Ik moet zelf bekennen dat ik zenuwachtig was toen ik de nieuwe songs voor het eerst luisterde. The Gathering heeft namelijk zo’n indruk op mij gemaakt dat ik me nog kan herinneren waar ik dat album heb gekocht in 1999 en wat ik voelde toen ik voor het eerst het openingsnummer D.N.R. hoorde. Dat album heeft ervoor gezorgd dat ik definitief verliefd werd op het metal genre. Een nadeel hiervan is dat The Formation Of Damnation enkel kan tegenvallen.
En dat deed het ook bij de eerste luisterbeurten. De meeste zangpartijen van Chuck Billy kwamen te voorspelbaar over, de riffs van Eric Peterson waren soms te herkenbaar en er bleken niet echt songs op te staan die me helemaal gek maakten. Na veel luisterbeurten begon ik het nieuwe materiaal echter wel te smaken. De songs zijn afwisselend, bevatten veel hooklines, de productie en uitvoering zijn uitstekend en een refrein als dat van F.E.A.R. krijg ik gewoon niet meer uit mijn hoofd.
Stilistisch verwijst het album zowel naar The Gathering (het geluid, het downtunen van de gitaar, de drive) als naar Souls Of Black (het zingen van Chuck dat centraal staat, de songgerichte aanpak en soms de tempo’s). Het grootste pluspunt aan de nieuwe songs zijn de gitaarsolo’s van Alex Skolnick die een grote meerwaarde aan het geheel geven. Zijn mooie, afgelijnde en zeer melodieuze gitaarsolo’s zijn een verademing in een genre waar het vaak enkel lijkt te gaan om arpeggio’s af te raffelen en zo hard mogelijk aan de tremolo te trekken.
Het album valt in de categorie ‘goed’ tot ‘zeer goed’, maar zelf ben ik een heel klein beetje teleurgesteld en zal het album ook niet in mijn top drie van Testament albums komen te staan. Maar verplichte aankoop? Uiteraard.
Tracklist:
1. For The Glory Of
2. More Than Meets the Eye
3. The Evil Has Landed
4. Formation of Damnation
5. Dangers of the Faithless
6. The Persecuted Won't Forget
7. Henchman
8. Killing Season
9. Afterlife
10. F.E.A.R.
11. Leave Me Forever
