Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

FAAL - Desolate Grief
Jaar van release: 2018
Label: Ván Records

FAAL - Desolate Grief

Het is een aantal jaar rustig geweest rond FAAL. Met het debuut Abhorrence-Salvation (2008) wist de band uit Breda naam te maken en ook The Clouds Are Burning (2012) werd goed ontvangen. Door wisselingen in de line-up liet een derde album op zich wachten, al verscheen er in 2015 nog wel een split met Eye Of Solitude, met daarop Shattered Hope.

Desolate Grief opent met een pianostuk van Cátia (volledige naam Cátia Uiterwijk Winkel-André Almeida), als inleiding voor Grief en iedere keer wanneer ik de eerste brul van grunter William Nijhof hoor, krijg ik kippenvel. Dit album (en dan vooral Grief) roept bij mij sterke herinneringen op aan Always…, het debuutalbum van The Gathering. Dat is een plaat die ik nog altijd koester. De overeenkomst zit niet alleen in de melodielijnen. Het voelt alsof ik opnieuw kennismaak met FAAL en dat Desolate Grief de plaat is waar ik al die jaren op heb gewacht.

Het hoogtepunt No Silence laat de kracht van FAAL goed horen. Vooral de eerste luisterbeurt is onvergetelijk, want je weet nooit welke wending een nummer zal krijgen. Wordt er versneld richting death, of wordt er juist een vertraging naar funeral doom ingezet? Ik zal het niet verklappen, maar weet dat bij een vertraging de uitbarsting onvermijdelijk is. Dit nummer zet de essentie van death/doom het beste neer. In dit genre gaat alles om sfeer en gevoel. De albumtitel is juist gekozen en FAAL slaagt er als geen ander in om het juiste gevoel in toegankelijke, uitgesponnen tracks te combineren met een indrukwekkende eenvoud. En dat zonder langgerekte instrumentale passages of solo’s.

Geen enkele noot mist zijn uitwerking en iedere track weet mede daardoor de aandacht vast te houden. Geef jezelf echter wel de tijd om er rustig voor te gaan zitten. De gitaren bevatten relatief veel distortion en zijn laag gestemd. Samen met de diepe grunts contrasteert die zware sound heel effectief met de melancholische leads. Het slagwerk van Remco Verhees staat volledig in dienst van het geheel, maar toch zit er zo nu en dan een roffeltje in waardoor de aandacht erop gevestigd wordt. De toetsen staan niet te sterk op de voorgrond, totdat Cátia muzikaal volledig de ruimte krijgt. Zij heeft een hoofdrol in de majestieuze, postrock-achtige afsluiter The Horizon.

Hoewel het album feitelijk vier tracks bevat, is de speelduur niet te kort. Ook de voorgaande albums bevatten vier nummers en dat is niet voor niets. Met een extra track van tien minuten de aandacht vasthouden is bijna ondoenlijk. Het is nog zeer vroeg in het jaar, maar er moeten wel een aantal hele bijzondere platen uitkomen om Desolate Grief uit mijn top vijf te houden in december.

Tracklist:
1. Intro
2. Grief
3. No Silence
4. Evoking Emotions
5. The Horizon

Score: 89 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 16 februari 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.