De eerste cd en wat daarna kwam was voor ons als band één groot leerproces. Toen de eerste keer in de studio leerden we veel over het opname-proces en hoe de nummers in hun uiteindelijke vorm tot stand komen. En daarna hadden we de kans om veel op te treden in Europa. Dit maakte van Benedictum pas echt een eenheid. Al die ervaring namen we dus mee in de studio voor het maken van de nieuwe cd.
Als ik Seasons Of Tragedy vergelijk met het debuut-album, dan is de nieuwe cd meer gitaar geörienteerd en qua aanpak meer simpelere, Judas Priest-achtige heavy metal.
Ik vind dat alles nog wel in dezelfde stijl als Uncreation is. We zijn immers nog altijd dezelfde band. Maar je groeit en je probeert sommige dingen eens wat anders.
Nou ja, je hebt het wel over dat je gegroeid bent, maar zo lang bestaat de band toch nog niet?
Dat klopt. Als band zijn we nu een paar jaar bij elkaar. Ik en gitarist Pete Welles zijn echter al jaren een schrijversteam. We hebben pas sinds enige tijd besloten om iets samen op te gaan richten en kijken hoe het allemaal zal gaan lopen. Het was de bedoeling om het eens wat serieuzer aan te pakken dan bij mijn vroegere bandjes. We hadden ook nog eens vanaf het begin hulp van Craig Goldy en ook hij is samen met ons gegroeid.
Hij is gitarist bij de huidige line-up van Dio. Maar hij maakt dus ook wel eens tijd voor jullie vrij.
Hij zal altijd een deel van mijn leven uitmaken, want Craig en ik gaan al van jaren terug. We hadden vroeger een overeenkomst gesloten dat als de één het zou gaan maken in de muziekindustrie, dat die persoon de ander op sleeptouw zou nemen. Uiteraard zag ik dus zijn carrière omhoog gaan en ik leed mijn eigen leventje. Maar daardoor kreeg ik wel enige hoop dat er voor mij misschien ook wel een kleine kans bestaat om het te gaan maken. Het heeft voor mij wel een poos geduurd om uiteindelijk weer eens serieus te gaan zingen voor een band.
Veel female-fronted metal-bands bevinden zich in het gotische genre en het is zeldzaam als er een vrouw zingt voor een traditionele heavy metal-band. Is dit echt wat je het liefste wilt doen?
Dit is gewoon wat er uit komt bij ons. En dit is zeker weten de muziek waar ik graag voor zing. Wij willen lekkere heavy metal maken, proberen er een eigen draai aan te geven en dat is dan waar we uiteindelijk voor gaan.
Ik heb gelezen dat Craig Gold het tegenwoordig lastig vind om nog met echt originele heavy metal te komen. Wat is jouw mening daarover?
Wij proberen in ieder geval niet zo snel mogelijk een nieuw album te maken. We nemen er de tijd voor, anders klinkt het al behoorlijk vlak. Je moet er echt voor gaan zitten, alles terugluisteren, kijken wat er eventueel anders kan, etc. Maar het moet wel uit het hart komen, en dan gaat het eigenlijk ook wel vanzelf. Maar we zouden niet om de zes maanden met een album kunnen komen .
Eén van de andere heavy metal-zangeressen is Doro en daar is Benedictum mee op pad geweest in 2006. Dat moet vast een goede leerschool zijn geweest voor jou persoonlijk.
Ja, dat klopt. Haar band bestond uit toffe gasten en ze was zelf een heel aardig persoon. Ze waren heel professioneel en daar konden wij heel veel mee. Ik heb vooral van haar geleerd hoe je je op het podium gedraagt, maar ook voor en na het optreden. En ik heb ook wel het één en ander opgestoken hoe je je moet gedragen als een vrouw in deze mannenwereld, haha.
Je zingt wel ietwat mannelijk… agressief maar wel melodieus.
Ik probeer wel een beetje te denken aan de manier waarop ik zing. Maar ik kan me niet voorstellen dat ik mijn stijl van zingen kan veranderen. Het is wat anders dan de andere vrouwen die zingen. Ik zing bijvoorbeeld niet met een opera-stem. Dit is gewoon wat er bij mij uitkomt.
Wat is de bedoeling van de cd-titel Seasons Of Tragedy?
Nou, het titelnummer gaat in zekere zin over een persoon waarbij we zijn reis door het leven volgen. Het gaat dan over de verschillende fases die de persoon in zijn leven doorgaat. Na elk zo’n levensfase is die persoon weer meer gegroeid. In het nummer wordt dan elke levensfase verhaalt als een seizoen en elk vers verteld over zo’n seizoen en een wijsheid die de persoon heeft verkregen. Nou, het album hebben we dus ook Seasons Of Tragedy genoemd. Niet omdat de cd op zichzelf ook verhaalt over verschillende levenservaringen, maar gewoon omdat het wel als een coole titel klonk.
Op het nummer Burn It Out speelt Grave Digger-gitarist Manni Schmidt een solootje mee. Kan ik ervan uitgaan dat je hem hebt gestrikt, omdat jullie bands allebei bij Locomotive Records zitten?
Nee, want ik kende hem al een tijdje. Tijdens de tournee met Doro had ik de kans om met hem bij te kletsen en heb bij hem gegeten met zijn familie. We zijn vrienden geworden en van het één kwam het ander en stelde hem voor om op onze nieuwe cd als gast op te treden. Dat we bij hetzelfde platenlabel zitten, heeft wel deels meegeholpen.
Het lijkt een gewoonte te zijn dat er bekendere gitaristen op jullie cd’s optreden. Op het debuut speelde onder andere Craig Goldy mee en nu dus Manni Schmidt. Kan je eigen gitarist Pete Wells alles niet in zijn eentje aan?
Oh, hij kan alles spelen, hoor. Maar we vinden het gewoon interessant om ook een ander gitaartalent mee te laten doen. En voor Pete is het tof om met een paar van zijn idolen op onze cd’s te spelen. Nogmaals, Pete is een zeer capabele gitaarspeler, maar hij is er erg nuchter over om een stapje opzij te doen voor collega-gitaristen.
Ex-Dokken gitarist George Lynch speelt ook mee. Is dat dan een gitaarheld van Pete?
Dat klopt. Het is dus voor hem een eer om hem te ontmoeten en in de studio bezig te zijn met George. Hij speelt op de nummers Bare Bones en Balls To The Walls.
Ah, Balls To The Walls, een cover van Accept. Waarom besloten jullie juist dat nummer op te nemen?
Het leek mij een leuk idee om het door een vrouw te laten zingen. Ik heb het vaak op de radio gehoord en liep daarom al langer met dat idee. Gelukkig vond de rest het ook een prima plan.
Udo Dirkschneider kan weleens als een vrouw zingen, dus zo moeilijk zal het wel niet geweest zijn.
Nou ja, hij heeft best een rauwe, agressieve stem op dat nummer. Ik probeerde de eerste take van het opnemen als hem te zingen. Maar daarna heb ik het toch maar op mijn eigen manier gedaan.
Als een metalband een cover opneemt, is het vaak als bonustrack, maar op jullie cd’s zijn ze opgenomen als onderdeel van de rest van de nummers. Dan lijkt het me moeilijk om het echt goed te doen en te zorgen dat het geheel klopt.
Het klopt dat er daarom wel extra druk op staat om het nummer goed op te nemen. Wij willen het gewoon niet als bonustrack hebben, maar echt als geheel van de cd. Dat is omdat we onze eigen stijl hebben, we er een echt Benedictum-nummer van maken. Ga er maar vanuit dat het een traditie gaat worden.
Is er een nummer op de cd waarvan je denkt dat ie geschikt zal zijn als single?
Zelf vind ik Beast In The Field een goed nummer. Maar ik vind er veel heel goed. Zo is Seasons Of Tragedy één van mijn favorieten, omdat die dik negen minuten duurt. Maar op het moment vind ik Bare Bones goed, omdat het lekker heavy is en het onze stijl goed definieert.
Zou je Bare Bones dan kiezen voor een videoclip en het nummer dat je zou gebruiken om op radiostations en in metalclubs te laten draaien?
Een video zou in ieder geval geweldig zijn, maar daar moet eerst geld beschikbaar voor zijn. Verder laat ik de keuze van welk nummer maar over aan andere mensen. Dat is uiteindelijk de taak van de platenmaatschappij en daar hebben we zelf weinig controle over.
Bestaat er de kans dat Benedictum in 2008 wederom naar Europa gaat voor optredens?
Ja. Waarschijnlijk komen we die kant op ergens in maart. We zijn nog bezig met de details en wachten nog op het verlossende woord of het daadwerkelijk doorgaat. Zo niet, dan nog kun je er vanuit gaan dat we ergens in 2008 naar Europa komen.
Was het de eerste keer in Europa toen je in 2006 als support met Doro aan het toeren was?
Nee, want na de release van het debuut speelde we onze tweede show als band in Italië op het Gods Of Metal-festival. Daarna kwamen we terug voor de tournee met Doro en we hebben dit jaar op Wacken Open Air gespeeld.
Wat denk je, heb je sindsdien meer fans verkregen?
Ik hoop het. We hebben de kans gekregen om voor veel mensen te spelen die nog niet van ons gehoord hebben. Maar ik moet zeggen, het was geweldig om in Europa te spelen voor fans die ons al kenden van het debuut en die al met ons meezongen.
En hoe zit het met het thuisland, de Verenigde Staten?
Ehm, dat gaat wat langzamer. Er zijn nog genoeg mensen die nog van ons moeten horen. We hebben wel de kans gekregen om ook hier wat optredens te doen, zoals de Chicago Powerfest. En het Power Prog Festival in Seatle. Dus we zijn in ieder geval op de goede weg wat exposure betreft.
De thuisbasis van Benedictum is San Diego, Californië. Kun je daar als metalband eigenlijk wel optreden?
Afgelopen zomer hebben we daar nog op een festival gespeeld. Het was leuk om eindelijk eens in onze stad te kunnen optreden, want doen we niet zo heel vaak.
Vaak is het als beginnende band juist het makkelijkst om daar te beginnen. Als ik met een nieuwe band meteen de oceaan zou oversteken en me zou richten op de VS, dan zou dat klauwen vol geld kosten en erg onpraktisch zijn.
Je zou inderdaad zeggen dat het logisch is om rustig aan te beginnen in het eigen stad. Wij krijgen gewoon de kans om meteen naar Europa gaan. Maar het is inderdaad erg duur en het overvliegen alleen al kost veel geld. Vandaar dat we nog niks hebben verdiend aan de band.
Ok, dan wilde ik nog één ding aankaarten. Voor het interview ben ik nog even naar de website gegaan van jullie platenmaatschappij. Daarop stond een kerstkalender van Benedictum. Wat is dat nou weer?
Haha, ja, dat was een ideetje van Locomotive Records, gewoon als promotie-stunt. Het dient ook een beetje als middel om de fans wat meer te weten te laten komen over de bandleden. Er staat namelijk info op over het persoonlijke leven van ons.
En jij staat er in een nietsverhullend kerstmis-outfitje.
Haha. Ja ach, dat was wel leuk om te doen. Het moest een beetje in de kerstsfeer zijn, he?
