We mogen niet klagen. De opkomst is goed, de zalen zijn tof, en de fans vinden de nieuwe show met de hele productie tof. En we staan in de grootste zaal in Nederland!

Ik herinner me nog toen jullie zes jaar geleden de tweede dag van het Fields Of Rock festival openden, als eerste op de dag op het kleinste podium.

Dat festival herinner ik me ook nog. Jammer dat het niet zo geslaagd was. Onze show ging wel goed, maar het gehele festival niet, heb ik begrepen. Vanwege de vele grote namen maar te weinig bezoekers gingen ze failliet, hoorde ik. Wij zouden eigenlijk de dag ervoor er al zijn, om Heaven & Hell en Iron Maiden en Slayer te zien. Dus we reden toen als gekken in ons busje naar Nederland. Natuurlijk kwamen we te laat om Heaven & Hell en Slayer te zien, maar gelukkig nog net op tijd voor Iron Maiden.

En de dag erna stonden jullie op het kleine podium, en nu staan jullie dus in onze grootste zaal. Toch knap.

Zes jaar geleden stonden we ook in de Little Devil in Tilburg. Die zaal is net zo groot als deze kamer, als ik het me goed herinner. Het kan raar lopen met een band.

Gaaf dat je je dat nog herinnert.

Er zijn altijd wel van die plekken die je je nog herinnert, hoor. En de Little Devil hoort daar zeker bij. We moesten ons toen buiten in de regen omkleden, want er was geen backstage. Wel was er een steegje. Ook goed, wij kleden ons daar wel om. Helaas regende het.

Dan is het touren voor jullie in de loop der jaren wel heel erg veranderd.

Een klein beetje maar...

Is het makkelijker geworden? Afgezien van dat jullie nu wel kleedkamers hebben.

Als je het vanaf de buitenwereld bekijkt zal het er vast makkelijker uitzien. Maar de verwachtingen zijn nu veel hoger. Mensen verwachten veel meer van je als band als je in een zaal als de Ziggo Dome staat, dan dat je in de Little Devil staat. Daarom hebben we besloten om er nu een echte show van te maken. Een groot decor, vuurwerk, alles. Dat hadden we voorheen nooit. We hadden natuurlijk wel een paar stapels Marshall-versterkers en een achtergronddoek, maar dat was het dan wel zo'n beetje.

Voor deze tour wilden we het visueel toch wat aantrekkelijker maken. Niet gelijk over-the-top, alle remmen los, zoals bijvoorbeeld Kiss of Rammstein. Dat is dan weer niet onze stijl. Maar we wilden de mensen wel iets geven om naar te kijken. Nu hebben we een heel decor, waarin we een oud stadje uit het Wilde Westen nagebouwd hebben, dat past bij het artwork van de laatste cd.

De show is dus veel veranderd ten opzichte van vroeger. Is het in de studio ook anders?

Nee daar juist niet. We werken nog op dezelfde manier als bij de vorige albums. Voor dit album wilden we wel dat het niet te vertrouwd zou aanvoelen. We wilden wel geprikkeld worden. Als je te lang en te vaak in dezelfde studio zit, wordt het saai. Dat wilden we niet, dus zijn we nu naar een andere studio gegaan. Ook hebben we Rob Caggiano als producer erbij gehaald. Hij had al eens laten doorschemeren dat hij wel met ons wilde werken, dus hebben we hem gebeld. Hij bleek beschikbaar dus hebben we hem laten overkomen. Ook producer Jacob Hansen heeft weer meegewerkt. Hem wilden we zeker niet kwijt, dus hij heeft samen met Rob het album geproduceerd. Het opnameproces was wel ongeveer gelijk als bij vorige albums. Eerst namen ik mijn drums op, wat er op neerkomt dat Michael met zijn gitaar wel meespeelt zodat ik weet hoe het nummer gaat. Na de drums namen ze de gitaren en basgitaar op. En uiteindelijk de zang.

Hebben jullie nu wel meer tijd in de studio?

Uiteindelijk hebben de opnames langer geduurd dan we eigenlijk wilden, maar we vinden het ook niet nodig om twee of drie maanden in de studio te zitten. Veel bands die dat wel nodig hebben, hebben gewoon geen nummers als ze de studio ingaan. Zij schrijven dus de nummers in de studio. Zo zijn wij niet. Bij ons gebeurt dat al vooraf. Het kost klauwen met geld om pas in de studio je nummers te schrijven. Waarom zou je dat doen? Wij gaan goed voorbereid de studio in. Natuurlijk veranderen de nummers nog wel iets op het moment dat je ze gaat opnemen, maar de grote lijnen hebben we al. Michael heeft zijn zwarte boekje waarin hij al zijn ideeën opschrijft. Ideeën over hoe hij de zang wil doen, wie hij als gastzanger wil hebben, welke gitaren hij wil gebruiken. Dat soort dingen. Maar bij dit album hebben ze wel iets meer tijd uitgetrokken voor de opnames van de zang, om wat dingen te proberen.

Jullie gingen de studio in met producer Rob en jullie kwamen de studio uit met bandlid Rob. Op welk moment tijdens de opnames werd het voor jullie duidelijk dat jullie hem moesten vragen voor de lege vacature op te vullen?

Michael had hem gevraagd om wat gitaarsolo's en harmonieën in te spelen op het album, als gastrolletje. Dat zag hij wel zitten. Ik weet overigens niet precies hoe het liep, want ik was er zelf niet bij. Maar uiteindelijk heeft hij ook wat slaggitaar gedaan op het album. Het klikte gewoon uitstekend qua gitaarspel tussen Rob en Michael.

Toen vertelde Rob ons dat hij Anthrax verlaten had, want hij wilde zich richten op producen. Dus wij zeiden "Pardon? Wat heb je gedaan??" We konden het ook niet geloven. Toen we het er over hadden binnen de band kwam natuurlijk het idee naar voren om hem te vragen voor Volbeat. Maar ja, hij had wel gezegd dat hij juist uit Anthrax was gestapt om albums te produceren. We besloten om hem toch de vraag te stellen of hij bij ons in de band zou willen. Hij reageerde wat terughoudend. Hij wilde er toch een nachtje of twee over slapen, wat logisch is, want het is geen kleine beslissing. Een paar dagen later kwam hij de studio in en zei dat hij het wilde doen.

Hebben jullie er vooraf niet bij stilgestaan dat het logistiek-gezien misschien niet zo handig zou zijn, aangezien hij in de Verenigde Staten woont?

Nee, daar hadden we niet echt over nagedacht. Maar met alle moderne technologie is de afstand al een heel stuk kleiner dan vroeger. Bovendien woont hij praktisch in zijn koffer. Hij is nooit thuis. Dus hij zei al dat het geen probleem is om een maand voor de tour al naar Kopenhagen te vliegen en voor de tour te oefenen. Hij is dat gewend.

Voor dat jullie de studio ingingen hadden jullie ongetwijfeld al een idee wie te vragen voor jullie nieuwe gitarist. Maar Rob stond niet op die lijst, vermoed ik.

Nee, hij stond er niet op want hij zat bij Anthrax. Om eerlijk te zijn hadden we er nog niet zo heel veel over nagedacht. We hadden door de Verenigde Staten getourd waarbij Hank Shermann van Mercyful Fate ons uit de brand hielp. We wisten wel dat we na die tourcyclus weer de studio in zouden gaan om een nieuwe cd op te nemen, maar we waren nog niet bezig met een nieuwe gitarist. Dat zou pas na de opnames komen. Natuurlijk had Michael wel al wat ideeën in zijn hoofd, want hij weet wel wie goed bij zijn stijl zouden passen. Op het internet waren geruchten te vinden dat Hank onze vaste gitarist zou worden, of dat Michael Denner dat zou worden. Maar dat was bij ons helemaal niet aan de orde. Dat we Rob hiervoor vonden was eigenlijk puur toeval.

Je noemt Hank Shermann en Michael Denner al, dus het bruggetje naar King Diamond is snel gemaakt. Jullie hebben King Diamond op de cd. Hoe komt zo'n gastrol tot stand?

Een paar jaar geleden speelden wel in Dallas, Texas, waar King ook woont. Enkele mannen in onze crew hebben ook voor hem gewerkt, zoals onze gitaartechnicus. Zij hebben met hem getourd, en wij kennen zijn tourmanager ook. Dus toen wij daar speelden kwam King ook langs om gedag te zeggen. Hij vindt het altijd leuk als er Denen in zijn stadje komen. Dan kan hij eindelijk weer wat Deens praten, haha. Dat was kort nadat hij geopereerd was, maar hij was toen wel in een goede bui. Hij vertelde ons al die gruwelverhalen over zijn operatie en wat er aan vooraf ging. Omdat hij nog herstellende was kon hij helas niet naar de show komen kijken. Maar hij en Michael hebben sindsdien contact gehouden. Toen we vorig jaar weer in Dallas speelden kwam hij weer langs en toen kwam het idee naar boven om hem voor deze cd te vragen. "Zou het niet gaaf zijn als..."

Michael heeft hem gevraagd of hij interesse had, als wij tenminste met een goed en geschikt nummer zouden komen. Dat had hij. Wij waren dus dolblij, maar het betekende wel dat we met iets heel goeds moesten komen. Je wil King natuurlijk niet op teleurstellen. Michael ging daarvoor helemaal in overdrive, maar het duurde niet lang voordat hij aankwam met wat uiteindelijk Room 24 zou worden. Er zijn wat files heen en weer gestuurd, King heeft toen zijn zang in zijn eigen studio opgenomen, en het resultaat is geweldig. Het is prachtig. Helemaal de oude King Diamond, met alle high-pitched zang en alles er omheen.

Heb je hem afgelopen zomer nog gezien?

Nee helaas niet. Dat is een van de nadelen van zelf op tour zijn. We stonden niet op dezelfde festivals. En dan nog zijn we altijd druk bezig dus we zien dan niet zo heel veel bands meer. Maar het is niet anders.

Een andere samenwerking op het album is die met Sarah Blackwood, op Lonesome Rider. Wie is zij?

Ze was de zangeres van een band genaamd The Creepshow. Tegenwoordig heeft ze een andere band, maar ik ben de naam even kwijt. Michael heeft alle albums van The Creepshow, ik heb er slechts één moet ik bekennen. Dat is psychobilly/rockabilly. Het leek ons leuk om haar voor dat nummer te vragen, want het past er perfect bij. We wilden The Creepshow enkele jaren geleden mee op tour nemen, maar dat ging toen helaas niet door. Maar we hebben haar wel op de cd, waar we heel blij mee zijn. En toen we onlangs in Toronto optraden kwam ze het podium op om het nummer mee te zingen.

Dat nummer spelen jullie dus niet vaak live, denk ik?

Nee, we hebben het met haar gedaan, en sindsdien nog twee of drie keer waarbij Michael alle zang op zich neemt. Maar je moet het toch eigenlijk met haar horen, dus daarom spelen we het niet veel live. Je wilt het toch met de zanger of zangeres doen die ook op de cd te horen is. Daarom spelen we Evelyn ook niet vaak, want daar willen we Barney van Napalm Death gewoon bij hebben. Af en toe komen we die mannen tegen en dan vragen we ook of hij zin heeft om met ons op te treden. Gelukkig heeft hij dat meestal wel.

Wat staat er voor komend jaar voor jullie in de planning?

We gaan eerst vakantie houden. We zijn eigenlijk al ongeveer sinds februari op tour. We hebben dit jaar ongeveer 150 shows staan, dus we zijn wel even toe aan een pauze. Half februari gaan we terug naar Japan en we doen het Soundwave festival in Australië. En daarna volgen nog meer shows. We zullen weer veel touren, maar niet zoveel als dat we dit jaar deden. Maar goed, we zijn nu eenmaal een liveband dus we touren veel. We zijn liever op tour dan dat we in de studio zitten. In de studio wordt het snel saai.