Allereerst van harte gefeliciteerd met dit nieuwe project en album! Met Jess And The Ancient Ones (JATAO) en The Exploding Eyes Orchestra (TEEO) heb je twee geweldige bands. Hoe verdeel je je tijd over deze twee groepen?
Ik zie beide bands als gelijkwaardig. Het is verfrissend om een hoop muziek te kunnen maken onder verschillende noemers, hah! Jess And The Ancient Ones neemt het grootste deel van mijn tijd in beslag, de resterende tijd die ik, heb draait om The Exploding Eyes Orchestra.
Hoe kom je aan een naam als The Exploding Eyes Orchestra?
Soms heb ik last van iets wat ook wel ‘the exploding head syndrom’ wordt genoemd, het 'exploderende-hoofdsyndroom'. Dat woord zat al een tijdje te borrelen in mijn onderbewuste en stak weer de kop op toen ik Castaneda’s boek las, dus ik denk dat mijn onderbewuste het naar boven bracht. Iets klikte op de juiste manier, of zo. Hoe dan ook, het voelde voor mij als een goede naam voor een band.
Klopt het dat de nummers op I eigenlijk zijn geschreven voor JATAO? Op welke manier verschilt TEEO van JATAO?
De nummers op I zijn niet geschreven voor JATAO. Het is een verzameling nummers uit een tijd dat mijn gedachten naar elders afdwaalden. Ik ging terug naar mijn eigen verleden en kreeg een vonk van vroeger. The Ancient Ones onderzoekt een andere kant. Met hen dromen we over morgen. The Exploding Eyes is eerder een droom van gisteren.
Zijn de nummers vooral door jou geschreven of hebben de andere bandleden ook een eigen inbreng gehad?
De muziek en teksten komen van mij, maar ik geef muzikanten altijd artistieke vrijheid. De arrangementen hebben we samen met de band gemaakt. Natuurlijk heb ik doorgaans wel een idee over de structuur, maar we hebben samen heel wat finetuning gedaan.
Heb je zelf een favoriete track? Zo ja, waarom?
Farewell To All-In-One is zeker weten een sterke kandidaat. Er is iets met het geluid van die scherpe gitaren waar ik van houd, en het heeft een fijne, griezelige melancholie.
De cover van jullie plaat is een groot mysterie voor mij. Ik zie bloed, een stier en de zon. Vooral die stier is opvallend, aangezien jullie wel nummers hebben over een hond en wolf maar niet over een stier?
Het is de bloedende stier van de culturele dood. ‘Drawing Down To The West.’ Adam Burke heeft echt een goede klus geklaard met deze cover. Hij heeft echt de kern te pakken gekregen. Dit keer was er geen reden om een nummer over een stier te schrijven. Wellicht een volgende keer, haha!
In Black Hound horen we iemand spreken. Wie is dat?
Dat komt van de voorgelezen versie van Lovecraft’s The Hound door de altijd lieftallige Roddy McDowell. Ik houd gewoon van zijn stem en ik zou uren naar zijn gepraat kunnen luisteren. Zijn stem was werkelijk de inspiratie voor dit nummer.
Welke artiesten zijn inspiratiebronnen voor jou? Het is me namelijk opgevallen dat I veel muzikale invloeden bevat, zoals blues, hard rock en psychedelische rock. Komt dat ook terug in jouw eigen muzikale smaak?
Alles kan, aangezien mijn honger naar muziek uitgestrekt eindeloos is. Ik probeer iedere dag naar één nieuwe band te luisteren. Natuurlijk is er ontzettend veel spul wat niet zo goed is, maar zo nu en dan komt er iets goeds voorbij. Mijn favoriete genres zijn surf, psychedelische rock, rockabilly, garage rock, progressieve rock, fifties muziek en oude muziek. Maar zoals ik al zei, alles kan. De soundtrack van vandaag is Safe As Milk van Captain Beefheart. Check Autumn’s Child van dat album, hij zal je wegblazen!
JATAO speelde in 2013 een fantastische show op Roadburn. Kunnen we optredens verwachten van JATAO en/of TEEO?
We komen met Jess And The Ancient Ones zeer waarschijnlijk naar Europa na de release van ons tweede album. We gaan heel binnenkort de studio in, dus er komt meer nieuws. The Exploding Eyes Orchestra zal in Finland wat shows doen, maar we hebben nog niet gesproken over shows in het buitenland. Ik hoop echt dat Walter ons uitnodigt voor Roadburn. ‘Oh Walteeer, mail me up.’
Met welke bands zou je graag willen toeren?
Hmmm, The Growlers zou een geweldige keuze zijn. Ik zou iedere avond tijdens hun set kunnen chillen. Nick Cave And The Bad Seeds zou helemaal top zijn, maar niemand haalt het bij hun livespel, dus dat zou een gevaarlijke taak voor ons zijn.
Met JATAO hebben jullie een cover van de Nederlandse band Shocking Blue gemaakt. Waarom het nummer Long And Lonesome Road?
We houden gewoon van dat nummer, en die geweldig goede, krachtige stem van Mariska Veres. Ze kan je hart breken met haar stem. Ik denk dat we het aardig goed hebben gedaan. Misschien moeten we het weer live gaan spelen.
Ik heb gelezen dat jullie nog veel materiaal over hebben van de opnames voor I. Wat kunnen we in de toekomst nog verwachten?
We hebben II al opgenomen tijdens de sessies voor I. Er waren veertien nummers klaar, dus we hebben besloten om het in tweeën op te splitsen. We hebben nu dus een broer en een zus, een zon en een maan. Op dit moment zijn er een stuk of zeven tot negen nieuwe nummers klaar om afgemaakt te worden. Maar die moeten wachten tot de zomer voorbij is, aangezien Ancient Ones binnenkort Radio Aquarius zullen aanzetten.
Aan jou de laatste woorden. Bedankt!
Jij bedankt voor het interview. ‘Feed your minds!’
