Exit As I Lay Dying. Enter Wovenwar.
Want met Lambesis in de gevangenis en As I Lay Dying op hiatus zijn de overige bandleden samen met zanger Shane Blay (Oh, Sleeper) een nieuwe band begonnen. Wowenwar is dan ook geen doorstart met iemand anders op zang maar een volledige nieuwe groep met een totaal ander geluid. De muziek die het vijftal creëert, valt het beste te omschrijven als energieke en melodieuze metal, gehuld in een toegankelijk jasje, vergelijkbaar met Bullet For My Valentine. Alleen ligt hier de nadruk op cleane zang en valt er, op een enkele kreet na, weinig geschreeuw te ontdekken.
Vanaf de eerste luisterbeurt wordt het meteen duidelijk dat het hier gaat om een kwaliteitsplaat. De productie is prima in orde en het geluid klinkt erg helder waardoor het spel van alle muzikanten mooi naar voren komt. Wel lijkt de bas wat meer naar de achtergrond gezet te zijn en krijgen de gitaren hierdoor wat meer ruimte op de voorgrond. Het gros van de nummers heeft een catchy uptempo karakter en wordt in elkaar gevlochten door snel afwisselende powerchords, die hun basis vinden in traditionele heavy metal en metalcore.
Slechte nummers zijn niet terug te vinden op het album. Toch is het schijfje de eerste keren moeilijk door te komen. Dit heeft te maken met dat de tracks weinig variëren qua tempo en hierdoor alles in het begin erg op elkaar lijkt. Ook de zang van Shane Blay is hier debet aan, aangezien hij telkens weer dezelfde zanglijnen opzoekt. Hij is wel een goede zanger met een lekker in het gehoor liggend stemgeluid maar hij zou er goed aan doen om meer afwisseling toe te passen qua tempo en intonatie.
De plaat komt dan ook het beste uit de verf als je hem zijn speelminuten gunt. Nummers krijgen dan meer een eigen gezicht en de hele plaat lijkt dan niet eindeloos voort te borduren op dezelfde melodie. Dan valt het ook op dat er een paar sterke songs terug te vinden zijn zoals All Rise, Death To Rights en Tempest. Ook Father Son en Prophets vallen in positieve zin op, alleen al omdat deze liederen zorgen voor een welkome afwisseling. Wovenwar is misschien iets te pretentieus geweest om zijn debuutplaat gelijk vol te stoppen met vijftien tracks. Dit hadden er best iets minder mogen zijn. Gelukkig weet de band wel te imponeren en is het knap dat ze op deze manier succesvol afstand nemen van hun verleden.
Voor de fans van As I Lay Dying en Oh, Sleeper zal de nieuwe koers wel even schrikken zijn en de band zal waarschijnlijk een groot gedeelte van hun oude fanbases niet meenemen. Daartegenover staat dat het materiaal sterk genoeg is om een nieuw publiek naar zich toe te trekken. De voormalige leden van As I Lay Dying rekenen zo met Wovenwar vakkundig af met het verleden en demonstreren op een keurige manier aan Tim Lambesis hoe een goede scheiding in zijn werk gaat.
Tracklist:
1. Foreword
2. All Rise
3. Death To Rights
4. Tempest
5. The Mason
6. Moving Up
7. Sight Of Shore
8. Father Son
9. Profane
10. Archers
11. Ruined Ends
12. Identity
13. Matter Of Time
14. Prophets
15. Onward
