Olof: Erg leuk! Alle mensen op deze tournee zijn fijne mensen om mee om te gaan. Het is gezellig en relaxed.

Tobias: Ja, de mannen van Wolf zijn tof. Leuk om mee om te gaan.

Olof: Ze zijn wat ouder en hebben ervaring en dat is wel erg prettig. Met jonge bands krijg je vaker situaties, omdat die lui zich wilder gedragen, haha. Volgens mij beginnen wij een beetje onze wilde haren te verliezen.

Hebben zij, als veteranen, nog enige invloed gehad op Enforcer?

Tobias: Om eerlijk te zijn… Niks eigenlijk.

Olof: Met onze bands hebben we genoeg dingen meegemaakt en veel ervaring opgedaan. Ik denk dat we allebei net zoveel getourd hebben, dus op dat vlak kunnen we weinig van ze leren, ook al bestaan ze een paar jaar langer dan wij. Eerlijk gezegd kende ik ze nauwelijks toen ik met Enforcer begon. Dus nee, op Enforcer hebben ze geen invloed gehad.

Tobias: Ik heb nog een plaat van ze. Hun tweede, geloof ik. Leuk album!

Er staat jullie een uitgebreide tour te wachten.

Tobias: Ja, we gaan na deze tour naar Azië, waaronder enkele landen waar we nooit eerder geweest zijn, zoals Thailand en Singapore. Dat wordt geweldig!

Thailand? Dat hoor je niet vaak.

Olof: Ja, ik houd er ontzettend van om in dat soort landen te spelen. Weinig bands gaan erheen, dus voor veel locals zullen we de eerste Westerse metalband zijn die ze zien. Ik kijk daar heel erg naar uit.

Wat verwacht je van de tour in z’n geheel?

Olof: Niet veel eigenlijk. Tot nu toe vermaak ik me uitstekend en vind ik het fantastisch om alle mensen weer te zien die ons al die tijd gesteund hebben of dat nog maar net doen. Het voelt erg goed om er voor de mensen te staan die gepassioneerd zijn als het om muziek gaat. Die vreugde in de ogen van je publiek kan het verschil maken tussen een rotdag en een geweldige dag.

Hoe was de zomertour?

Olof: We hebben niet veel festivals gedaan. Het ging met ups en downs. Soms krijg je een krankzinnig goede plek, zoals met Fortarock bleek. Dat was een goed moment, want we stonden op het hoofdpodium en speelden voor een gigantisch publiek dat er echt zin in had. Dat was echt een geweldig optreden. Bang Your Head viel ook in die categorie. Omdat we een kleine band zijn, is het altijd afwachten hoe festivals uitpakken. We hebben maar vijf of zes festivals gedaan deze zomer.

Maar voorlopig ben je wel even van huis. Hoe hou je je stem in vorm?

Olof: Eigenlijk zing ik beter wanneer ik elke dag zing. Dan houd ik mijn stem warm, zeg maar. Het moeilijkste is om ziektes te vermijden. Zeker als je in een bus zit met achttien mensen. Zolang ik gezond blijf, kan ik gewoon zingen. Vroeger was het wel moeilijker trouwens. Toen had ik nog geen techniek en dat is iets wat ik in de laatste jaren heb kunnen ontwikkelen.

Doe je eigenlijk nog andere dingen tijdens een tournee, behalve optredens geven en onderweg zijn?

Olof: Een beetje hangen eigenlijk.

Tobias: Ik loop in elke stad wel een uurtje a twee, drie rond. Het is leuk om het stadsplein op te zoeken. Verder lees ik veel en dat is het wel zo’n beetje.

Over jullie laatste plaat. Nu jullie geen jonge band meer zijn…

Tobias: Geen jonge band meer!?

Olof: Haha, vergeleken met de meeste gevestigde bands zijn we erg jong. Laten we zeggen dat we wat dat betreft érg jong zijn.

Tobias: Ga verder met je vraag.

Haha, laten we dan zeggen dat je een ervaren band bent. Hoe voelt het nu om een nieuwe plaat te maken?

Tobias: Voor mij voelt het iedere keer beter. De laatste plaat, From Beyond, ging goed. De opnames verliepen erg soepel. Het schrijfproces ging een stuk makkelijker. De puzzelstukjes vielen sneller op hun plaats…

Olof: Dat geldt zelfs nog meer voor onze nieuwe EP. Dat ging zelfs nog soepeler. Het begint een goede routine te worden; het schrijven, het opnemen. Het gaat ons steeds beter af.

Ho, wacht eens even. Een nieuwe EP? Ik heb mijn huiswerk gedaan, maar ik weet nog niks van een nieuwe EP.

Tobias: Ja, die komt uit in november.

Olof: Die heet Live By Fire. Het zijn live-opnames, maar er zit een bonus-EP bij. Het gaat om drie gloednieuwe songs. Waar het om gaat, is de live-dvd met een audio-opname van een show in Japan. Samen met de EP wordt het dus Live By Fire.

Wat zijn eigenlijk jullie favoriete songs van From Beyond?

Tobias: Dat is net zoiets als je lievelingskind kiezen, toch?

Olof: Dan nog. Je kan altijd je favoriete kind kiezen, haha. Voor mij is dat Hell Will Follow. Dat geldt voor jou ook, toch?

Tobias: Ja, vooruit dan. Hell Will Follow is een goed nummer. Verder houd ik van Undying Evil.

Olof: Sommige nummers moeten groeien en andere pakken je meteen. Wij hebben het er vanaf het begin van deze tour over dat Destroyer krankzinnig goed werkt als opener van een set. Deze tour helpt ons heel erg om outside-the-box te denken, zoals dat goed lukt met Mask Of Red Death of mijn andere grote favoriet Below The Slumber. Andere mensen doen dat ook. Je moet ook wel af en toe met iets nieuws komen. Wij zijn zelf ook tien jaar fans van Enforcer, dus wij willen ook wel iets nieuws.

Op wat voor manieren experimenteren jullie nog meer dan?

Tobias: Dat met Destroyer hebben we gedaan, omdat we graag met iets simpels wilden openen. Voorheen openden we de set met Death Rides This Night en dat is echt een fucking moeilijk nummer. Daarmee maakten we het onszelf erg lastig. We spelen soms wel eens met dingen, maar dat is niet echt bijzonder om te vermelden.

Wat doe je verder om deze muziek voor jezelf interessant te houden?

Olof: Wanneer we iets nieuws maken, nemen we een lepel van de oude Enforcer en voegen we een lepel van iets anders toe. Het is voor ons belangrijk om niet in de herhaling te vallen. Je moet niet blijven stilstaan, anders ga je jezelf alleen maar kopiëren en lijdt de muziek er steeds meer onder.

Hoe vaak voel je de drang om te experimenteren?

Olof: Ik vind dat we dat op onze nieuwe EP al heel veel doen. Het is extreem anders dan wat we eerder gedaan hebben. Er staat een nummer in het bijzonder op waar we allemaal heel erg gelukkig mee zijn en deze is wel erg vernieuwend. Neem maar van mij aan: "you’re in for a treat."

Heeft dat er mee te maken dat jullie je, volgens Nuclear Blast, hebben laten inspireren door Oost-Europese metal?

Olof: Het is grappig om te zien hoe labels bepaalde informatie oppikken en etaleren om reclame te maken. Je weet wel; marketingstrategieën. Ik ga het niet ontkennen verder, maar het is niet zo belangrijk als dat het lijkt. Sommige ideeën zijn inderdaad geïnspireerd door Oost-Europese metal.

Tobias: Mee eens. Het gevoel van de muziek en de sfeer heeft raakvlakken. Verder zitten de overeenkomsten in de melodielijnen.

Olof: En er moet gezegd worden dat de raakvlakken alleen opvallen als je die muziek ook echt kent. We flirten wel met bepaalde elementen, maar we zijn absoluut niet aan het kopiëren geslagen. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je bands als Pokolgep (Hongarije) en Magnit (Rusland) kent, bepaalde dingen zullen opvallen.

Tobias: Je moet trouwens ook niet denken dat we voortdurend naar die bands luisteren en al helemaal niet dat we een plaat erbij pakken en zeggen: "dit is wat we gaan doen."

Olof: We luisteren wel naar veel verschillende dingen en bepaalde platen worden een bepaalde tijd vaak gedraaid. Je kent het wel: de periodes waarin je een of meerdere platen van een band grijs draait. Dat verbreedt je horizon en het beïnvloedt je. Op die manier vindt het een weg naar je eigen muziek en dat is hoe het gezien moet worden.

Hoe kijk je eigenlijk tegen de new wave of traditional heavy metal aan?

Olof: Ik zie ons in elk geval niet als een onderdeel daarvan. Als er bands zijn die zichzelf tekort willen doen door henzelf te zien als een deel van een beweging, dan maakt me dat geen zak uit. Ik wil er niks mee te maken hebben. We zijn Enforcer en we spelen de muziek van Enforcer.

Toch hoor ik regelmatig mensen zeggen dat jullie zelfs de vaandeldrager ervan zijn.

Olof: Ik weet het. En die mensen verwachten dat we ook bij de oude muziek blijven.

Tobias: Dat zijn mensen die altijd maar labels op dingen plakken.

Olof: Juist, en dat vind ik erg vermoeiend als artiest. Je wordt op een hoopje gegooid met andere bands waar je echt helemaal niks mee te maken hebt. Niet dat die andere bands per se slecht zijn ofzo, maar ik zie geen enkele overeenkomst. En het is grappig, want ik zat ooit te praten met Kevin Heybourne van Angel Witch en hij dacht precies hetzelfde over de term NWOBHM. Hij háátte het vanaf het moment dat hij ervan hoorde. Maar mensen mogen de muziek noemen zoals ze willen. Het maakt mij niet uit. Wij zijn niet beïnvloed of geïnspireerd door een moderne of nieuwe traditionele metalband. Wij waren er trouwens toch al mee begonnen voordat het hele circus begon.

Ik kreeg ooit precies hetzelfde antwoord in een interview met The Devil’s Blood.

Precies! Alle echte artiesten hebben de overtuiging dat ze geen deel uitmaken van een beweging of een golf. Laat staan een hype. Er zijn zoveel bands die zogenaamd traditionele metal spelen of moderne thrash. Zij zijn zo hard bezig om volgens het boekje te spelen, dat het uitzonderlijk saai is. Hé, laten we thrash metal spelen en we nemen deze überthrash metalriff en stapelen die op een paar andere thrash metalriffs en dus spelen we thrash metal en bam! We spelen thrash metal! Wat is daar nou leuk aan?

Niks creatiefs in elk geval.

Olof: Exact! Ze doen niets met hun creativiteit. De muziek heeft geen ziel en daardoor is het niets.

Mis je wel eens de oude dagen toen Enforcer nog een undergroundband was?

Olof: Leuke vraag. Wat is een undergroundband? Of waar ligt de grens tot waar je underground bent en vanaf waar niet meer?

Dat is een groot, grijs gebied. Daar zullen we het wel over eens zijn.

Olof: Haha, klopt. Maar we hebben er nog steeds veel mee te maken. In de media zijn we de ene keer een mainstreamband en trekken we veel publiek. De andere keer zijn we blijkbaar underground. Nee, ik denk daar zelden over na en eerlijk gezegd zie ik er geen eer of geloofwaardigheid in om underground te zijn. Hoe meer mensen kunnen waarderen wat we doen, hoe gelukkiger ik ben.

Sommige artiesten zien er wel de romantiek van in.

Olof: Ik niet hoor. Stel je voor dat je altijd maar in stinkende kroegjes speelt met een slecht geluid voor een publiek van nul mensen. Ik zie daar echt niet de lol van in.

Volg je nog wel de nieuwe aanwas van bands?

Olof: Ja hoor, tot op bepaalde hoogte. Er is de laatste tijd een flinke inflatie van “nieuwe heavy metalbands”, maar ook wat thrash betreft. Er komen nog steeds heel veel nieuwe traditionele death en black metalbands. Verreweg de meeste zijn, zoals ik net al vertelde, extreem saai. Er zijn echter wel goudklompjes te vinden in die enorme berg. Het voelt nog steeds erg goed om een goudklompje te vinden dat een goed geluid heeft, maar tegelijkertijd ook fris en innovatief klinkt.

Kun je wat voorbeelden noemen?

Olof: Ik ben dol op Black Magic uit Noorwegen. Geweldige heavy metalband. Absoluut origineel en geen seconde een rip-off. Ze hadden een eigen stijl en maakten bovenal eerlijke muziek. Verder heb je Antichrist uit Zweden. Die lopen al een tijdje rond. Lethal Steel is een heel leuke band. Hun gitarist is met ons mee op tour. Ik heb pas geleden hun debuutplaat opgenomen en deze naam ligt binnen afzienbare tijd op de lippen van heel wat mensen. Het is lastig om meer namen te noemen. Ik heb verder veel respect voor bands die net zo oud als wij zijn, zoals Midnight en Cauldron.

Tobias: Vergeet onze vrienden van Tribulation niet. Dat is een van de beste death metalbands die momenteel rondloopt. Hun laatste plaat kwam rond dezelfde tijd als From Beyond uit, en dan is het wel leuk om de tijdschriften erbij te pakken. Een Engels blad omschreef ons als een 'oude band' en we konden niks goed doen, maar Tribulation was 'jong en fris', terwijl we uit uit hetzelfde dorpje in Zweden komen en allebei ruim tien jaar actief zijn.