Ghigas: Het klopt wat je zegt. Eucharismetal brengt Metatrone naar een hoger niveau in termen van energie, de songwriting en inspiratie. Het vertegenwoordigt het beste waar de band momenteel staat. Er is inderdaad veel gebeurd sinds het schrijven en uitbrengen van Paradigma. We zitten nu bij een onafhankelijk label en management en we kunnen eindelijk rekenen op een grote geografische spreiding wat distributie betreft. Het album is zowel fysiek verkrijgbaar als digitaal en als stream op grote websites en portals. Muzikaal hebben we een grote stap voorwaarts gemaakt met agressievere nummers, progressieve articulaties al zijn de kenmerken van de band in elk nummer altijd intact gebleven.
In 2013 is de ritmesectie gewijzigd. De nieuwe leden zijn bassist Dino Fiorenza en drummer Salvo Grasso. Waarom zijn Tony Zappa en Virgilio Ragazzi vertrokken? Wat zijn de belangrijkste zaken die Dino en Salvo hebben toegevoegd aan de sound?
Ghigas: Tony en Virgilio hebben de band om persoonlijke redenen verlaten. Deze zijn niet direct gerelateerd aan het nieuwe muzikale pad. We vinden het normaal dat dit soort dingen gebeurt, aangezien de band al twintig jaar meedraait. We wilden ze snel vervangen, want we stonden op het punt om nieuwe songs te gaan schrijven. We vonden hun benadering teleurstellend, dus hebben Davide en ik elkaar eens goed in de ogen gekeken en moesten helaas bekennen dat er een verandering in de lucht hing en zo geschiedde. Dino en Salvo zijn het soort personen en muzikanten waar we naar zochten. Ze brachten energie en positiviteit. De nieuwe songs passen prima bij ze. We haalden eens adem en zeiden tegen elkaar: “Yes, hier zijn we!”
Niet alleen zij, maar tevens alle andere bandleden hebben de lat hoger gelegd op het nieuwe album als het aankomt op het technische niveau. Zijn jullie op een professionele basis aan het musiceren?
Davide: We beschouwen onszelf professionele muzikanten, zelfs al is Dino de enige die full-time werkt als muzikant. Hij is het gewend om veel bass-clinics over de hele wereld te hebben. Hij heeft met geweldige artiesten gespeeld, zoals Steve Vai, Paul Gilbert, Yngwie Malmsteen, Billy Sheehan, John Macaluso en Edu Falaschi, om maar een paar te noemen. Hij heeft ook bass-tracks ingespeeld voor een enorme hoeveelheid cd’s. Hij is ook basdocent aan het Magi Music Institute in Italië. De andere bandleden hebben andere bezigheden. Maar als we muziek beginnen te spelen, dan hebben we allemaal hetzelfde doel: schitteren op het podium en plezier hebben in het spelen van metal, de muziek waarvan we houden.
Het nieuwe album is zwaarder, sneller en meer gericht op (power) metal dan Paradigma, dat meer was geworteld in de (symfonische) rock, ook al komen de rockelementen ook op Eucharismetal aan bod. Wat heeft voor een shift naar een krachtigere sound gezorgd, waarin meer metal zit?
Davide: Het was een natuurlijke evolutie van de sound van Metatrone. We hebben geprobeerd om terug te grijpen naar onze muzikale wortels. Als je die volgt, vind je sporen van thrash en progressieve metal van eind jaren tachtig, begin jaren negentig.
Dat is dan ook een van de redenen waarom je meer grunts hebt gebruikt.
Davide: Inderdaad, mijn growls zijn een van de belangrijkste kenmerken van het nieuwe Metatrone. Dat is ook waarom ze zo frequent terugkeren op Eucharismetal.
Het is een heel divers album als je heel precies luistert. Behalve rock en metal, bevat het album ook muziek die beïnvloed is door klassieke musici, waaronder Paganini, zoals te horen in Mozart’s Nightmare. Welke achtergronden en interesses hebben jullie?
Ghigas: We houden allemaal van metal. Alle muzikale invloeden die je in onze nieuwe songs vindt, komen uit rock en metal. Klassieke muziek is niet een typische inspiratie voor ons, zelfs al kunnen we verzekeren dat er veel elementen van klassieke muziek terugkomen in metal, vooral in power metal.
Het vorige album bevatte slechts een paar songs die in het Engels werden gezongen, maar deze keer is het aantal hoger. Waarom hebben jullie die beslissing genomen. Willen jullie meer fans buiten Italië bereiken?
Davide: Dat er songs in verschillende talen op staan, is een van de kenmerken van Metatrone. Het is inderdaad een manier om luisteraars te winnen, om in andere gebieden een fanbase op te bouwen en om de boodschap die in de songs zit, zo ver mogelijk te verspreiden. We wilden deze keer voorkomen dat er twee verschillende versies van het album verschenen. Mensen die ons volgen kunnen zich focussen op een enkele cd en daarin alles vinden wat ze nodig hebben.
Regina Coeli is een speciaal nummer en springt er, net als Molokai en Keep Running, echt uit. Het verschilt enorm van de andere tracks. Er is een zangeres te horen en een koor. Ze zingen een traditioneel katholiek gebed. Denk je niet dat het de potentie heeft om uit te groeien tot een soort anthem binnen de white metal?
Davide: Dit is een geweldige epische powermetaltrack dankzij het koor. Het bevat een heel bekend, eeuwenoud katholiek gebed, dat is opgedragen aan Maria. Het heeft de juiste potentie om een anthem te worden, zoals je al zegt en het past perfect naast de tracklist van Eucharismetal. We zijn trouwens heel trots op alle nummers.
Een andere track die eruit springt, is Latest News From Light. Daar is een video bij gemaakt. De beelden laten een vader en zijn zoon zien als ik het goed heb begrepen. Is de boodschap dat we eerst de donkere kant van iets moeten zien, voordat we sterker staan in de positieve kant van het leven?
Ghigas: Latest News From Light is geïnspireerd door de parabel over de barmhartige vader. Het is de eerste single van het album. Deze verscheen een paar weken voordat Paus Franciscus het jubileumjaar van de barmhartigheid. Het is een nummer over de genade van de vader, die zijn zoon liefheeft, ongeacht wat hij in zijn leven deed, ongeacht de fouten die hij maakte en afstand nam van de omarming van zijn vader. Zijn vader is er altijd en wacht op de terugkomst van zijn zoon. Hij bereidt ondertussen een groot feest voor. Het is een nummer over de kracht van genade.
Aan het einde van Molokai fluister je een tekst. Betekent dat: “Bevrijd ons van de lepra?”
Davide: Precies. Molokai is een krachtig nummer, wellicht een van de zwaarste op het album. Het is geschreven om te vechten tegen de religieuze fanatici, vooral degenen die binnen de christelijke en katholieke wereld actief zijn. Het is een spirituele lepra. We vechten hiertegen, zoals Pater Damiaan deed op het eiland Molokai, waar hij leefde en uiteindelijk stierf. Hij zorgde daar voor lokale leprapatiënten die daar door de Engelse koloniale regering aan een lot waren overgelaten.
Alhoewel de onderwerpen zeer divers zijn, zijn de teksten diep geworteld in katholieke normen en waarden. Wat is de boodschap die je graag wilt overbrengen?
Ghigas: Het is een boodschap van moed, hoop, verzet en vertrouwen in onze God en zijn zoon Jezus. Het is een boodschap die mensen naar de kern van hun leven brengt en in Gods handen. Het is de boodschap die de katholieke kerk nog altijd vertegenwoordigt.
In het dagelijks leven ben je een pater. Op welke manier vind je een balans tussen de activiteiten die bij die rol horen en de andere mindset die het spelen en schrijven van muziek van je vraagt?
Davide: Mijn rollen als priester en als muzikant zijn duidelijk bepaald binnen de aartsdiocees, waar ik deel van uit maak. De andere priesters, de aartsbisschop en iedereen binnen de parochie waarin ik werk, begrijpen uitstekend dat ik soms de parochie moet verlaten om te touren met de band of op pad moet om deze te promoten. Het is inmiddels vrij normaal.
Hoe reageren mensen als ze horen dat hun pater in een metalband speelt? Hoe leg je ze uit dat wat je met Metatrone doet, correspondeert met de katholieke waarden?
Davide: Ik denk dat onze betrouwbaarheid als katholieke metalband en voor mezelf als priester in de basis blijkt uit de transparante manier waarop we onszelf presenteren aan de fans, de openhartigheid van onze teksten en de positionering van onze geest. Je begrijpt waarschijnlijk dat de Italiaanse taal en het Latijn erg belangrijk voor ons zijn omdat deze twee talen ons helpen verdiend begrepen te worden binnen de katholieke gemeenschap waarvan we onderdeel uitmaken. Verder is het zo dat elke keer als mensen me vragen hoe ik beide dingen kan doen, ze de verduidelijkingen geef die ze nodig hebben. Hoe dan ook, ze kennen me zoals ik ben, een priester en een metalmuzikant. Dat is alles.
Verschillende Italiaanse radio- en tv-stations hebben interesse getoond in jouw activiteiten. De gepubliceerde interviews en fragmenten zijn in het Italiaans, waarvan velen niet veel begrijpen. Heb je het gevoel dat mensen je beter begrijpen nadat je het ze hebt uitgelegd? Heeft de promotie door de stations bijgedragen aan meer interesse van het publiek in white metal en specifiek Metatrone? Heb je het gevoel dat de muziek het respect krijgt dat het verdient?
Davide: Metatrone is een unieke band, niet alleen in Italië. Er zijn een paar metalbands over de hele wereld die gelinkt zijn aan het katholicisme en wellicht heeft geen van die groepen een priester als toetsenist of grunter. We kunnen dus beschouwd worden als briljant onderwerp van interesse voor de media en communicatie- en uitzendmaatschappijen binnen de christelijke en katholieke cultuur. Zelfs in het niet-religieuze communicatiesysteem resoneert de naam Metatrone, om dezelfde redenen. Ik kan reeds zeggen dat als we niet te veel uitleg geven dat de band dan voor zichzelf spreekt middels de muziek, de nummers en de teksten. Er valt niet veel meer te verhelderen. Hoe dan ook is het zo dat hoe meer promotie je krijgt, hoe meer resonantie je ontvangt, maar het is vrij normaal voor een band om daarna te kijken, denk je niet?
Metafora werd omgedoopt tot Metatrone in 2001, vanwege veranderingen in jouw leven. Wat veroorzaakte deze veranderingen en wat is het gevolg van die veranderingen?
Davide: De belangrijkste verandering was mijn beslissing om een studie te beginnen zodat ik priester kon worden. Ik voelde de persoonlijke behoefte om metalmuziek te blijven spelen met inspiratie van Jezus Christus als mijn nieuwe horizon van het leven. Ik heb er met de andere bandleden over gesproken, accepteerden het en bleven spelen in de band. Vriendschap en vertrouwen in elkaar hebben geleid tot wat we vandaag zijn. Elk van de muzikanten in Metatrone deelt dezelfde horizon waarover ik je reeds vertelde.
Wat is er veranderd nu dat jullie samenwerken met Rockshots Music?
Ghigas: Voor een band is het zeer essentieel om een goed label en een promotie/boekingagentschap als Rockshots te hebben. Rockshots is belangrijk voor ons omdat ze ervoor kozen om zowel het nieuewe album uit te brengen als Paradigma en The Powerful Hand te re-releasen. Ze hebben expertise op het gebied van promotie en booking en daarmee denken we dat we het juiste team hebben gevonden om mee te werken. De band heeft sindsdien aan populariteit gewonnen, vooral op sociale netwerken als Twitter en Facebook. Verder stonden ze ons toe onze cd’s en alle songs te leveren aan grote websites en portals. We kunt al onze muziek realtime streamen via Spotify en Deezer. We hebben ook een nieuwe website.
In 2005 brachten jullie zowel La Mano Potente alsmede de Engelse versie ervan uit (The Powerful Hand). In 2016 worden The Powerful Hand en Paradigma opnieuw uitgebracht, laatstgenoemde met bonustracks en eerstgenoemde verschijnt in geremasterde versie. Waarom hebben jullie ervoor gekozen o de albums opnieuw op de markt te laten brengen?
Ghigas: Eigenlijk omdat veel fans nog steeds naar beide albums vragen. De meesten leven in Zuid-Amerika of het Verre Oosten. We dachten dat het een goed idee zou zijn om onze vorige albums op te frissen met bonustracks die we tot nu toe nog niet in fysiek formaat hebben uitgebracht. Ik heb het dan over Passion en Heavenly Field.
Wat zijn de voornaamste verschillen die gecreëerd zijn middels de remastering?
Ghigas: De remastering van The Powerful Hand is een gedwongen keuze omdat we het een nieuwe, krachtige sound wilden geven die enkele van de masteringkeuzes van de eerste editie corrigeert. Daarmee wilden we de reissue qua sound meer gelijktrekken aan Eucharismetal. Riccardo Samperi van TRP Music Studios heeft verbazingwekkend werk geleverd.
In 2008 was er een speciale performance van Metatrone op de World Youth Day Sydney. Dat moet één van de geweldigste gigs zijn die jullie ooit hebben gespeeld. Kun je iets vertellen over die ervaring en het evenement zelf?
Davide: Voor ons was het fantastisch om voor zoveel fans van over de hele wereld te spelen. Het was een viering van zowel muziek als geloof, geen typisch metalconcert. We speelden in twee geweldige zalen en het was voor het eerst dat we voelden dat de naam Metatrone een wereldwijd fenomeen zou worden.
Heb je nog een mooie afsluiter voor onze lezers?
Davide: Enorm bedankt voor dit interview. We zien je graag op de komende tour voor Eucharismetal. God zegene jullie allen. Stay metal, stay Metatrone!
