Na enkele tientallen luistersessies zou ik evenveel boeken kunnen schrijven over het nieuwe meesterwerk van The Devil’s Blood. Is hij goed? Ja, hij is goed. Een kleine kanttekening die ik daarbij moet maken, is dat het wel even gekost heeft. Zeker de eerste helft van de plaat kwam het aanvankelijk eentonig over. Net als bij het voorgaande werk was wel duidelijk dat je The Thousandfold Epicentre meerdere luisterbeurten zou moeten gunnen. Ook dit is weer een groeiplaat, want waar ik het geheel eerst ‘best aardig’ vond, durf ik nu wel met termen als ‘geniaal’ en ’briljant’ te strooien.
Om een lang verhaal kort te maken (want er valt zoveel over dit album te vertellen), The Thousandfold Epicentre is het meest diverse album van The Devil’s Blood tot nu toe. On The Wings Of Gloria is bijvoorbeeld een heerlijk bombastische opener, waarin vooral opvalt dat Farida gegroeid is in haar zangkunsten. Een lijn die zich helaas niet voortzet op de rest van dit album. De bombast doet dat daarentegen wel. Songs als Die The Death, Within The Channel Of Death en She lijken op die manier vrij veel op elkaar. Toch is van eentonigheid geen enkele sprake. Zeker niet na meerdere luisterbeurten, wanneer behalve het sublieme gitaarwerk ook de vele knipogen naar psychedelische rock uit de jaren zestig gaan opvallen. De titeltrack is een soort ommekeer. Samen met Fire Burning, de beste ‘echte’ rocksong van The Devil’s Blood tot nu toe, is het het laatste recht-toe-recht-aan stuk voor de grote finale.
Het is de tweede helft van de plaat waar Selim Lemouchi zich van zijn briljante kant laat zien. Noem het goddelijk of noem het duivels, maar wanneer hij op de psychedelische tour gaat, lijkt niets hem nog te kunnen stoppen. Het meest wonderbaarlijke zijn misschien wel de afwisselingen die volstrekt natuurlijk en subtiel zijn. De overgangen tussen gelukzalige en dromerige stukken naar het duistere en het beklemmende werk zijn net zo sterk als de muziek zelf. Op een of andere manier ontstijgt het zelfs het psychedelische rockgenre en wordt het iets surrealistisch. Het is goed te behappen, maar tegelijkertijd ongrijpbaar. Het luisteren van Everlasting Saturnalia, The Madness Of Serpents en Feverdance doet alle besef van tijd vergeten. Een wonderbaarlijk mooi drieluik. Het beste wat The Devil’s Blood ons tot nu toe gebracht heeft.
Muziek hoort over muziek te gaan. Tijdens het luisteren heb ik nauwelijks nagedacht over randzaken. Het geluid is niet volledig zuiver, maar bij nader inzien is dat ook niet wat The Thousandfold Epicentre nodig heeft. Een bepaald niveau aan ruizigheid is exact wat deze muziek ten goede komt. Het zorgt er voor dat het geheel tijdloos klinkt. Verder kan geen enkele reviewer niet om de verpakking heen. Ik heb me wel eens vaker vergaapt aan prachtig artwork, maar mijn versie van The Thousandfold Epicentre heeft maar liefst elf prachtige schilderingen in het boekwerk. Ieder een kunstwerk op zich en uitermate geschikt om je er uren aan te vergapen, terwijl dit meesterwerk uit je speakers schalt. Dus doe jezelf een plezier en koop de wonderschone limited edition.
Tracklist:
1. Unending Singularity
2. On The Wings Of Gloria
3. Die The Death
4. Within The Charnel House Of Love
5. Cruel Lover
6. She
7. The Thousandfold Epicentre
8. Fire Burning
9. Everlasting Saturnalia
10. The Madness Of Serpents
11. Feverdance
