Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Goat - Requiem
Jaar van release: 2016
Label: Sub Pop
Goat - Requiem
Het mysterieuze ensemble dat onder de naam Goat schuilgaat, heeft de afgelopen jaren flink aan populariteit gewonnen. Met World Music (2012) en Commune (2014) leverde deze band energieke en hoogst dansbare albums af, waarop naar hartelust geëxperimenteerd werd. Psychedelische, klassieke rock uit lang vervlogen tijden wordt op een speelse en volstrekt natuurlijk aanvoelende manier gecombineerd met allerlei exotische invloeden uit de wereldmuziek, van Afrika tot Zuid-Amerika. Vooral live komt deze muziek volledig tot wasdom, getuige een reeks memorabele optredens op Nederlandse bodem (waaronder op Roadburn en op Incubate). Dan wordt de luisteraar pas écht meegenomen op een exotische wereldreis vol kleurrijke uitdossingen, excentrieke stammen, buitenissige rituelen en magische recitaties.

Hoewel ik voorganger Commune een erg prettig album vind, zorgt de relatief korte lengte van de nummers ervoor dat de plaat blijft aanvoelen als een kennismaking. Hoe verrukkelijk zou het zijn als Goat zich op een soort Acid Mothers Temple-achtige manier helemaal zou verliezen in eindeloze, hallucinerende jamsessies? Hoewel het nieuwe album Requiem een stuk langer is (de plaat duurt meer dan een uur), zitten uitgerekte jamsessies er niet in. De enige track die in de buurt komt, is het acht minuten durende Goatband. Voor de liefhebbers van met name het debuut is Requiem op meerdere fronten wennen, want regelmatig klinkt Goat dromeriger en minder uitbundig dan voorheen.

Volgens de bandleden dient Requiem gezien te worden als hun ‘folk-album’ en is er daardoor minder ruimte voor psychedelische freakouts. Toch is het onmogelijk om stil te blijven zitten bij het horen van de groovy ritmes in Trouble On The Streets of het opzwepende, met fluitjes en jachtige tribal-ritmes doorspekte Temple Rhythms. Zelfs wanneer het materiaal uit de bocht lijkt te vliegen, behoudt Goat een wonderlijke charme. Zo zijn de fluitjes in opener Union Of Sun And Moon allesbehalve toonvast, maar gek genoeg werkt dat niet afstotend. Hetzelfde geldt voor de zangeres, die vaak absoluut niet zuiver zingt (wat heet – het is af en toe zo vals als een kraai!), maar het juist van haar enorme dosis energie moet hebben.

Toch is Requiem over de gehele linie enigszins teleurstellend. Terwijl de vorige albums te kort waren, voelt deze derde langspeler aan als een te lange zit. Dat komt ook omdat er te veel nummers tussen zitten die in hetzelfde tempo voortkabbelen (Psychedelic Lover, It’s Not Me, Goodbye). Daardoor weet de band de energie van de vorige albums eigenlijk niet goed vast te houden. Ook het afsluitende nummer Ubuntu is wel erg ‘mellow’. Zo zit je al snel op twintig minuten matig materiaal. Dat is zonde, want bij vlagen swingt Requiem nog steeds. Het is alleen een tandje minder geworden.

Tracklist:
1. Djorolen / Union Of Sun And Moon
2. I Sing In Silence
3. Temple Rhythms
4. Alarms
5. Trouble In The Streets
6. Psychedelic Lover
7. Goatband
8. Try My Robe
9. It's Not Me
10. All-Seeing Eye
11. Goatfuzz
12. Goodbye
13. Ubuntu

Score: 68 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 4 februari 2017

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.