Peter verklaart zelf in de biografie waarom de muziek van Pain zo aanstekelijk is. Hij neemt eerst een pompende riff op en zet daaronder een elektronische AC/DC-achtige beat. Daarna integreert hij verschillende samples en keyboardlijnen en om het geheel af te maken, probeert hij zo pakkend mogelijke zanglijnen en refreinen te schrijven. Op deze manier wordt de luisteraar zowel aangesproken door de aantrekkelijke beat als door de beklijvende melodielijnen. Een mooie analyse van deze deathmetal legende die perfect het Pain-verhaal samenvat.
De nieuwe songs liggen in het verlengde van het oudere werk. Niet beter of interessanter. Maar ook niet minder of saaier. Gewoon meer van hetzelfde. En dat is uiterst aangenaam. Verrassing deze keer is een cover van de Björk klassieker Play Dead. Hopelijk breekt Peter’s Pain dankzij Roadrunner Records nu wel door naar een groter publiek. Het verbaast me dan ook niet dat Pain dit jaar opnieuw een van de hoofdacts op Summerbreeze is. Maar jammer genoeg blijven grote Nederlandse festivalorganisatoren heel conservatief vastkleven aan steeds dezelfde grote bands. Misschien een leuke band voor Waldrock?
Tracklist:
1. Save Your Prayers
2. Nailed To The ground
3. Zombie Slam
4. Psalms Of Extinction
5. Clouds Of Ecstasy
6. Play Dead
7. Does It Really Matter
8. Computer God
9. Just Think Again
10. Walking On Glass
11. Bottle's Nest
12. Bitch
