Kortom, welkom in de nursery. Maak het u gemakkelijk, neem een kopje thee. En red uw hoofdkronkels want uw gastheren komen zo.
Dit jaar debuteren de Franse Pitbulls met hun eerste full-length, "Lunatic". Wederom een schot in de roos, deze titel, want de muziek van dit 5-koppig gezelschap is even lunatic als pitbulls in een nursery. Overigens, had de band zich "10 Kilo Dansende Maden In Een Dichte Auto Op Een Snikhete Zomerdag" genoemd, had ik het ook best gevonden. Hoe geflipter, hoe beter.
U ziet het al, waarde lezer, dit is niet zomaar een derderangs triggerdeathbandje. Nee, dit ligt veel ingewikkelder.
De muziek van Pitbulls In The Nursery is eigenlijk haast onomschrijfbaar. Het liefst zou ik ook zeggen, "ga toch lekker zelf luisteren", maar daar kom ik natuurlijk niet mee weg. Dus pogen we alsnog. Globaal gezien is "Lunatic" een mix van alles wat geflipt, neurotisch en zenuwachtig, maar ook bruut en venijnig is. Grof gezegd ligt de muzikale presentatie tegen het eerste aan, de vocale tegen het laatste. De muziek van de Pitbulls kent qua loopjes, wendingen, pieltjes en diversiteit nauwelijks gelijke. Om de paar seconden verspringt de muziek van tempo, break, komt er plots een solo waar je totaal geen solo verwacht, of een hoge, buitenaardse "BLIEB" die u en mij haast van de stoel lanceert. Veel jazzy stukken, veel heavy stukken (die met name door de drums worden uitgevoerd), de muziek kollert een eind weg waardoor er oneindige variaties optreden.
De vocalen zijn daarentegen behoorlijk zwaar en weten het geheel goed bij te benen zonder aan dieptekwaliteit in te leveren. Meestal verwacht het luisterend oor bij dit soort muziek eerder geschreeuw en gekrijs, maar niets is minder waar. Brulbull "Panda" weet van wanten en steekt behoorlijk doorgewinterd van wal.
De cd is van noot a tot noot z als uiterst extravagant te omschrijven. De opener "Lente Agonie" introduceert ons een jungle-achtig sampletje dat bijval krijgt van inheemse trommels, welke uiteindelijk compleet worden overruled door het gefreak van de Pitbulls. De instrumentale "Antagony" is een kalm en welkom rustpunt te midden van al dit geweld, maar het meest spraakmakende nummer is wel de afsluiter "In My Veins". Dit nummer is aanvankelijk wat minder experimenteel dan de rest van de cd en ramt er met name lustig op los. Plots valt de stilte, gelijk een baksteen, op uw knar en moet u het met een stilte-intermezzo van ruim een minuut lang stellen, waarna het nummer en de cd in het algemeen gedurende nog eens 10 minuten, uitermate kalm, wordt afgebouwd met een haast rustgevend en vervolgens melig oosters melodietje. Tja...
"Lunatic" is een must voor u die 's ochtends darmen strikken en veters laten kakken.
Tracklist:
1. Lente Agonie
2. Lunatic Factory
3. W.Crew
4. Impact
5. Corrupt TV
6. Strong
7. Antagony
8. Calibrated
9. Monkey's Masturbation
10. La Norme
11. In My Veins
