Overdreven? Dat is aan iedere luisteraar om te beoordelen, maar ik hoorde in ieder geval zelden zo'n fantastische en creatieve plaat. Het begint al bij de basisriff van de opener Ethica Odini. Zo eenvoudig, maar tegelijkertijd zo ongelofelijk pakkend. Enslaved heeft er bovendien een haast magische compositie omheen gebouwd die werkelijk aan alle kanten klopt. De gitaarpartijen zijn geniaal en zowel de agressieve als heldere zang liggen perfect in de mix. Wat een opener!
Doorgaans kakken bands in na het eerste nummer, maar bij Enslaved is dat niet het geval. Was Vertebrae op bepaalde momenten een beetje te mellow, hier blijft het ongekend hoge niveau continu aanwezig. Waruun bijvoorbeeld. Een intro met de smerigheid en dissonanten van een album als Monumension, uitmondend in een ware clash van dramatiek, epische momenten en fantastisch riffwerk. Conservatievere geesten luisteren naar The Beacon (inclusief orgeltje) en stellen vast dat Enslaved naast vakkundigheid de oude agressie geen moment uit het oog verliest. Bij ieder nummer overtreft de band zichzelf opnieuw en laat daarbij talloze stijlgenoten mijlenver achter zich.
Ik kan uren doorgaan over hoe goed deze nieuwe plaat is, maar eigenlijk moet iedere lezer (of je de vorige albums nou interessant vond of niet) deze plaat gaan beluisteren. Laat je meeslepen door de melancholische melodieën, talloze progressieve accenten en het weergaloze componeertalent van deze Noorse geweldenaren. Dit is de ultieme samensmelting van zwartgallige (viking) black metal en vooruitstrevende klanken. Eindelijk heeft men de juiste balans gevonden. Daarbij past simpelweg één score. Perfectie!
Tracklist:
1. Ethica Odini
2. Raidho
3. Waruun
4. The Beacon
5. Axioma
6. Giants
7. Singular
8. Night Sight
9. Lightening
