Dank je! Dat is fantastisch om te horen. We streven er uiteraard altijd naar om het best mogelijke album te maken, maar uiteindelijk bepalen de luisteraars of de plaat ook echt de moeite waard is. Tot nu toe hebben we alleen nog maar positieve reacties gehad en daar zijn we vanzelfsprekend erg blij mee.
Aangezien ik zelf een groot H.P. Lovecraft-fan ben, was het nummer The Walls Of Eryx het eerste wat me opviel aan het nieuwe album. Wat was het idee achter dit nummer en is het inderdaad geïnspireerd op Lovecraft?
Jazeker! Ik ben een groot Lovecraft-fan en heb elk verhaal dat hij gepubliceerd heeft gelezen. Ik probeer vaak referenties naar zijn werk te integreren in mijn songteksten. Ik had net 'In the walls of Eryx' gelezen toen er een tekst voor dit nummer geschreven moest worden en ik vond het een mooie titel. Het verhaal zelf is door Lovecraft samen met een ander (Kenneth J. Sterling – red.) geschreven en heeft niet echt zijn kenmerkende stijl, maar is wel een goed verhaal. Voor onze tekst nam ik het concept van een onzichtbaar doolhof en paste dat symbolisch toe bij een persoon die zo walgt van de wereld om zich heen dat hij liever wegkwijnt in zo'n vreselijk plek dan dat hij de wereld ziet zoals hij werkelijk is. Onwetendheid is zalig, maar dan met een deathmetal-draai eraan.
Ook het nummer The Phantom Carriage viel me op. Is deze song geinspireerd op de Zweedse film Körkarlen uit 1921?
Alweer goed! Oskar Pålsson schreef de muziek voor dit nummer en kwam ook met het Körkarlen-concept, waarna Anders Jakobson de tekst ervoor schreef. Ik denk dat dit het meest fantasy-georienteerde nummer van de cd is, alhoewel je de tekst ook kan opvatten als een soort reflectie op de sterfelijkheid. The Phantom Carriage is één van de beste films uit het klassieke Zweedse stomme film-tijdperk, maar ik heb geen idee waarom Oskar het zo graag in een nummer wilde verwerken. Er is zelfs nog even sprake van geweest dat dit nummer de titeltrack zou worden. De song is echt super, het heeft een sinistere ondertoon en is leuk om te spelen. Ik kan niet wachten om het live te gaan doen.
Wie schrijft de muziek en de teksten normaal gesproken?
Iedereen schrijft mee aan de muziek, maar ik het minst, omdat de rest veel beter is in het bespelen van muziekinstrumenten. Alhoewel ik uiteraard enorm trots ben op Monochrome Existence, dat ik helemaal alleen heb geschreven! Maar ik beschouw de rest toch als de componisten als het om de muziek gaat. Wat betreft de teksten, ook daar schrijven we allemaal aan mee, behalve Daniel Schröder, maar voor Pessimist maakte hij hierin een uitzondering en schreef samen met Oskar en mij de tekst. Dit is trouwens het eerste Coldworker-nummer waarbij de tekst is ontstaan uit een samenwerking en niet door één iemand is geschreven. Normaal gesproken, als de muziek voor een nummer af is, bepalen we wie er de tekst gaat schrijven. Soms wordt een nummer echt opgeëist (Ik ga deze tekst schrijven en daarmee uit!) en soms is het gewoon een kwestie van wie er tijd heeft om een tekst te schrijven.
Wat voor onderwerpen gebruiken jullie vaak voor de teksten?
Als ik naar mezelf kijk, vind ik het vooral erg fijn om over meerdere dingen te schrijven. Ik snap dat er een heleboel bands zijn die een vast omlijnd kader hebben waarin ze schrijven en dat de teksten binnen dit kader moeten vallen, zoals Satan, feesten, politiek of wat dan ook, maar bij Coldworker hebben we nooit restricties gehad waar de woorden over moeten gaan. Wat wel belangrijk is, is dat de teksten hetzelfde gevoel oproepen. En aangezien we toch een deathmetal-band zijn is dat een donker en deprimerend gevoel. Ik hou ervan om over negatieve emoties en de problemen van onze moderne samenleving te schrijven, op een symbolische en brutale manier. Ik vind het erg belangrijk om het niet op een preek te laten lijken, aangezien Coldworker geen politieke band is, en ik mijn mening niet aan anderen wil opdringen. Ik schrijf gewoon over het leven zoals ik dat zie.
Het duurde vier jaar om The Doomsayer's Call uit te brengen. Dat is behoorlijk lang vergeleken met de twee jaar die tussen The Contaminated Void en Rotting Paradise zat. Was er een specifieke reden voor deze lange pauze?
Nee, ik denk niet dat er echt een goeie reden was. Als ik terugkijk op het ontstaan van de band en de eerste twee albums, dan was dat zo'n stroomversnelling waar we in zaten, dat het als een flits voorbij is geschoten. We gingen als een speer van start, mede door de Nasum-connectie uiteraard. Na Rotting Paradise hebben we helaas nooit kunnen touren, waarna alles ineens weer tot stilstand kwam. Dat kwam toen voornamelijk door werk en studie. We hebben allemaal een baan, dus het is niet eenvoudig om alles goed in te passen met vrije dagen en dergelijke. Toen we eindelijk alles op de rit hadden en met een Europese tour mee zouden gaan doen, werd deze gecancelled.
We deden uiteraard wel een aantal succesvolle gigs, zoals Neurotic Deathfest, Essen en een paar concerten met The Black Dahlia Murder in Noorwegen en Zweden. Ook deden we wat kleine dingen, zoals een split met Deathbound en een paar nummers voor wat tribute albums. Toen we eindelijk klaar waren om aan de derde plaat te gaan werken, waren we zomaar een paar jaar verder. Toen besloot ons label ons na de opnames te dumpen en moesten we een nieuw label zoeken, wat uiteraard nog meer vertraging met zich meebracht.
Dan Swanö produceerde, naast jullie eerste twee albums, ook The Doomsayer's Call, maar ik hoor een groot verschil in productie. Dit album lijkt het helderst en melodieus te klinken van de drie.
Ik heb echt geen idee hoe Dan werkt, maar ik ben het helemaal met je eens dat dit album helder klinkt. Ik vind het geluid echt fantastisch geworden, met elk instrument en elke noot duidelijk hoorbaar, terwijl het toch strak, bruut en meedogenloos klinkt. Het lijkt bijna organisch te klinken. Dit was inderdaad de derde keer dat Dan met ons werkte, dus het is ook wel logisch dat hij inmiddels wel weet wat wij willen. Dus nu is het alleen nog meer finesse toepassen en alle 'deathmetal-goodness' voor elk album beter laten klinken.
Hebben jullie iets anders gedaan in de studio, vergeleken met de eerste twee albums?
De twee grootste verschillen die ik kan bedenken zijn dat Anders voor het eerst de drums met click-tracks heeft opgenomen in plaats van met een gitaartrack, en dat Oskar de baspartijen heeft ingespeeld in Johan Berglunds studio, waar ook de gitaren zijn opgenomen. Beide klinken fantastisch. De vocalen zijn, zoals we dat altijd doen, in de oefenruimte opgenomen. Al was ik er erg op gebrand om de meest gevarieerde en furieuze vocalen ooit opgenomen voor een Coldworker-album te produceren. Ze staan nu ook iets harder in de mix dan voorheen. Bovendien hadden we een gastzanger. Jason Netherton van Misery Index zong en schreef mee aan The Reprobate. Dat is een fantastisch nummer geworden en het is geweldig dat hij meezingt op de plaat.
Hoe vind je zelf dat het album is geworden? Is het precies wat je voor ogen had?
Ik ben supertrots op The Doomsayer's Call. We hebben al onze creatieve energie in dit album gestopt en het komt echt voor 100% uit ons deathmetal-hart. Het is geweldig om het eindelijk uitgebracht te zien na alle vertraging. Ik denk echter niet dat een album ooit precies zo wordt als je het in eerste instantie voor ogen hebt, het lijkt haast of ze een eigen leven leiden. Maar ik vind wel dat we verdomd dicht bij wat we wilden bereiken zijn gekomen. Als ik zelf niet in de band had gezeten, zou dit een plaat zijn die ik graag zou willen horen.
Vertel eens wat over de opname- en mixsessies?
De opnames begonnen met de drums, die Anders heeft opgenomen in de Soundlab Studios. De drums heeft hij helemaal alleen opgenomen. Hij drukte op de opname-knop, rende naar zijn drumkit en was dan nog precies op tijd voor de clicktracks begonnen. Heel eigenaardig inderdaad, maar het bleek te werken! Toen de drums klaar waren, begonnen we met de gitaarpartijen in de thuis-studio van Johan Berglund. De gitaren op Rotting Paradise zijn daar ook opgenomen en het geluid op die plaat was fantastisch, dus dit was voor herhaling vatbaar.
Bijna tegelijkertijd waren Oskar en Anders Jakobson begonnen aan de opnames voor de baspartijen in Anders' appartement. Ze hadden al aardig wat opgenomen toen Oskar zich zorgen begon te maken over het stemmen van de bas, omdat hij het idee had dat hij er soms naast zat. Mede hierdoor besloot hij dat het beter zou zijn om de bas op te nemen waar ook de gitaarpartijen werden opgenomen. Johan Berglund is zelf ook een bassist en eigenaar van een muziekwinkel, dus hij was een fantastische hulp bij het tunen en opnemen van Oskar's intense baspartijen. Het voordeel van opnemen met lage kosten en in je vrije tijd is dat je makkelijk dingen kan veranderen die je niet bevallen, zonder dat het meteen een fortuin kost.
De zang is opgenomen zoals ik dat altijd doe. Sommige nummers (Vacuum Fields en A New Era) zijn erg laat in het hele proces geschreven. Het is zelfs zo, dat de zang op het album, vrijwel de eerste keer is dat ik deze nummers gezongen heb. Bertilsson kwam naar de oefenruimte met de teksten en gaf me instructies vlak voor de opname. Het is echt heel leuk om op te nemen op zo'n spontane manier. Zelfs als je je realiseert dat je het ook op een iets andere manier had kunnen doen. Vacuum Fields heeft trouwens een soort 'spoken word'-passage, wat de eerste keer was dat we zoiets probeerden.
Zoals je misschien weet hebben we ook de Autopsy-cover Critical Madness opgenomen, die waarschijnlijk voor een toekomstige release gebruikt gaat worden, en de vocalen voor dit nummer waren echt heel leuk om te doen. Ik heb m'n allerbeste Chris Reifert-impersonatie gedaan in slechts twee takes en Bertilsson deed de achtergrondvocalen. Leuk!
Dan Swanö werkt alleen en stuurde ons regelmatig een soort productie-samples. Daarop reageerden wij dan, waarna hij de productie weer aanpaste. Hij werkt echt keihard, snel en efficiënt. Wij zijn dus zelf niet aanwezig bij het mixen, maar het verliep allemaal erg soepel.
Ik neem aan dat Anders Jakobson dit jaar erg druk zal zijn met de Nasum-afscheidstournee. Betekent dit dat we Coldworker deze zomer niet gaan zien? Of komen jullie met Nasum mee als een soort packagedeal?
2012 is inderdaad zoals iedereen inmiddels wel weet het afscheidsjaar van Nasum. Dit is echt erg belangrijk voor Anders en vergt uiteraard een hoop van hem. Het is echter niet zo, dat Coldworker de rest van het jaar vrij heeft. Het betekent wel dat er tijdelijk iemand anders achter de drumkit zal zitten. Er is nog niets vastgelegd of definitief besloten, maar het is waarschijnlijk dat de Nasum- en Coldworkeragenda´s zullen overlappen, en we hebben met Anders overlegt wat betreft vervanging voor de shows die hij niet zal kunnen doen. Hij heeft daar uiteraard alle begrip voor. Het is afwachten wat er gaat gebeuren dus.
Wat zeker niet gaat gebeuren is Coldworker en Nasum samen in een tour. De connectie tussen beide bands is al sterk en overduidelijk genoeg voor iedereen en we willen echt dat Coldworker als op zich staande band wordt beschouwd en dat we beoordeeld worden op ons eigen werk. Alhoewel ik er geen moment aan twijfel dat zo'n soort tour voor zowel ons als de fans echt fantastisch zou zijn. Maar het zou Coldworker wederom in de schaduw van Nasum zetten, en dat willen we absoluut voorkomen.
Is er nog iets dat je kwijt wil aan de Metalfanlezers?
The Doomsayer´s Call komt uit op 13 februari en bevat dertien tracks boordevol spijkerharde deathmetal. Bezoek www.coldworker.com en onze Facebookpagina voor het laatste nieuws en tourdata. Bovendien hoop ik jullie allemaal te zien bij Neurotic Deathfest in maart. Dat gaat een fantastisch feestje worden!
