Oh, dat is lang geleden… Het is wel grappig, want toen wij nog Chronic Noise heetten, werd mijn stem vaak vergeleken met James Hetfield. In heel veel recensies van onze demo’s, kwam dat naar voren. We waren een “leuke band”, maar de zanger moest niet proberen James Hetfield te imiteren. Het was alleen geen imiteren, maar zo klinkt mijn stem nu eenmaal. Na negen jaar Chronic Noise vonden we het wel mooi geweest en die grote doorbraak zou toch niet komen. Dus we vroegen onszelf af wat we dan zouden doen, want muziek maken is verder heel gezellig. ‘Dan beginnen we gewoon een coverband’, zei Willem (Verachtert) of Harm (Neervens). Dus toen heb ik gezegd: ‘Dan gaan we ook een Metallica tribute doen ook’, haha! Ik word er altijd mee vergeleken, dus slaan we de spijker maar op de kop. Zo geschiedde en het werd ook leuk ontvangen, zo de eerste paar shows die we deden. Het verschil met eigen muziek maken en een tributebandje is dat je met dat laatste altijd al met 1-0 voor staat, want je hebt publiek dat de nummers kent. Dat is de reden waarom we voor Metallica hebben gekozen en niks anders.

Wie heeft de naam bedacht? Ik vind ‘m wel gevat namelijk.

Volgens mij heeft Willem dat verzonnen. Ik weet het alleen niet zeker.

Met uitzondering van wat op Garage Inc. staat, spelen jullie alleen maar oude songs, hooguit tot en met …And Justice For All . Waarom niet meer dan dat?

In de oude songs zit wat ons betreft de meeste kracht. De echte Metallica waar het nog pure thrash metal is. Dat is de Bay Area sound. Daarna wordt het steeds commercieeler, al vind ik de ‘black album’ ook een erg goede plaat hoor. Alleen wat erna komt, is stukken minder, maar ook minder leuk om te spelen.

Waar treden jullie zoal op?

Dat wisselt, maar het zijn vooral kroegen en kleine festivals. Soms doen we wel eens een grotere venue aan, als het kan. We hebben wel eens in de 013 gestaan als onderdeel van ‘The Monsters Of Coverrock’, of zoiets. Dat zijn wel erg leuke dingen overigens. Net als spelen op de Nirwana Tuinfeesten. Dan staan er toch ineens 1800 mensen voor je snuffert. Echt gaaf! Meestal zijn het de kroegen en de jongerencentra. We bestaan nu tien jaar en dat willen we wel graag vieren met een mooi feestje. Dynamo is wat dat betreft een supermooie zaal en ik denk dat het wat capaciteit gewoon bij ons past. Met de Effenaar zou je in elk geval aan de erg optimistische kant zitten. Er kunnen in elk geval 550 mensen in.

Hoe gaat de kaartverkoop?

Goed! Toevallig gisteren nog even een gesprekje gehad. Een leerling van mij uit Lierop loopt stage in Dynamo en doet daar visuele… uh, iets met cameratoestanden. Ik heb met hem een afspraak gemaakt. Hij gaat de show filmen en als dat een beetje goed lukt met knippen en plakken en dergelijke, dan houden we er nog een mooi aandenken aan over. In principe voor onszelf, maar daarvan kunnen we ook wel filmpjes op YouTube knallen. Maar hem sprak ik en momenteel zijn er 160 kaarten verkocht en staan er een aantal mensen op de gastenlijst. We zitten wat dat betreft al over de helft van wat we hopen. Het zou erg mooi zijn als er zo’n 400 a 450 man komen, als het niet uitverkoopt. We zijn nu FaceBook en andere social media aan het vervuilen om maar zoveel mogelijk mensen binnen te krijgen. Dat komt wel goed.

Hoe gaan de voorbereidingen?

Als we alles zouden spelen, dan kunnen we er drie a drie en een half uur staan. Voor ons jubileumconcert op vijf oktober staat twee en een half uur op het programma en dat is al hard werken. We hebben vorige week er al drie nummers uit moeten gooien, omdat we het anders niet redden. Dat komt omdat we een aantal gastmuzikanten hebben, wat gastzangers en zangeressen.

Dat zijn leuke verrassingen. Wat kunnen we verwachten?

We hebben een Twisted Sister tribute als opener, dus dat is altijd lachen! Een bandje uit Tilburg van onze oude bassist, Joey Bruers, die trouwens ook in Maiden United zit. Zij trappen af en warmen de zaal op. Dat moet al een feestje worden en vervolgens is het aan ons om de mensen twee en een half uur gek te maken en doen waar we goed in zijn en dat is Metallica spelen. Qua showelementen zullen er nieuwe dingen naar voren komen. Dat willen we nog graag als een verrassing bewaren. Er gaat echt wel wat bijzonders gebeuren onder andere qua licht in elk geval. Dat wil niet zeggen dat we vuurwerk hebben, maar het gaat wel mooi worden. Verder hebben we er goed over nagedacht over met wie we samen een nummer kunnen spelen en dat zijn vooral de muzikanten en zangers waar we een goede klik mee hebben of met wie we vroeger veel gespeeld hebben. Daar hebben we wel een selectie in moeten maken, anders wordt het wel een heel grote aan- en afloop op het podium. De meeste repetities hebben we nu ook achter de rug met die gasten. Dat gaat helemaal goed komen.

Ben je na tien jaar Metallica nooit toe aan iets anders geweest?

In die samenstelling niet, maar ik heb er nog wel een ander bandje bij natuurlijk. Daar ben ik een paar jaar geleden voor gevraagd, maar dat is meer algemeen coveren. Wel rock en metal, dus dat is wat uitdagender qua zang. Maar Imitallica heeft me nog nooit verveeld en ik kan me niet herinneren dat we ooit een noemenswaardige ruzie hebben gehad binnen de band. Wel eens een meningsverschilletje over het wel of niet spelen van een bepaald nummer. Verder komen we overal wel uit. Als we met z’n allen iets nieuws willen spelen, dan doen we het. Loopt het niet? Dan gaat het eruit. Nee, eigenlijk zijn we een heel saaie band, hahaha!

Wat zijn de leukste nummers van Metallica om te spelen?

Het saaiste nummer om te spelen is Seek And Destroy, maar tegelijkertijd ook wel weer het leukste. Iedere fan kent dat nummer natuurlijk en we spelen het ook altijd als laatste, of in elk geval laat in de set. Daar gaat het dan ook wel los. Hetzelfde geldt voor Master Of Puppets. Niet mijn favoriete nummer om te spelen, maar als het dan niet lukt met het publiek, dan lukt het met geen een nummer meer. Wat is voor mij persoonlijk het vetste nummer om te spelen? Ik denk toch dat het Blackened is. Daar zit toch wel heel veel in. We spelen die ook, en dat klinkt dan wel erg over the top, zoals die op plaat is. Metallica zelf durft dat niet volgens mij, of kan dat niet meer, haha! Er zitten wat onregelmatige dingetjes en heel rare overgangen in en die spelen we gewoon. Dat maakt dat nummer misschien nog wel het leukste.

Dan hebben jullie dus tien jaar de muziek van Metallica gespeeld, dus jullie kennen het door en door. Je bent ooit begonnen als fan, maar vind je het nu echt zulke goede muzikanten?

Mag ik dat hardop zeggen? Nee, het zijn geen goede muzikanten. Volgens mij is James Hetfield een superstrakke gitarist en is Robert Trujillo een superstrakke bassist, maar volgens mij is er geen zwakkere drummer op deze wereld dan Lars Ulrich. En Kirk Hammett’s solo’s, die zijn allemaal hetzelfde. Ik heb ze een paar keer live gezien, en dan klinkt het misschien arrogant, maar ik vind ze dan gewoon niet goed. Ik zeg niet dat wij het beter doen, maar los van de zang denk ik het wel. Haha!

Wat is het beste compliment dat Imitallica gehad heeft?

Nou, ik denk dat je het als cover- of tributeband goed gedaan hebt als hoort dat wanneer de bezoeker de ogen dicht deed en Metallica hoorde. Dat is een compliment, want Metallica is wat de mensen willen horen. De podiumpresentatie is bij ons in de regel wel erg goed. Zeker naar het publiek toe, maar een beter compliment dan dat kunnen we niet krijgen. Behalve dan om te horen dat we er goed uit zien, hahaha! Nee, dat is klets natuurlijk.

Wat is het leukste dat je met Imitallica hebt meegemaakt?

Dat is een goede vraag, want we maken wel vanalles mee, maar om nou te zeggen dat het echte rariteiten zijn… Hehe, we zeggen wel eens ‘what happens in Imitallica, stays in Imitallica’, maar nee, we hebben niet echt dingen meegemaakt. Het is altijd ouwehoeren, lol en gas d’r op! Gewoon een goeie pot bier pakken en slap zeveren. Ik weet trouwens nog wel dat we ooit op de terugweg Armand troffen bij een tankstation. Wij waren dus al in een aardig beschonken toestand, dus ik stond daar met mijn grote bakkes: ‘He Armand! Wil je met ons op de foto?’. Dat was geen probleem, dus wij gingen met een paar man op de foto. Toen keken we later in de bus terug en bleek dat Armand er met een grote middelvinger op stond. Dat zijn kleinigheidjes, maar dat is wel heel erg leuk. Naja, ik vond het wel heel erg grappig. Verder is er niks gebeurd. Ik zal de rest eens even appen. Ik heb er al even over nagedacht, want die vraag moest en zou komen. Wacht, we zijn ooit eens een aanhanger verloren! Was dat nou nog met Chronic Noise of Imitallica? Ach, dat maakt voor het verhaal niks uit. We hadden nog geluk dat we net de afslag aan het nemen waren. We hadden een taxibusje gehuurd met aanhanger. Ik geloof dat het Wilco was die ineens vroeg: ‘is dat onze aanhangwagen niet?’, haha! Goeiendag! Gelukkig waren de instrumenten niet krom, maar dan schrik je wel even.

Metalheads kennen de nummers wel. Hoe reageren andere mensen op jullie optredens?

Ik denk dat we wel echt een selectief publiek hebben. Zo toegankelijk is de muziek niet. Als ik de gewone man in de kroeg tegenkom, hoor ik vaak dat ze mijn andere band, Prinz Klaus, hartstikke leuk vinden. Soms beter zelfs dan Imitallica, maar dat heeft in mijn ogen dan vooral met toegankelijkheid te maken. Het is dat ze ons persoonlijk kennen. Dan komen ze wel en vinden ze het wel gaaf. Misschien heeft het ook wel te maken met ons enthousiasme, dat het aanslaat. Ik denk niet dat we ooit voor mensen met stropdassen zullen spelen. Op festivalletjes zijn wij vaak toch wel een van de hardste bands en dat vinden we ook wel echt leuk. Het is ook leuk om mensen te overtuigen dat het aanstekelijk kan zijn. Soms lukt het, soms niet. Het is gelukkig nog nooit gebeurd dat we spelen voor pak ‘m beet tweehonderd man en dat er tegen het einde nog maar honderd staan. Dat gebeurt nooit. De zaal leegspelen is ons helaas nog niet gelukt, maar we spelen bijna altijd wel voor onze doelgroep. Wie weet op vijf oktober!

Vinden jullie het belangrijker om een heel strakke show neer te zetten of maken jullie er liever een feestje van?

Nee, strak spelen is wel belangrijk. We zijn echt niet als twee druppels water, dat weten we ook wel. De lol is het belangrijkste. Als je dat zelf hebt, dan slaat het vaak ook over op het publiek. Het is ook wel belangrijk dat we het zo strak mogelijk spelen en daar hebben we ook wel de muzikanten voor. We hebben superstrakke gitaristen. Dirk is een goede drummer en Arno heeft gewoon de looks. Als hij op het podium staat, dan gebeurt er iets. Het is gewoon een goede mix. We zijn al tien jaar samen en de band klopt. We kunnen er nog makkelijk vijf jaar aan vastplakken. Alhoewel de rest al een gezin heeft en dergelijke. Het is ook gewoon hobby en een of twee keer in de maand optreden is wel genoeg.

> Heb je bereikt wat je wilde bereiken?

We hebben niet echt een doel. We moeten niks, maar we hebben wel eens gekscherend gezegd dat als we ooit in de feesttent in Lutjebroek spelen, dat we dan moeten kappen. Hoger kunnen we niet bereiken, haha! Verder hebben we geen doelen gesteld, zoals binnen vijf jaar in de 013 spelen. Nee, we hebben wel zeven jaar met een vaste boeker gewerkt. Hij heeft veel voor ons gedaan en ons in allerlei kroegjes gezet, ook in de 013 trouwens. Gaandeweg kom je gewoon veel mensen tegen en dat is gewoon leuk. Als we onze gage gewoon krijgen, dan is het goed. We willen wel graag op een festival als Paaspop spelen, maar in een kroeg voor vijf man, kan het ook heel gezellig zijn.

Kijken jullie wel eens naar andere Metallica tribute bands?

Ja! Die heb je ook veel in Nederland. Het is zelfs zo dat Harm en Dirk wel eens bij The Unforgiven ingevallen. Ze hebben mij ook wel eens benaderd, maar dat ging toen niet door, vanwege de afstand en ik had die avond al gewerkt. Maar er zit geen frictie tussen ons. We helpen elkaar zelfs vooruit. Als een van ons vijven niet kan, dan spelen we gewoon niet. Dirk, onze drummer wordt wel eens benaderd en moet ook kunnen. Present Danger heb ik wel eens gezien trouwens, goede band. Er is geen rivaliteit en we zien elkaar gewoon niet als concurrenten. We hebben allemaal onze eigen hoek. Vaak is het zo dat als we ergens gespeeld hebben, dat we teruggevraagd worden. We vergelijken onszelf nooit met de andere bands… Omdat ik weet dat we de beste zijn, hahaha! Dat is niet waar trouwens. Dat doet me ook niks. Zij doen hun ding, wij doen ons ding. Prima! Dat moet wel onderstreept worden. We zijn maar een coverband. We moeten niks. We zijn ook geen tributeband, want die kopieren alle moves en poses, die zijn wel met z’n vieren, dus de gitarist moet zingen. Dat is bij ons al niet het geval. Nee, het moet gewoon leuk zijn.

Hebben jullie ooit wat van Metallica zelf gehoord?

Nee, maar er zijn in Nederland sowieso al zes, zeven tributebands die ik op kan noemen. Het zijn er ongetwijfeld nog meer. We zijn er ook niet mee bezig om ze te benaderen. Dat zou helemaal nergens op slaan.

Wat vinden jullie van de Metallica van tegenwoordig?

Ik vind het wel cool dat ze laatst heel Kill ‘Em All hebben gespeeld. Enkele jaren terug heb ik ze in het Gelredome Master Of Puppets integraal zien spelen. Daar ga ik overigens nooit meer naar toe, want die plaats is echt ruk! De show was wel gaaf hoor. Dan spelen ze die plaat helemaal en komen er nummers voorbij die ze al jaren niet meer gespeeld hebben. En nu Kill ‘Em All dat nu dertig jaar oud is, dat vind ik wel stoer. Maar verder volg ik ze echt niet meer op de voet. Ik hoor soms nog wel eens dat ze een bepaald festival aan doen of dat er weer een dvd uitkomt, maar dat boeit me echt niet. Het zal wel, haha! Ik volg liever de bands die ik wel gaaf vind. Op Death Magnetic staan bijvoorbeeld nog wel goede riffs op. Maar ja, als een riff goed is, wil dat niet zeggen dat een nummer meteen zeven minuten moet duren. Dat kan ook in drie minuten, denk ik dan. Er staan wel een paar goede nummers op en het is weer net wat harder dan de bocht die ze ervoor gemaakt hebben. Ach, op Load en Reload staan ook wel een paar liedjes die best ok zijn voor een rockband. Maar elke band heeft zo z’n fases, maar dat was mijn ding niet helemaal.

Wat is het grootste verschil en overeenkomst tussen jullie en Spinal Tap

Met Spinal Tap!? Hahaha! De grootste overeenkomst is waarschijnlijk de komkommer in de broek, in aluminiumfolie, maar dan hebben wij er geen komkommers in zitten. Nou, Spinal Tap is een parodie op zichzelf en wij zijn een parodie op Metallica, denk ik dan. Godverdomme, wat een vragen! De ‘do you know where the stage is?’scène, die wil ik nog graag wel eens meemaken! Daar ben ik wel jaloers op. Dat ze een heel stuk backstage hebben gelopen en aan de conciërge vragen waar ze moeten zijn. Dat is, denk ik, wel het verschil, haha! En we hebben niet van die gave pony’s. En we hebben Stonehenge wél zoals het hoort! Overigens de beste film ooit. Nee, dat is niet waar, maar wel erg gaaf.

Missen jullie het zelf schrijven van de nummers niet?

Nee. Ik was al niet zo’n held in het schrijven van teksten. Willem schreef bijna alle riffs. Dat werd dan op repetities wel aangevuld, zoals dat bij elke band wel gebeurt. Iemand komt met een idee en dat wordt met z’n allen uitgewerkt. Willem is daar heel erg goed in. Ik heb met veel pijn en moeite iets van acht of negen teksten geschreven voor Chronic Noise. Je moet er ook de tijd en energie voor hebben. Wil niet zeggen dat ik niet creatief ben, dat ben ik op een ander vlak. Ik vind dit wel lekker makkelijk zo. Er is niets makkelijkers dan in een coverbandje spelen. Alles is al gedaan voor je. Als je er plezier in hebt en het kost niet teveel geld, dan is het goed.