De Poolse deathmetalband Vader heeft eigenlijk nooit een tegenvallend album afgeleverd. In de loop van het dertigjarig bestaan heeft zanger, gitarist en muzikaal brein Pjotr Wiwczarek een typisch en herkenbaar geluid ontwikkeld. Soms vallen de composities wat melodieuzer uit (Impressions In Blood, 2006) of wordt er gas teruggenomen (Necropolis, 2009) maar Vader weet als geen ander hoe je een onweerstaanbare deathmetalkraker schrijft.
Het nieuwe album Tibi Et Igni is daar geen uitzondering op. Zoals verwacht, hoor je onmiskenbaar Vader. Er is dan ook geen sprake van wereldschokkende koerswijzigingen, maar Tibi Et Igni onderscheidt zich op een aantal punten wel degelijk van de overige albums. Wiwczarek heeft een nieuwe line up om zich heen verzameld en de inbreng van nieuwe leden doet een frisse wind door de band waaien. Zo wordt er niet meer constant voor de allerhoogste snelheden gekozen. Nieuwe drummer James Stewart beroept zich niet zo vaak op blastbeats als zijn voorgangers Doc (1988-2005) en Daray (2005-2008) deden. Een nummer als Go To Hell beukt als een malle, maar moet het vooral hebben van de aanstekelijke, Slayer-achtige gitaarriffs. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Tibi Et Igni meer thrash metal dan death metal bevat. In Triumph Of Death worden de kenmerkende Vader-elementen zelfs opgehangen aan een pompend rocktempo!
Daarbij is het opvallend dat de meest enerverende en memorabele nummers op dit album niet door opperhoofd Wiwczarek, maar door gitarist Spider gecomponeerd zijn. Hexenkessel en The Eyes Of The Abyss, de enige twee nummers op het album die meer dan vijf minuten klokken, kennen een interessante opbouw en lijken echt een verhaal te vertellen. Hexenkessel behelst bijvoorbeeld een interessant midtempo begin, een dramatische overgang naar blastbeats en een klassieke heavymetalsolo. Dit alles kunstig verweven met smaakvolle, niet overdadig toegepaste orkestraties. Ook in The Eyes Of The Abyss komen zeer smakelijke riffs en solo’s langs. Een klassieke, op Vaderleest geschoeide-track als Where Angels Weep komt vooral aan als een flinke dreun. Niets meer, maar ook zeker niets minder. Tibi Et Igni klinkt geluidstechnisch ook heerlijk fris en knapperig, al hadden de bassdrums wel iets harder in de mix mogen staan.
Het is een van de meest gevarieerde en sterkste albums die de band tot op heden uitbracht. Juist die variatie houdt je de gehele lengte bij de les en zorgt ook dat het album een lange houdbaarheidsdatum heeft. Tibi Et Igni bevat alle elementen die Vader tot zo’n gave band maken. Vader zit nog steeds vol vuur.
Tracklist:1. Go To Hell
2. Where Angels Weep
3. Armada On Fire
4. Triumph Of Death
5. Hexenkessel
6. Abandon All Hope
7. Worms Of Eden
8. The Eye Of The Abyss
9. Light Reaper
10. The End
