Meshuggah mag toch wel als een van de grootheden in de metal gezien worden. Natuurlijk spelen deze Zweden niet hele stadions vol, daar zijn ze veel te ontoegankelijk voor, maar ze hebben wel eigenhandig vorm gegeven aan een intussen vrij groot subgenre binnen de metal: mathmetal. Bedoeld of niet, ze zijn inspiratie voor zo ongeveer elke band die in dit genre opereert en bovendien van belangrijke invloed geweest op het tegenwoordig zo populaire djent. Hoewel de tekenen zich al voordeden op voorgangers Chaosphere (1998) en Destroy Erase Improve (1995) vormde Nothing uit 2002 een keerpunt in de metalgeschiedenis. En niet in de laatste plaats door het instrumentgebruik.

Bij gebrek aan bassist (Gustav Hiel ging toch niet met ze verder) besloot de band namelijk om op twee achtsnarige gitaren te gaan spelen. De zes 'normale' snaren kregen gezelschap van twee lagere snaren waardoor het karakteristieke, lage geluid waarmee dit album doorspekt is, gemaakt kon worden, hoewel het album uiteindelijk op gedowntunede zevensnaren werd opgenomen, omdat de custom gitaren niet op tijd klaar waren. Het gitaartandem bespeelt ze met typerende, polymetrische riffs van dermate complexiteit dat er zelfs een Canadese conservatoriumstudent op af kon studeren. Tel daarbij de de tegendraadse drums van octopus Tomas Haake en de karakteristieke, monotone grunts van Jens Kidman op en je hebt de juiste formule te pakken voor de onmiskenbare Meshuggah-sound.

Hoewel er wat discussie is over hoe goed of slecht laatsteling Koloss (2012) wel niet is, zal niemand ontkennen dat Nothing niet alleen een belangrijk album op het cv van dit vijftal uit Umeå is, maar ook een keerpunt in de geschiedenis van de metal in het algemeen en een onuitwisbare indruk heeft gemaakt op de moderne metal. Nothing is een verandering van de sound van Meshuggah en van de moderne metal. Nothing is droger, strakker, logger, trager en vooral zwaarder dan zijn voorgangers die een meer thrashy aanpak hadden en dit inspireerde een hele generatie bands die meer wilde dan raggen en rammen.

Die zware, klinische benadering komt al vanaf noot een de boxen uitgedendert met het geweldig hard groovende Stengah. Als een net aangeslingerde stoommachine komen eerst alleen de gitaren sputterend aan bod; uit de linkerspeaker wel te verstaan. Maar na 15 seconden is het apparaat op stoom en worden de drums ook aangedreven. Een kleine vijftig minuten lang wordt er met chirurgische precisie medogenloos, machinaal doorgebeukt. Gecontroleerd, emotieloos en tegelijkertijd dreigend, woedend brengt het kwartet een techniek ten tonele waar de muziek-o-fielen hun vingers bij aflikken. De chirurgen van Meshuggah brengen hun zieldoorklievende op een geraffineerde, ingenieuze wijze, maar wel met de botte bijl. Een track-voor-trackbeschrijving doet teniet aan dit nietsontziende geweld. Dit baanbrekende werkje moet je zelf ervaren, ondergaan en meemaken.

Mocht je het album nog niet (goed) beluisterd hebben of überhaupt niet kennen, dan volgt hier de luistertip van de week: Luister naar Renothing. Natuurlijk waren de productietechnieken destijds nog niet toegerust om een dergelijke sound volledig tot zijn recht te laten komen. Dit beseften de mannen van Meshuggah zelf ook en brachten daarom het album opnieuw uit. Deze versie staat bij de fans bekend als Renothing uit. Hierop zijn de zojuist verworven 8-snarige gitaren van de endorsementdeal met Ibanez te horen en de drums zijn opgenomen met de Drumkit from Hell Superior. Verder hebben de vocalen wat extra sjeu gekregen maar de meeste tracks zijn nagenoeg hetzelfde. Alleen Nebulous en Obsidian zijn opvallend aangepast. Daarnaast bevat de release een dvd met de opnames van het optreden op Download-festival, en is de cover art anders.

Tracklist:
1. Stengah
2. Rational Gaze
3. Perpetual Black Second
4. Closed Eye Visuals
5. Glints Collide
6. Organic Shadows
7. Straws Pulled at Random
8. Spasm
9. Nebulous
10. Obsidian

Dvd (alleen op re-release):
1. Straws Pulled At Random (Download festival 2005)
2. In Death - Is Death (Download festival 2005)
3. Future Breed Machine (Download festival 2005)
4. Rational Gaze (officiële videoclip)
5. Shed (officiële videoclip)
6. New Millennium Cyanide Christ (officiële videoclip)
7. Rational Gaze (Mr. Kidman Delirium-versie)