Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

The Project Hate MCMXCIX - Of Chaos And Carnal Pleasures
Jaar van release: 2017
Label: Eigen Beheer
The Project Hate MCMXCIX  - Of Chaos And Carnal Pleasures
Het nieuwe jaar is nog maar net begonnen en er staat alweer een reeks veelbelovende albums te wachten. Topbands als Watain, Shining, Sinistro en Audrey Horne brengen alleen al in deze eerste maand van 2018 nieuw plaatwerk uit. Het is dan ook niet gek dat er af en toe een album onopgemerkt blijft. Zo verscheen inmiddels alweer een jaar geleden (januari 2017) Of Chaos And Carnal Pleasures, het nieuwe album van The Project Hate MCMXCIX, een Zweedse industrial deathmetalband rondom de kale reus Lord K. Philipson.

Laat ik voorop stellen dat deze band in de bijna twintig jaar van zijn bestaan een aantal waanzinnig goede albums heeft afgeleverd. Armageddon March Eternal (Symphonies Of Slit Wrists) (2005), The Lustrate Process (2009) en Bleeding The New Apocalypse (Cum Victriciis In Manibus Armis) (2011) zijn beestachtige platen, vol enerverende, bombastische death metal waar qua glorieuze pracht en praal zelfs The Monolith Deathcult nog iets van kan opsteken. De recensies – ook van collega’s op Metalfan.nl – spreken nog steeds boekdelen. De laatste jaren word ik echter vooral een beetje moe van de uitspattingen van de heer Philipson. Hij ziet zichzelf nog nét niet als de nieuwe verlosser. Wie zijn aankondigingen van nieuw werk leest, zal vermoeden dat ieder nieuw album de beste release aller tijden is.

Wie de vorige twee albums van de band beluistert, zal echter tot de conclusie komen dat dergelijke uitspraken schromelijk overtrokken zijn. The Cadaverous Retaliation Agenda (2012) liet al een dalende kwaliteit horen (deels door de matige productie, deels door het minder overtuigende materiaal). Het is echter vooral het ruim twee jaar geleden verschenen There Is No Earth I Will Leave Unscorched (2014) dat de meeste wenkbrauwen deed fronsen. Vooral de (te) prominente rol voor de nieuwe zangeres Ellinor Asp, die op zijn zachtst gezegd nogal eigenzinnig klinkt, is daar debet aan, maar de haast lachwekkend slechte teksten hebben het album ook geen goed gedaan.

Gelukkig maakt Of Chaos And Carnal Pleasures duidelijk dat de band weer op de juiste weg is. Dat komt vooral doordat de rol van Asp beperkter is, vooral op de eerste helft van het album. Zij heeft heel wat minder tekstpassages dan op de voorganger. Bovendien klinkt ze beter en ligt ze minder prominent in de eindmix. Het komt de sound zeer ten goede. Bovendien klinkt de enorm vette productie een stuk krachtiger. Vooral het basgeluid is moddervet. Het album heeft een transparant en zwaar geluid met veel ruimte voor details. De bulderende grunts van Jörgen Sandström zijn bovendien machtiger dan ooit. Wát een imponerend stemgeluid heeft hij! The Project Hate MCMXCIX heeft daarnaast een indrukwekkend scala aan gastvocalisten weten te strikken. Niemand minder dan Erik Rundqvist (Cut Up), Johan Hegg (Amon Amarth), Lasse Palmqvist (Scar Symmetry) en Lawrence Mackrory (Darkane) leveren vocale bijdragen.

Uiteindelijk gaat het echter om de kwaliteit van de nummers en die is op Of Chaos And Carnal Pleasures van een beduidend beter niveau dan de vorige langspeler, hoewel ik er wel direct bij dien te zeggen dat de kwaliteit van het oude werk nergens wordt geëvenaard. Deze plaat is vooral ontzettend divers. Hoewel de basis ligt in progressieve, bombastische death metal, maakt de band veel uitstapjes. Vooral Reign is daardoor indrukwekkend. De track begint met cleane zang (van Palmqvist) en schakelt al snel over richting stampende industrial death metal, maar wordt ook opgeluisterd door een verrassende passage waarin een flamencogitaar een hoofdrol krijgt. Daarnaast horen we regelmatig subtiele elektrobliepjes die door de muziek verweven zitten.

Deze trance-achtige keyboardpartijen krijgen een relatief prominente rol in veel nummers. Ze zijn echter niet storend, maar zorgen juist voor een verrijking van de totaalsound. In combinatie met de enorm zware deathmetalriffs pakt dat vaak prima uit. Goede voorbeelden zijn Sulphur (een veertien minuten durende mammoettrack vol progressieve en bombastische death metal) en de hippe beats in Perversion. Verdere vermelding verdient Dirk Verbeuren, die met zijn geweldige drumwerk met name de snelle passages op het album naar een hoger niveau tilt.

Punten van kritiek zijn er echter ook nog steeds. Alle nummers zijn bijzonder lang en soms ook iets té lang, ondanks de diversiteit. Of Chaos And Carnal Pleasures was gebaat bij een iets strengere zelfselectie. Met vijf kwartier duurt de plaat te lang. Het rommelige Allegiance had mijns inziens helemaal geschrapt mogen worden. Hier vervalt de band in oude fouten. Zo is Ellinor Asp toch weer iets te nadrukkelijk aanwezig in het begin van de track. Bovendien zijn de riffs wat houterig en lijken de verschillende onderdelen in de sound hier juist meer te botsen dan te convergeren. Toch biedt Of Chaos And Carnal Pleasures genoeg interessante ideeën om de luisteraar een hele tijd zoet te houden. Iets minder grootspraak en iets meer zelfreflectie zou de band echter sieren.

Tracklist:
1. Blood Design
2. Sulphur
3. Reign
4. Allegiance
5. Perversion
6. Treacherous

Score: 76 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 14 januari 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.