Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Words Of Farewell - The Black Wild Yonder
Jaar van release: 2014
Label: AFM Records
Words Of Farewell - The Black Wild Yonder
Het West-Duitse Words Of Farewell laat in 2012 met het debuut Immersion al horen veel kwaliteit in huis te hebben. Weliswaar kent de melodische death metal sterke invloeden van het moderne Dark Tranquillity, Scar Symmetry en Insomnium, toch gaat dit gepaard met goed in het gehoor liggende nummers en voldoende inbreng van eigen ambient-elementen. De band uit de omgeving van Münster voegt op The Black Wild Yonder nog meer eigen elementen aan de nummers toe waardoor de band een sterkere eigen identiteit krijgt.

Dit blijkt met name uit de gevarieerde songstructuren en de progressieve benadering. Words Of Farewell mag dan met name een melodische deathmetalband zijn, er zijn ook invloeden vanuit metalcore en progressieve powermetal aanwezig. Ieder nummer op het album heeft daarbij een eigen karakter met voldoende afwisseling wat toch knap binnen het geheel past. Opzwepende nummers (Continuum Shift en Beauty In Passing worden afgewisseld met langzamere nummers (In Kingdoms Of Rain en Damaged Beyond Repair). Het album kent een verfrissende progressieve wending met mijn favoriet Temporary Loss Of Reason (met een fantastische climax die langer had mogen duren) en Antibiosis (met een mooi intro en een clean gedeelte dat doet denken aan de muziek van Mark Knopfler).

Het tempo van de plaat ligt ondanks de variatie over het algemeen niet hoog. Hierdoor is er veel ruimte voor melodie en harmonie. Deze ruimte wordt optimaal benut door het kwalitatief hoogstaande keyboardspel van Leo Wichmann, dat in goede harmonie is met het veelzijdige gitaarspel van Erik Gaβmus en Henrik Tschierschky. De grote hoeveelheid ideeën en snelle solo’s dat in de nummers wordt verwerkt, heeft wel als gevolg dat het af en toe wat druk klinkt. Gelukkig wordt een welkome adempauze gegund met ambient passages en mooie rustige intro’s. Met name door deze kalme passages en door de keyboardpartijen ontstaat een melancholische, epische sfeer.

De jonge Duitsers slagen er, ondanks de grote hoeveelheid melodie, goed in om agressief te klinken. De bombastische ritmesectie van drummer Tristan Wegner en bassist Konstantin Voβhoff wordt daarbij aangevuld door heavy staccatoriffs en de hese vocalen van Alexander Otto. Hij kiest er bewust voor om niet clean te zingen maar sporadisch te fluisteren om niet te veel op andere zangers van bands in het zelfde genre te lijken. Dit gaat wel ten koste van de dynamiek waardoor er nog winst voor de toekomst valt te behalen.

The Black Wild Yonder is een aanwinst in de collectie van elke progressieve melodische death metalfan die, naast de al eerder genoemde bands, materiaal van Omnium Gatherum en In Mourning in zijn of haar collectie heeft. Het getalenteerde zestal klinkt agressiever, progressiever, melancholischer en zwaarder dan op het debuut. Het uitstekend geproduceerde album met bijna een uur aan bovengemiddelde kwaliteit muziek, zorgt er voor dat de luisteraar goed wordt onderhouden. Het vergt wel meerdere luisterbeurten om het album te verwerken. Van Telltale Notion en Beauty In Passing zijn inmiddels clips verschenen die een redelijk beeld geven wat je van Words Of Farewell kunt verwachten.

Tracklist:
1. Continuum Shift
2. Telltale Notion
3. In Kingdoms Of Rain
4. Damaged Beyond Repair
5. Beauty In Passing
6. The Outer Rim
7. Temporary Loss Of Reason
8. Antibiosis
9. Luminary Ghost
10. Riven

Score: 82 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 21 maart 2014

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.