Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Interview

Max Cavalera
Door Tonnie
Geplaatst in november 2016
Wie was erbij op 9 december 1996 in de Rotterdamse Ahoy? Sepultura stond daar die dag op de tournee voor het eerder dat jaar verschenen album Roots. Precies een week later zou de allerlaatste show van Max Cavalera met Sepultura zijn. Zijn vertrek heeft de frontman lang pijn gedaan, ondanks dat hij met Soulfly zijn muzikale visie voortzette. Tussen Max en zijn oude band botert het nog altijd niet, maar met zijn broer Iggor heeft hij het bijgelegd. De drummende Cavalera vertrok tien jaar geleden bij Sepultura en dit jaar treden Max en Iggor samen op en blikken terug op Roots. Op 29 november komt de tour naar Poppodium 013 in Tilburg. Ik belde alvast even met Max Cavalera tijdens het Amerikaanse deel van de tournee om te informeren wat we kunnen verwachten van Return To Roots...

Max Cavalera

Een paar maanden terug was je op tournee met Soulfly en nu met de Return To Roots-tour met je broer. Ben je ooit thuis?

Niet echt. Tussen het touren door ben ik wel even thuis, maar de meeste tijd breng ik door op tournee. Ik houd ervan hoor. Ik ben geboren om muziek te spelen. Om het levend te houden. Om het energiek te houden. Momenteel zijn we met de Roots-tour in Amerika en het gaat uitstekend. Maar ik kan niet wachten tot we naar Europa komen. Dat wordt echt een gekkenhuis. We spelen het hele album elke avond. We spelen de nummers tot in de kleinste details, precies zoals op het album. De fans gaan genieten.

Tot in de kleinste details? Je had een paar gastmuzikanten op het album...

Vooruit, op dat punt wijken we af. We spelen de nummers wel maar ik doe alle zangpartijen. Maar bijvoorbeeld al die kleine percussiestukjes, die spelen we ook allemaal. Twintig jaar na dato reconstrueren we het album live op het podium.

Hoe kwamen jullie met het idee om dit album live te spelen?

Daar kan ik niet de credits voor opeisen, het was namelijk het idee van mijn vrouw Gloria. We speelden met Soulfly in Londen en Iggor kwam een nummertje meespelen. Hij zat bij het nummer Roots achter de drumkit en het publiek werd he-le-maal gek! Na afloop zei Gloria dat we gewoon het hele album een keer moesten spelen want het publiek werd uitzinnig bij alleen al dat ene nummer. Het is twintig jaar geleden dat we het album uitbrachten en de fans vinden dat tijdperk van mijn carrière nog altijd gaaf, dus de tijd was rijp om dit te doen. Ze stelde voor om er een hele tour van te maken. We hebben erover nagedacht en besloten het te doen.

We hebben wat beeldmateriaal te pakken weten te krijgen uit die tijd, dat we konden gebruiken bij de tour en op de merchandise. We noemen het Return To Roots want dat is het voor ons. En we kregen er heel veel zin in. Het begon eigenlijk heel klein maar uiteindelijk is het een grote, krachtige tour geworden. Het blijkt nu een van de leukste tours te zijn die ik ooit gedaan heb. Het is namelijk een erg gaaf album om te spelen. Dat was ik eigenlijk helemaal vergeten. Maar nu, twintig jaar later, is het helemaal leuk om te doen. Leuker nog dan destijds.

Ik ben blij om dat te horen, want met name tegen het einde van de originele Roots-tour liep het niet meer zo lekker binnen Sepultura. Dat zijn vast niet jouw leukste herinneringen aan die tijd.

Dat is waar. Maar muzikaal was het album perfect. Het is een waanzinnig goed album. Ik hoor van veel fans dat dat hun favoriete album aller tijden is. Het is een heel interessant album want, afgezien van de crisis die later kwam, zaten we wel goed in ons vel. We waren allerlei nieuwe dingen aan het verkennen. De Braziliaanse invloeden klonken verfrissend en de tribal metal die we maakten was iets nieuws. Zoiets had nog nooit iemand gehoord. Met nummers als Spit, Straighthate, Endangered Species en Cut-Throat is het ook een zwaar album. Dat zijn echt krachtige nummers. Maar er zitten ook veel catchy meezingstukken op, zoals in Roots Bloody Roots en Ratamahatta. Het is een erg interessant album. Toen we het gingen ontleden om het live te spelen kwam ik daar weer achter. We hebben elk nummer helemaal uit elkaar gehaald om het te leren spelen. Nu we dat gedaan hebben vind ik het echt weer een fantastisch album en het is nu waarschijnlijk nog krachtiger dan toen we het uitbrachten. Veel van de nummers op het album hebben we destijds niet live gespeeld, want we moesten ook nummers van oudere albums spelen. Daardoor hebben we alleen de favoriete nummers van Roots gespeeld. Op de huidige tour krijgen de fans dus nummers te horen die ze nog nooit live hebben gehoord, zoals Lookaway, Ambush en Dictatorshit.

Hebben jullie Dictatorshit destijds niet gespeeld?

Misschien wel, eigenlijk. Het is een erg snel nummer en daar hielden we altijd wel van. Het publiek ook trouwens. Maar Ambush en Lookaway volgens mij niet. Born Stubborn misschien wel, maar dat zal ook niet vaak geweest zijn. Dat vind ik nu ook echt een leuk nummer om te spelen, het is nu veel meer gaan leven. Wat we op Itsári doen vind ik ook super. Dan hoor je alleen Iggor op de drums, want het is een tribal nummer. Met daarbij nog het gezang van een Indianenstam. Het is waanzinnig! Je hoort de zang, ondersteund door Iggors krachtige drumslagen. We spelen dus echt alles van het album. Het is een lange show, we spelen denk ik bijna anderhalf uur want we spelen ook enkele van de bonustracks en b-kanten: Procreation Of The Wicked van Celtic Frost en Ace Of Spades van Motörhead.

Kwam je tijdens het ontleden van de nummers nog voor verrassingen te staan?

Soms wel. Enkele van de structuren zijn erg interessant. Neem nu een nummer als Straighthate. Dat heeft een lange intro met veel vage gitaarpartijen. Het was heel leuk om uit te zoeken hoe we dat ook alweer gedaan hadden. Of bijvoorbeeld Endangered Species, wat bijna een doommetalnummer is. Heel duister, heel doomy. Je hoort er wel wat Black Sabbath in terug. En in Lookaway doe ik ook de zangpartijen van Jonathan Davies [Korn] en Mike Patton [Faith No More]. Op het einde verandert dat nummer op het album in een soort jamsessie. Dat doen we live dus ook, wat erg cool is. Veel mensen vinden dat gaaf om te zien. Ze hebben het vaak niet gezien toen we destijds tourden met het album dus nu kunnen ze dat voor het eerst beleven. Wat me ook opviel is dat er veel jonge kids naar de shows komen. Velen waren nog niet geboren toen het album uitkwam! O mijn god, ik word oud! Maar het is wel prachtig om die ook bij de show te zien.

Jullie speelden twintig jaar geleden in Ahoy in Rotterdam op de Roots-tournee.

Ja, dat klopt. Dat was echt een gigantische tournee, overigens. Maar het is voor mij nu wel goed om dit te doen. Het voelt als een soort therapie om het album te spelen. Een manier om wat demonen kwijt te raken. Vooral na mijn vertrek bij Sepultura had ik het er maar moeilijk mee. Het voelt nu zo verschrikkelijk goed om dit album nu met Iggor te kunnen spelen. En met elke show worden we strakker. Tegen de tijd dat we aan de Europese tournee beginnen klinkt het helemaal superstrak.

Hoe lang was het geleden dat je het album beluisterd had, toen jullie begonnen met de voorbereidingen voor Return To Roots?

Heel lang. Ik luister namelijk nooit naar mijn eigen albums, tenzij het echt moet. En nu moest het. We moesten de muziek en teksten opnieuw leren en dat gaat het beste als je de cd draait. Maar normaal gesproken draai ik mijn eigen platen bijna nooit. Ik weet niet waarom, maar ik doe dat eigenlijk nooit. Heel soms zet ik nog wel een nummertje op, maar ik luister liever naar andermans muziek. Het was wel cool om nu terug te gaan naar Roots. Onder het hele tribalconcept van Roots zit een heel zwaar album met ook nog wat echte punkinvloeden zoals in Spit en Cut-Throat. Dat was ik uit het oog verloren.

Dat zat in ouder werk natuurlijk ook al, maar was op Roots wat minder duidelijk.

Dat is waar. Wat ik ook leuk vind aan Roots is dat we dingen wat simpeler gemaakt hebben. "Less is more" noemen ze dat. Door minder te doen kun je er soms meer uithalen dan wanneer je mensen probeert te imponeren met een overvloed aan riffs. Soms zijn twee of drie akkoorden genoeg, zoals in Spit. Dat is zo puur, zo simpel als het kan. Couplet-refrein-couplet-refrein-break-couplet-refrein-einde. Daar gingen we echt terug naar de basis. Een ander voorbeeld is Roots Bloody Roots. Dat is als een mantra. Het herhaalt dezelfde riff keer op keer en heeft ook nog catchy zang en een catchy refrein. O ja, dat herinnert me er aan, we doen nog wel een nieuwe versie van dat nummer om mee te eindigen. Roots 2016 heet het dan. Ik zou willen dat we dat op een album hadden opgenomen want het is zo'n goede versie.

Wat is er anders aan?

Het begin is hetzelfde maar dan gaat het over in een heel snel stuk. Het grappige is dat op de originele demo van Roots Bloody Roots we ook een snel stuk op het einde hadden, wat we op het album niet gebruikt hebben. Dus met de nieuwe versie gaan we een beetje terug naar de eerste versie die ik in 1995 schreef. De originele versie van Roots die ik op een 4-track tape opnam heeft dus een snel stuk. Daar eindigen we nu de show mee. De cirkel is rond.

Zijn jullie van plan om een show op te nemen en uit te brengen?

Enkele van de shows zijn opgenomen. Onze eigen geluidsman neemt ze op dus ik hoop dat ze goed klinken. Als er een bij zit die echt super klinkt, dan is er wel kans dat we er een livealbum van uitbrengen. Er zijn nog geen officiële plannen, maar we nemen wel zoveel mogelijks shows op. Ik hoop wel dat we dit kunnen uitbrengen. De flow van de show is zo goed. We beginnen met een paar songs die iedereen kent: Roots, Attitude, Ratamahatta... Tegen de tijd dat we bij Lookaway zijn merk je dat de dynamiek van het album verandert. Bij Itsári is het net alsof alles tot stilstand komt. Iedereen staat dan naar Iggor te kijken. Net of je twee minuten film kijkt. Daarna gaan we terug naar de normale songs. Ik vind het zo cool dat het album echt zo lekker loopt en dat we dat live ook zo voelen.

Max & Iggor Cavalera Return To Roots

Jullie spelen op 29 november in Tilburg, waar jij al vaker opgetreden hebt.

Ik geloof dat ik bijna overal in Nederland wel heb opgetreden, hahaha. Ik kom er graag. De show wordt erg leuk dus ik heb er veel zin in.

Wat is een aanvaardbaar excuus om niet naar de show te komen?

Als je opgepakt bent of in de bak zit. Anders moet je gewoon naar Tilburg komen! Dit ga je niet nog een keer meemaken. Ik zal niet zeggen dat dit de beste show ooit wordt, maar het is gewoon een hele interessant concert waarin je Roots echt tot leven ziet komen. Iggor drumt beter dan ooit tevoren. We hebben een geweldige band mee. Marc Rizzo is een uitstekende gitarist en Johny Chow is een monster op de bas. We doen de nummers recht aan. We spelen ze zo goed als mogelijk en hebben er elke avond weer echt plezier in.

Om af te sluiten: Wat ga jij na deze tour doen?

We zijn nog tot en met 22 december op tournee. Daarna neem ik even pauze met de feestdagen. Volgend jaar werk ik hopelijk weer aan wat nieuws. Ik heb plannen voor een nieuw album van Killer Be Killed.

Dit jaar twintig jaar Roots, volgend jaar twintig jaar Soulfly....

Al die verjaardagen! Ik word oud! Maar ik ga volgend jaar ook weer aan de slag met nieuwe nummers voor Soulfly en hopelijk vieren we de verjaardag met een nieuw album.

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.