Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Manilla Road - To Kill A King
Jaar van release: 2017
Label: GoldenCore Records/ZYX Music

Manilla Road - To Kill A King

Het achttiende Manilla Road-album To Kill A King is bijna als een dief in de nacht aan me voorbijgegaan. Ook bij het eerste optreden in Nederland ooit, dat dit jaar plaatsvond, werd er niets over verteld, waardoor ik me nu toch voel alsof ik een twee euromuntstuk tussen de kussens van mijn bank vandaan heb gehaald. Het voelt in ieder geval weer allemaal vertrouwd en de toevoeging van de nieuwe bassist Phil Ross is een uitstekende keuze geweest. Hij en drummer Neudi geven het album in iedere track namelijk een flinke portie vuur dat op andere albums (zie Mysterium) nog wel eens ontbrak. Hiermee komt de band in ieder geval qua ritmesectiekwaliteiten in de buurt van de kwaliteiten van het duo Park/Foxe.

De algehele sfeer van het album lijkt wat meer in het psychedelische kamp van Mark Of The Beast te liggen. Openingstrack To Kill A King voelt zelfs vrij progressief aan en doet denken aan het Caress Of Steel-album van Rush. Epische en dromerige tracks als Never Again en In The Wake gaan lekker in dezelfde stijl door en zullen door de fans met gemak goed opgepakt worden. Het wat vlottere Conqueror behoort door de matige zanglijnen helaas tot een van de mindere werkjes die de band ooit heeft uitgebracht. Gelukkig is dit dan ook eigenlijk het enige minpunt en bevallen andere snellere tracks als The Arena en Blood Island een stuk beter.

Mark Shelton lijkt het gros van de zangpartijen voor zijn rekening te nemen. Vooral in de rustigere stukken als Never Again ontroert hij. Hoe doorleefd zijn stem ook klinkt, je wilt blijven luisteren. Zanger Bryan Patrick heeft dit keer beduidend minder partijen dan als op bijvoorbeeld Mysterium het geval is, maar hij zet in een track als Ghost Warriors een sterke prestatie neer.

To Kill A King bevat ondanks de constant zeer behoorlijke kwaliteit geen echte uitschieters, maar is buiten Conqueror een plezierig epicmetalalbum met een constant fijne sfeer. Sheltons solo's blijven een lust voor het oor, de productie is zeer evenwichtig en de Mark Of The Beast-achtige sfeer zorgt er in ieder geval voor dat er fijn weg te dromen is. Deze achttiende full-length is een onverwachte, maar fijne verrassing

Tracklist:
1. To Kill A King
2. Conqueror
3. Never Again
4. The Arena
5. In The Wake
6. The Talisman
7. The Other Side
8. Castle Of The Devil
9. Ghost Warriors
10. Blood Island

Score: 80 / 100

Reviewer: Lennert
Toegevoegd: 18 november 2017

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.