Akróasis bevat veel diversiteit en er valt zowel muzikaal als tekstueel veel te ontdekken. De titel wordt vertaald met “horen” of “luisteren”. Welk advies zou je mensen willen geven ten aanzien van de manier waarop ze gaan luisteren? De reden dat ik dit vraag is onder andere omdat je een bachelor hebt in Media Technology en een master in Acoustics en Audio Production.

Ik zou willen adviseren om een goed stereosysteem ervoor te gebruiken en anders een goede koptelefoon. YouTube, Spotify en Facebook bieden simpelweg geen behoorlijke kwaliteit ten aanzien van het beluisteren van muziek. Een groot bereik aan tonale informatie gaat verloren door compressie en niemand zal begrijpen waarom we een groter budget hebben besteed aan het produceren van Akróasis in vergelijking met de vorige albums bij elkaar. Het streamen helpt het verspreiden van het basisidee en het steunt de band en het album, maar een geripte stream op een iPod is totaal niet representatief. Het beluisteren van muziek via een goed systeem is veel bevredigender. Lees de teksten, analyseer het artwork, de layout en de foto’s van een plaat en wellicht begrijp je dan de primaire intentie ervan.

Alles is gerelateerd aan elkaar wat dat betreft: het artwork van Orion Landou, de teksten en de harmonische structuur van de muziek. Je ziet en hoort elementen uit het verleden terugkomen, maar er zijn ook nieuwe elementen toegevoegd. Akróasis is deel drie van een vierdelig concept. Er zit veel energie in alle aspecten van het concept. De teksten zijn daar een belangrijk deel van, al is het triest dat veel mensen deze niet noemen. Hoe zou je willen dat mensen de importantie van de teksten ten opzichte van de muziek zien?

Gedurende de interviews voor Akróasis kregen de teksten steeds meer aandacht dan bij vorige albums het geval was. Het lijkt erop dat meer fans dan voorheen geïnteresseerd zijn in het verhaal naast de muziek. Een album als geheel heeft aandacht nodig. De muziek op zich is een deel daarvan, terwijl ontwerp en teksten een sterke invloed hebben hoe de songs geconsumeerd worden. Orion Landou is elementair voor Obscura en datzelfde geldt voor V. Santura die de platen produceert. Terwijl Cosmogenesis, Omnivium en Akròasis een sterke muzikale connectie hebben en een op het gebied van horen iets herkenbaars vervullen, verbinden de teksten het visuele deel van Orion Landau en zijn gedetailleerde kunstwerken. Om het grote geheel te begrijpen zijn teksten essentieel.

De teksten zijn soms erg donker. Je bent niet heel positief over het ontwikkelen van bewustzijn. Is er een relatie met de astronomische massa, die voor twee derde zwart is. Heeft het een relatie met de passieve en individualistische maatschappij, waarin mensen de neiging hebben zich weg van hun ziel te bewegen? Veel van de teksten gaan over onze connectie met de cosmos en de zon. Er lijkt een tegenstrijdigheid te zijn. De zon is zowel onze bron van leven en de vernietiging van ons bestaan. Hoe denk jij daarover?

Akróasis bevat sterk gnostische gedachten met algemeen bekende grondstellingen die omgedraaid zijn. Terwijl in onze westerse wereld licht een positieve rol vervult, representeert Ode To The Sun het aanbidden van de dood, het binnendringen van het licht in de basismassa die donker is. Sermon Of The Seven Suns en andere nummers zijn sterk verbonden met de gedachte van de lichtbrenger, het begin van het einde, een ultieme apocalyps. Mijn teksten zijn gebaseerd op drie niveaus: astrofysica, religie en filosofie. Ze zijn verbonden middels een macro, meta en realistische benadering. Akróasis is zeker met betrekking tot de teksten de donkerste plaat die ik tot nu toe geschreven heb.

Zoals je net al aangaf, gaan de teksten over religie en de cosmos. Er zit een dissonantie in op bepaalde punten, in bijvoorbeeld Ten Sepiroth en de apocalyps in Sermon Of The Seven Suns. Wat wil je uitdrukken met deze teksten?

De essentie zou de grote universele gedachte kunnen zijn: niets is eeuwig, welke religie je ook aanhangt, welk filosofisch perspectief je ook moge hebben. Het zal niets veranderen aan het feit dat je sterft. Niets is fout, niets is juist.

Ik ontwaar ook interesse in kwantumfysica en tijd (eeuwigheid). Wat trekt je aan in deze onderwerpen?

Een algemene interesse en mijn studie als engineer hebben me altijd benieuwd gehouden in natuurkunde en verwante onderwerpen. Een paar boeken lezen over deze onderwerpen lijkt me attractiever dan mijn tijd te verkwisten aan social media of tv kijken.

Naast Goethe en Schilling lees je Feuerbach. Welke nieuwe inzichten geven zijn werken jou?

Recentelijk las ik The Essence Of Christianity van Feuerbach: een religieuze criticus uit de negentiende eeuw. Sinds tien jaar volg ik schrijvers uit dat tijdperk. Feurbach leefde in mijn thuisstad: Landshut (Bavaria) en schreef een serie interessante stukken zoals The Infinity, Unity And Universality Of Reason waarvan ik gefascineerd ben. Tegelijkertijd bieden de werken niets nieuws behalve een andere kijk op dezelfde onderwerpen.

Zoals je al aangaf, is er heel veel geld besteed aan de productie. Je hebt je gericht op een organische sound en je hebt veranderingen doorgevoerd in de manier waarop het album is geproduceerd. Je hebt bijvoorbeeld een pre-productie gedaan en er zijn arrangementen toegepast door andere leden dan jezelf en Linus. Op welke manier is dat een voordeel gebleken?

Toen we terugkeken op ons vorige album Omnivium, kwam ik erachter dat de composities een pre-productie nodig hadden voordat we de studio in gingen om het album op te nemen. Met Omnivium zijn we overhaast de Woodshed Studios binnengetreden, zonder ook maar een nummer in de oefenruimte te testen of een behoorlijke live-arrangement toe te kennen voorafgaand aan de productie. Het gevolg was dat we wel wat issues hadden en we meer aan het werk waren in de studio dan we van te voren hadden verwacht. Ik moest bijvoorbeeld elk gitaardeel bewerken en ik veranderde bijna elke riff die reeds genoteerd stond in de software. Het was ook nog eens zo dat het materiaal in een bandarrangement anders klonk dan verwacht. Met Cosmogenesis is de helft van het materiaal in verschillende tours getest. De nummers zijn gevormd door deze met verschillende arrangementen, tempo’s en gevoelens te benaderen tot de versies die op het album terecht zijn gekomen. Om een lang verhaal kort te maken: Akróasis profiteert van deze benadering en de arrangementen voelen vloeiender aan dan zonder bewerking.

Je hebt veel delen analoog opgenomen. Heb je dat gedaan omdat je een natuurlijkere sound nastreefde die dichterbij een live-ervaring ligt?

We hebben net als voorheen alle instrumenten analoog opgenomen. Er is wat dat betreft niets veranderd. Ik heb nooit digitale versterkers gebruikt in de studio. Voor deze band is dat gewoonweg geen optie. Wat we helemaal anders hebben gedaan, is het opnemen van de drums. Voor Akróasis zijn we naar Dreamsound Studios in München gegaan om alle drums op te nemen in een hele grote ruimte. Dit vanwege een bepaalde visie om een dynamischer geluid te creëren. “The main channels went through a tube mixing system which added a unique light saturation.” De gitaarpartijen zijn opgenomen met dezelfde versterker als die ten tijde van Omnivium (ENGL rack system and cabinet). We hebben alleen instrumenten gebruikt die we ook tijdens onze liveshows gebruiken. Voor de monochord en de zang hebben we microfoons gehuurd die duurder zijn dan bepaalde auto’s. Alles bij elkaar heeft de productie zeer goed uitgepakt en mag ik wel spreken van de best klinkende Obscura-plaat tot nu toe.

Het geluid van de snaredrum is heel erg veranderd. Het klinkt krachtig en toch helder. Veel ‘noise’ (ook in de gitaarsound) is gereduceerd. Je mag van geluk spreken dat Sebastian Lanser zich bij de line-up heeft gevoegd en de opnamen van het drumgeluid op een andere manier heeft benaderd. Wordt de stilte tussen noten belangrijker voor je?

We hebben nooit slechte drummers gehad in Obscura. Jonas Baumgartl en Hannes Grossmann zijn geweldige performers en muzikanten. Sebastian Lanser heeft een andere achtergrond, heeft zijn muziekstudio aan een beroemde universiteit beëindigd en voegt een ritmische wereld aan de band toe die er voorheen nog niet was. Sebastians benadering om drumpatronen uit te werken en het in de kern orkestreren van een nummer van begin tot einde is het tegenovergestelde van geïmproviseerde delen die we in het verleden gebruikten. Ik kan met beide benaderingen goed overweg. In termen van sound is de manier van produceren veranderd en ik ben erg blij met het uiteindelijke resultaat. Alle instrumenten behoren goed te klinken, maar het zijn vooral de drums die eruit springen op het nieuwe album.

Op welke manier heeft het intensieve touren bijgedragen aan de nieuwe manier van werken ten aanzien van opnemen en produceren?

De kijk op arrangeren is wat veranderd. Het opnemen van tien verschillende gitaardelen over elkaar om een muur van geluid te bewerkstelligen mag dan werken in een studio, in een live-setting moet je een manier zien te vinden om de belangrijkste thema’s en het nummer zelf te reproduceren in een vorm dat iedere luisteraar in het publiek deze begrijpt. Een nummer met zes verschillende gitaarlijnen is te problematisch om één op één te vertalen, maar met behoorlijke arrangementen voordat het nummer opgenomen wordt, kan er een betere oplossing voor de optredens gevonden worden.

Alhoewel Sebastian voorheen in progressieve bands heeft gespeeld, is Obscura iets heel anders voor hem. Hij is een vermaard artiest, maar hoe is hij uiteindelijk bij Obscura terechtgekomen als een vaste drummer, niet eens als een sessie-muzikant?

Sessie-leden zijn geen optie voor mij. Als je in een band speelt, moet het iets betekenen. Ieder lid is belangrijk en heeft zijn plaats en ruimte nodig om uit te blinken. Toen we Sebastian voor het eerst ontmoetten en een mogelijke samenwerking in de toekomst bespraken, was het al duidelijk dat we naar een vast bandlid zochten, dus geen ‘vervangbare geldbeluste’ die ieder project na een jaar verlaat. Sebastian heeft een zeer eigen identiteit als drummer en muzikant en dat is een belangrijke eigenschap voor me die iedereen waarmee ik werk, moet hebben.

De problemen met het verkrijgen om te touren in de Verenigde Staten is een grote frustratie geweest. Wat is als reden gegeven dat je daar niet mocht touren?

Die vraag zou door de regering van de Verenigde Staten beantwoord moeten worden en niet door mij. Het is een loterij voor de bands of ze op tijd hun Visa krijgen of niet. Om dat land binnen te komen als entertainer betaal je rond de duizend euro per bandlid, je betaalt een entree-fee van 250 euro voor de ambassade van de Verenigde Staten in Duitsland om een interview van vijf minuten te mogen doen en zelfs dan heb je de garantie nog niet eens om de Visa’s op tijd in huis te hebben. Als je het land zonder de entertainer-Visa probeert binnen te komen en de immigratie-officier heeft door dat je op Amerikaans gebied optreedt, dan sluiten ze je op in de gevangenis en dan wordt je op het vliegtuig retour gezet op eigen kosten. Daarbovenop word je ook nog eens de toegang ontzegd tot het land voor minimaal tien jaar. Met Obscura doen we alles netjes volgens de regels en werken we met professionele agenten. Zonder enige opgave van reden ben ik in 2012 verworpen en ik kon daardoor niet touren met Death DTA. In 2015 zou een tour beginnen met Obscura in Verenigde Staten in de zomer, maar pas in november ontvingen we zonder opgave van redenen een afwijzing. Akróasis verkocht meer exemplaren dan welk Obscura-album dan ook, we kwamen zelfs terecht in de charts en toch kunnen we niet optreden voor onze fans aldaar.

Het is frustrerend en heeft veel geld gekost, maar de rest van 2016 heeft de nodige meevallers gebracht met een nieuw album, videoclips en shows. Ik kan me voorstellen dat het een soort opluchting is dat ondanks dat het veel werk met zich meebrengt, je je kunt focussen op andere en positieve dingen die je energie geven.

Akróasis is een succes en brengt Obscura beslist op een nieuw niveau. We hebben geweldige tours gespeeld met bands die we leuk vinden en overall hadden we een goede tijd. 2017 ziet er belovend uit en er komen speciale shows aan dit jaar. De teamspirit in de band en crew is beter dan ooit tevoren en samen werken we hard om ons op elk gebied te ontwikkelen om vooruit te gaan als band.

In jouw eigen leven is ook het nodige veranderd. Je was docent aan de universiteit, maar je hebt besloten om voltijdmuzikant te zijn. Kun je iets over die beslissing zeggen? Was het bijvoorbeeld moeilijk om een balans te vinden tussen werk en hobby?

Obscura vergt veel energie en focus, elke dag weer. Het combineren van deze voltijdsbezigheid met het reguliere werk op de universiteit werkt niet op lange termijn. De beslissing om te focussen op waar ik van hou, was dus makkelijk. Ik ben nog steeds verbonden aan de universiteit. Ik werk daar aan een research-doctoraat op een bepaalde afdeling die het toelaat om muziek en wetenschap te combineren.

Dan ben je ook nog eens geïnteresseerd in de ‘natuurkunde’ van gitaren. Is het bouwen van gitaren en versterkers iets waarin je op langere termijn geïnteresseerd in zou kunnen raken?

Het onderwerp zelf vind ik wel interessant, maar enkel vanuit het gezichtspunt als muzikant. Het bouwen van gitaren en versterkers is niet mijn levensdoel. Als je muzikant bent, moet je je instrument kennen en het doet niet zeer om daarnaast wat te weten over de achtergrond. Natuurkunde, elektronica en gitaren bouwen zijn gebieden die deel uitmaken van je instrument. In het verleden heb ik opgeblazen PA-systemen gezien als gevolg van verkeerd omgeleidde drumtriggers, koptelefoons in de output van een versterker of effectenpedalen zonder kabels terwijl de gerespecteerde muzikant de schuld gaf aan de goedkope apparatuur omdat deze niet werkte. Door de jaren heen wilde ik weten meer over uitrusting in het algemeen. Het ging van het lezen van scripts, boeken en handleidingen tot het bezoeken van lezingen, expo’s en conferenties over apparatuur waarin ik geïnteresseerd ben. Dat deed ik ook om mijn eigen uitrusting te begrijpen en om de meeste gebreken zelf te kunnen repareren terwijl we ‘on the road’ zijn. Uiteindelijk bleek het hele traject van de signaal-cyclus attractief te zijn en de kennis op dat gebied heeft tijdens elke tour beslist geholpen.

Een jaar geleden sprak een gitarist me aan op Facebook. Hij had een cd uitgebracht en meldde dat hij les van jou heeft gehad. Ik ben er verder niet op ingegaan en kan zijn naam niet meer traceren. Wil je andere gitaristen les blijven geven?

Ik heb nooit les gegeven en ik ben er niet in geïnteresseerd. Hetzelfde geldt voor produceren. Ik ben niet geïnteresseerd in het samenwerken met andere bands en focus me liever op Obscura en Thulcandra.

Je hebt veel materiaal geschreven dat niet op Akróasis terecht is gekomen. Je bent zelfs bijna opnieuw begonnen. Waarom was je niet tevreden en zijn ex-leden vrij om de niet gebruikte ideeën te gebruiken?

We hebben rond de vijftien songs geschreven, maar niet alle tracks hebben de pre-productie gehaald. Ze wachten in ons archief om gebruikt te worden voor toekomstige releases. De nummers zijn geschreven door Linus en mij omdat de andere leden niets ter tafel hebben gebracht.

Er is al materiaal klaar voor de vierde plaat binnen de concept-cyclus. Is er ruimte voor Rafael Trujillo om ideeën aan te dragen?

Natuurlijk. Rafael is een volwaardig lid en net als de anderen betrokken bij het songwritingproces.

Naast Obscura speel je nog in Thulcandra. Hoe gaat het met die band na het releasen van het album Ascension Lost in 2015?

We zijn net klaar met de vierde plaat. Die zou het levenslicht tegen het einde van 207 moeten zien. Ascension Lost trok veel oude en nieuwe fans van de Zweedse mix van death en black metal aan. Op dit moment ontvangen we meer aanbiedingen om live te spelen dan we aankunnen. Behalve een rits aan festivals speelt Thulcandra zijn eerste headlinetour in mei. We kijken ernaar uit om de wereld ons nieuwe materiaal te laten horen en de nieuwe live-productie te laten zien die we hebben voorbereid.

2016 was een goed jaar voor Obscura: veel nieuwe fans, een paar upgrades wat venues betreft en uitverkochte shows. Heb je het gevoel dat je voldoende waardering krijgt?

Obscura is elk jaar gegroeid en met elk uitgebracht album hebben we een groter publiek aangetrokken. Het uitverkopen van veel shows tijdens onze laatste tour is geweldig. Het aantrekken van zo veel mensen voelt als een beloning, maar tegelijkertijd ben ik zelf fan en geniet ik van de tijd met bands als Revocation, Beyond Creation en Rivers Of Nihil.

Wat heeft 2017 te bieden voor jou? Er komen festivals aan voor Obscura en een korte tour voor Thulcandra. Wat nog meer?

Thulcandra komt met een nieuwe plaat en Obscura gaat aan het einde van het jaar de studio in om het vierde en laatste deel van ons vier album-concept op te nemen. Na grofweg tien jaar maken we een einde aan iets waarmee we middels Cosmogenesis in 2008/2009 begonnen. We werken aan speciale tours om de vier albums te vieren en we zijn inmiddels begonnen aan een nieuwe stage-productie die voor iedereen mogelijkerwijs verrassend is.

Wil je nog iets kwijt aan de Nederlandse fans en lezers van Metalfan.nl?

Enorm bedankt voor het steunen van Obscura door de jaren heen en blijf die geweldige festivals in Nederland organiseren!