Pure metal
Solitary Men klinkt grappig genoeg als een logisch vervolg op Seasons Of The Black, de jongste telg van Rage. De hoofdband van Wagner keerde na alle orkestrale bombast op Speak Of The Dead en het te gekke Strings To A Web immers al terug naar pure power metal. Refuge komt wellicht iets softer en melodieuzer uit de hoek, maar door de pittige riffjes van Schmidt en het kenmerkende zangwerk van de bassist drijven er voldoende raakvlakken boven. Echt ter zake doet dat uiteindelijk niet, want Solitary Men laat zich beluisteren als een onderhoudend en bij vlagen spetterend werkstuk. Zwakke deuntjes staan er niet op.
Waar is die hoge zang?
Refuge is vooral lekker aards en levendig. De songs steken eenvoudig in elkaar en kennen niet al te veel fratsen. Zonder franje doet Refuge op aantrekkelijke wijze zijn eigen ding. Wat kleine minpuntjes horen daar helaas bij. Aangezien dit gezelschap een eerbetoon aan het oude Rage vormt, had Peavy van mij best wel wat meer in de hogere regionen mogen vertoeven met zijn stem. Platen als Perfect Man en Secrets In A Weird World staan namelijk bol van de heliumhoge vocalen, uitzinnige gilletjes en foute uithalen. De tegenwoordig kale bassist waagt zich er nauwelijks aan. Zijn strot klinkt net als bij Rage. Toch een enigszins gemiste kans, waarmee de heren het verschil tussen beide groepen wat aan konden stippen.
Dus gromt en zingt Wagner zoals we dat al jaren gewend zijn. Nooit groots en stiekem wel een beetje beperkt, maar als iemand zijn beperkingen kent, dan is het Peavy wel. De man weet bovendien hoe je een pakkende zanglijn schrijft en blijkt geenszins vies van een sterk refrein. Zijn twee oude kameraden ondersteunen hem in technisch opzicht uitstekend. Spelen kunnen Chris Efthimiadis en Manni Schmidt nog altijd. Drumspel en gitaarwerk staan er strak op, zeker waar het de jagende passages betreft in een nummer als Mind Over Matter of het groovende begin van het effectieve Let Me Go. Songs waar niets aan mankeert en die zich na een paar luisterbeurten geniepig in je hersenpan boren, om er vervolgens niet meer uit te komen.
Dan Swanö
Productioneel klopt alles als een bus. Solitary Men knalt prettig organisch uit de speakers. Een terechte keuze, want productionele foefjes en opsmuk heeft dit soort muziek niet nodig. Topproducer Dan Swanö houdt de sound ontspannen en overzichtelijk, zodat je de cd gerust nog een keer opzet als het opnieuw opgenomen Rage-nummer Another Kind Of Madness wegsterft. Of dit plaatwerk net als sommige oudjes van Rage de boeken ingaat als een klassieker, moet blijken, maar Peavy en zijn oude maatjes doen niet veel fout. Wie elke dag weer hard gaat op ouderwetse en effectief gecomponeerde heavy metal, kan gerust toeslaan.
Tracklist:
1. Summer's Winter
2. The Man In The Ivory Tower
3. Bleeding From Inside
4. From The Ashes
5. Living On The Edge Of Time
6. We Owe A Life To Death
7. Mind Over Matter
8. Let Me Go
9. Hell Freeze Over
10. Waterfalls (Rage Cover)
11. Another Kind Of Madness (Rage Cover)
