Het is eigenlijk erg simpel te verklaren. In 1999 begonnen we al te schrijven en oefenen voor het nieuwe album, maar het voelde gewoon niet goed aan. Het emotionele licht in de band was aan het uitgaan. Als je de studio in gaat om een nieuw album te maken omdat het moet, dan ben je verkeerd bezig. Het belangrijkste deel van onze muziek is het emotionele deel. Als je niet 100% klaar bent om een nieuw album op te nemen moet je wachten, en dat is dus wat wij gedaan hebben. Dat is denk ik dus ook de beste keuze geweest, en in de pauze heeft iedereen kunnen doen wat hij wilde. Toen we weer bij elkaar kwamen voelde het weer zoals het moet voelen. We hadden allemaal weer echt zin om de studio in te gaan, en samen te spelen. Naast de juiste nummers was dus ook weer de juiste sfeer aanwezig. Het heeft dus iets langer geduurd, maar ik vind dat als je het resultaat hoort dat het het wachten waard is. In elke seconde en elke noot van de muziek hoor je dat wij met plezier en liefde dit album gemaakt hebben.
In 1999 wilden jullie dus eigenlijk al aan het album beginnen. Zijn de songs toen al geschreven?
Ja. De songs waren goed genoeg, en zijn dus een paar jaar later ook nog goed genoeg. Maar omdat we na een paar jaar weer nieuwe energie hadden klinken ze nu beter dan als we ze toen opgenomen zouden hebben. De nummers zijn in die jaren wel iets veranderd natuurlijk, met name hoe Gus ze zingt, maar de basis is nog exact hetzelfde.
Wanneer zijn jullie dan weer bij elkaar gekomen, en de studio in gegaan?
In 2002 zijn we aan de pre-productie begonnen. Het belangrijkste was dat we er allemaal echt klaar voor waren. Je kan ons niet vergelijken met een normale band, die allemaal in dezelfde stad wonen en alles samen schrijven, opnemen en praktisch altijd samen leven. Wij zijn drie verschillende personen uit drie verschillende delen van de wereld, met drie totaal verschillende achtergronden. Ok, Gus woont tegenwoordig wel in dezelfde stad als ik, dus dat is nu al iets makkelijker. Toen we in 2002 met de pre-productie begonnen merkten we al dat we er toch nog niet helemaal klaar voor waren. Pas in 2003 waren we klaar voor de opnames, toen voelde het gewoon echt goed aan. Maar ik moet er wel je dan eerst even dit vertellen: toen we klaar waren met de pre-productie, en het album wilden gaan oefenen en opnemen liepen we tegen een probleem op. Ik had de vluchten en hotels geboekt, zodat we in Los Angeles konden oefenen en opnemen. Maar door het nieuwe politieke klimaat in de VS zijn ze daar hun gasten heel erg anders gaan behandelen. Daardoor mocht ik het land niet in, en na zeven uur in een soort cel gezeten te hebben stuurden ze me terug naar huis. Ze hebben me daar erg onfatsoenlijk behandeld, waarschijnlijk omdat ik geen Amerikaan ben.
Had je niet de juiste papieren?
Jawel! Maar het is een vrij lang verhaal. Ik zal je de korte versie geven. Ik ging dus naar Los Angeles, en toen begonnen ze me te ondervragen. Dat duurde meer dan zeven uur! Ik ga al veertien jaar naar de VS, en heb nog nooit iets gedaan wat niet mag. Ik heb zelfs nog nooit een bekeuring voor te hard rijden gehad. Maar toch behandelden ze me mensonwaardig, alsof ik een beest was. Na een paar uur vroeg ik of ik iemand mocht bellen, maar toen begonnen ze tegen me te schreeuwen, dat ik m'n mond moest houden, en dat ze me anders wel een nachtje in de cel zouden gooien. Het was echt ongelofelijk. Na zeven uur stuurden ze me terug naar huis, en ik werd in handboeien naar het vliegtuig begeleid. De reden voor dit alles was dat acht jaar terug ik één dag langer in de VS was dan zou mogen. Tenminste, dat dachten ze, maar ze hadden verkeerd geteld. Het is triest dat dat een van de grootste luchthavens ter wereld is, en dat ze daar zo kunnen beslissen over hele carriëres van mensen, maar dat ze niet eens goed de datums in paspoorten kunnen lezen. En daardoor moesten wij al onze plannen veranderen. In dit geval moesten we de opnames naar Europa verhuizen. Uiteindelijk denk ik dat dit ons nog meer wilskracht gegeven heeft om het album op te nemen, omdat we hierdoor meer woede hadden, en dat konden vertalen naar de agressie op het album. Dit heeft ons denk ik ook dichter bij elkaar gebracht dan anders het geval zou zijn.
Jij hebt het album natuurlijk ook geproduceerd. Pak je het producen van je eigen albums anders aan dan als je een album van een andere band produceert?
Ja en nee. Ik probeer het muziek maken en het produceren zoveel mogelijk te scheiden. Als ik met een andere band werk dan probeer ik me helemaal in te leven in de band, net alsof ik zelf een bandlid zou zijn. Met Grip Inc hoeft dat niet, want daarbij ken ik de band en de nummers tot in de details, dus ik weet hoe het moet klinken. En bij dit album hadden we heel veel tijd aan de pre-productie besteed, waardoor echt alles tot in de puntjes was uitgewerkt voordat we de studio indoken. Daar konden we ons dus concentreren op het spelen van de nummers, omdat we al wisten hoe het ging klinken.
Jij hebt aardig wat bands geproduceerd, bijvoorbeeld Moonspell en Lacuna Coil. Dave heeft zijn andere bands, onder andere Slayer en Fantômas. Wat doet zanger Gus nog, naast Grip Inc?
Gus heeft ook nog een paar bands waar hij muziek mee maakt. Vooral punk, geloof ik. We zijn allemaal constant met muziek bezig, en als we samen komen voor Grip Inc. klikt het gewoon. Maar juist doordat we allemaal nog andere dingen doen blijft Grip Inc. voor ons interessant. Ik snap niet hoe sommige mensen het doen, als ze in slechts 1 band zitten. Dan zitten ze de helft van de tijd op de Playstation te spelen. Zo gaat volgens mij je interesse weg. Ik ben altijd met muziek bezig, en alles geeft me weer inspiratie voor nieuwe nummers. Als ik twee weken geen nieuw nummer bedenk ga ik me erg ongemakkelijk voelen.
Gaan jullie nog op tour voor dit album?
Hopelijk wel. We hebben al een hele tijd niet getourd, omdat we geen nieuw album hadden. Maar het probleem is de muziekbusiness. Eigenlijk moet ik dat zonder "muziek" zeggen, want er zit al lang geen "muziek" meer in deze business. De business kijkt alleen nog maar of iets geld oplevert. Er zijn meer dan genoeg mensen die onze muziek goed vinden, maar omdat het nog niet duidelijk zal zijn of onze optredens wel winstgevend zijn wachten ze nog met ons te boeken, totdat ze zien hoe goed het album het doet. Daardoor is het voor ons nog onzeker of we gaan touren. Ik hoop dat we in de zomer op wat festivals kunnen spelen, en daarna nog op een normale tour. En natuurlijk, net als met alles waar Grip Inc. op staat, kan je er zeker van zijn dat we er voor meer dan 100% voor gaan als we optreden. Maar zoals ik al zei, het draait in deze business toch om of het album ook daadwerkelijk verkoopt. Het zou om de muziek moeten gaan, maar dat is al lang niet meer zo jammergenoeg. Ik wil het woord "haat" niet gebruiken, maar ik heb wel een redelijk grote hekel aan deze business gekregen daardoor. Als je een album opneemt waarop je 45 minuten lang scheten laat, en je verkoopt 2 miljoen platen hiervan, dan zegt iedereen dat het een geweldige manier van scheten laten is. Maar als je een geweldig album maakt maar wat niet goed verkoopt dan vergeten ze je direct. Ook de mensen die je al jaren kent zeggen dan niks meer tegen je als je ze op straat tegen komt. Maar om dus op je vraag terug te komen, we hopen zeker op een paar festivals op te treden, want de energie is terug in de band en dat willen graag aan de fans tonen.
