En dat heeft verschillende redenen. Ten eerste ontbreekt het schijfje aan echte agressie. Boos kijken, je middelvinger opsteken en elk tekst doorspekken met ‘fuck’ en ‘shit’ heeft niets met nihilistische agressieve haat te maken. Ten tweede heb je het groove-probleem. Af en toe wordt er een heel lekkere groove gevonden, die echter daarna teniet gedaan wordt door een saaie passage. De groove moet je proberen te doen vloeien! En dan heb je toch nog de te matige zang, het gebrek aan spetterende solo’s en de stoner-gedeeltes klinken nooit alsof je verzwelgt wordt in een vies en eindeloos moerras. Ik wil smerigheid horen! Maar ondanks deze aandachtspunten, heb ik toch het gevoel dat er potentieel in de band schuilt.
Dus voor ze aan nieuw materiaal beginnen te pennen, kunnen de heren beter nog veel live optreden en hun muzikaal/vocaal vermogen eerst nog een beetje opkrikken. De lichte basis is er, de afwerking ontbreekt.
Tracklist:
1. Intro
2. Buggin
3. Destination Unknown
4. Chump
5. Naked in the filthy river
6. Industry
7. Low (redrum)
8. Through
9. Suffocated
10. Alone
11. Mosh it up
12. Recharge
