk optreden waarin de bandleden lieten horen de kwaliteit ook live waar te maken. Ze zijn bovendien gegroeid als performers. Mooi om die ontwikkeling te zien. Aeverium was een uitstekende opwarmer en zo zagen de fans vandaag twee prima bands. Kortom, een zeer geslaagde avond.

Met dank aan Wendy Steenmans voor de foto's.

Setlist End Of The Dream:
1. Defile
2. Who Do You Think You Are
3. Erase Me
4. Wakeless
5. Until You Break
6. Follow The Angels
7. The Heart In Me
8. I Am Nothing
9. From Your Sky
10. All I Am
11. In My Hands
12. Collide
13. Your Poison

Toegift:
14. Shadow’s Embrace
15. Colder

Setlist Aeverium:
1. Do You Remember
2. Distrust Me
3. Hunted
4. Home
5. Brave New World
6. The Other Side
7. Break Out
8. Heaven’s Burning (Harvest Time)