Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Korpiklaani - Kulkija
Jaar van release: 2018
Label: Nuclear Blast Records
Korpiklaani - Kulkija
Sinds het olijke debuutalbum Spirit Of The Forest (2003) heeft het Finse folkmetalgezelschap Korpiklaani zich in het vorige decennium in sneltreinvaart opgewerkt tot een van de vaandeldragers van het genre. De eerste vier platen zullen dan ook gevoelens van nostalgie opwekken bij de generatie die is opgegroeid met de frivole hoempapaklanken van deze feestgangers. De ongecompliceerde, opzwepende partynummers van die albums vormden voor menig jeugdig metalfan de soundtrack voor in bier doordrenkte feestavonden waarin gedanst wordt tot de zon weer opkomt.

Hoe anders hangt de vlag er anno 2018 bij! Om de beeldspraak van de vorige alinea door te trekken: in plaats van een legendarisch knalfeest is Kulkija het muzikale equivalent van een verplicht verjaardagsbezoek bij je minst favoriete familielid, waar je drie uur lang al geeuwend op een stoel in een kringgesprek zit en de tijd aftelt tot je weer naar huis kunt gaan. De apathie die Korpiklaani hier tentoonspreidt, staat bovendien in schril contrast met het vorige album Noita (2015), waarmee de Finnen voor het eerst sinds jaren de weg terug leken te vinden na enkele discutabele albums. Welnu, alle positieve aspecten die ik in mijn recensie van Noita aanstipte, kunnen de prullenbak in. Korpiklaani doet op Kulkija namelijk precies het tegenovergestelde. Frivoliteit en spelplezier zijn vervangen door futloze, zich voortslepende composities. De acceptabele speelduur van drie kwartier is overboord gegooid en vervangen door zeventig minuten aan materiaal.

Van de eerste helft van het album is eigenlijk alleen opener Neito nog verdienstelijk. Het is een klassieke Korpiklaani-track, met mooi verweven folkinstrumenten als de accordeon, mandoline en viool. Al bij Korpikuusen Kyynel gaat het faliekant mis. Het nummer is saai, plichtmatig en slaapverwekkend. De break die uit het niets komt (en klinkt als een demo-opname), ontsiert het geheel verder. De hierop volgende nummers Aallon Alla en Harmaja klinken niet veel beter. Ze hebben weliswaar nog een redelijk pakkend refrein, maar doen verder eveneens futloos aan. De neerwaartse lijn wordt vervolgd met het zeer matige Korppikaliota, dat klinkt als een mislukt zeemanslied. De riffs neigen af en toe zelfs een beetje naar nu-metal door hun logheid en volledige gebrek aan melodie. Zelfs de meest tolerante folkfanaat zal hiervan een frons op zijn gezicht krijgen.

De tweede helft van het album wordt ingeleid door het negen (!) minuten durende Kallon Malja, een track die zich eindeloos voortsleept. Dan zal daarna toch wel een goed getimede versnelling volgen, zou je denken. Maar nee, ook Sillenrakentaja wordt in hetzelfde geestdodende tempo uitgevoerd, met als enige verschil dat frontman Jonne Järvelä zich meent te moeten beroepen op een soort geforceerd gebral. Hij lijkt wel een korpsbal uit Jiskefet! Helaas dient het nummer vooral als soundtrack voor de onvermijdelijke kater. Gelukkig is de tweede helft van Kulkija iets minder dramatisch. Met Henkselipoika heeft de band zelfs een kortstondige opleving. Je vergeet bijna dat ook dit een niet bijster goed nummer is, maar er zit tenminste een klein beetje ‘schwung’ in. Een kinderhand is gauw gevuld. Datzelfde geldt voor het met een zwierige vioolmelodie opgesierde, instrumentale Pellervoinen. Het zijn de uitzonderingen die de regel bevestigen.

Nu ben ik de laatste die zal beweren dat de ‘feest-of-ik-schiet’-folk van de begindagen groots of briljant is, maar de pretentieloze, opzwepende dranknummers zorgen wél keer op keer voor een glimlach. Bij Kulkija kan de luisteraar beter de prozac op tafel zetten. Wat een ontzettend vlakke, ongeïnspireerde middelmaat is dit geworden! Nadat ik Kulkija met pijn en moeite enkele malen volledig heb beluisterd, kan ik slechts één conclusie trekken: het is tijd voor de heren van Korpiklaani om achter de geraniums te gaan zitten. Ze zijn in ieder geval duidelijk te oud om nog een feestje te bouwen.

Tracklist:
1. Neito
2. Korpikuusen Kyynel
3. Aallon Alla
4. Harmaja
5. Kotikonnut
6. Korppikalliota
7. Kallon Malja
8. Sillanrakentaja
9. Henkselipoika
10. Pellervoinen
11. Riemu
12. Kuin Korpi Nukkuva
13. Juomamaa
14. Tuttu On Tie

Score: 45 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 12 december 2018

Meer Korpiklaani:

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.