Het songmateriaal is zeer gevarieerd. Rock, metal, folk en symfonische ideeën komen bij elkaar. Sterke momenten (met bijvoorbeeld mooi duaal melodiewerk) en passages die compositorisch ruimte voor verbetering laten horen, wisselen elkaar af. Stories is een sterke opener en golden oldie A Good Day To Die en afsluiter Call Of The Valkyre (de eerste single van het debuutalbum Our Glorious Demise uit 2014), komen het sterkst uit de verf. Claudia is goed bij stem, memoreert nog even aan de verjaardag van Ton, maakt prima contact met het publiek en toont zich net als de heren actief op het podium. Op enkele schoonheidsfoutjes en een technisch probleem na is Valkyre een zeer aardige openingsact die terecht veel bijval krijgt.

Over technische problemen gesproken; daar heeft End Of The Dream helaas ook last van. Het optreden begint daardoor tien minuten later en Micky Huijsmans excuseert zich namens de symfonische metalformatie, die op FemME 2015 tot een van de hoogtepunten behoorde. Het is een kwalitatief sterke band die alles in zich heeft om in de komende jaren uit te groeien tot een groep die meetelt: de looks (sorry heren, vooral Micky), de energieke presentatie, de vaardigheden (bijvoorbeeld het soleerwerk van gitarist Armen Shamelian) en zowel catchy als uitdagende composities.

Nadat drummer Pim Geraets tot hilariteit van het publiek na opener Colder aangeeft: “Ik hoor helemaal niets” en de geluidsman bijna over de zangeres struikelt, schudt het kwintet na een paar nummers de teleurstelling van de valse start van zich af middels een energiekere presentatie. Bassist Tim van den Hooven overdrijft dat vervolgens en tikt daarbij de frontvrouw bijna omver. Het is dus een show met (bijna) vallen en opstaan, maar muzikaal is het zeer fraai en vanaf Shadow’s Embrace is de presentatie ook overtuigender. Micky is uitstekend bij stem, het geluid staat mooi afgesteld en daardoor komt de prachtige solo tijdens het proggy Shadow’s Embrace mooi naar voren. De frontvrouw spreekt ook nog even in het Engels het handjevol buitenlandse fans toe, waarvan er één bijna alles meezingt. Ook de Nederlandse bezoekers hebben genoten, aangezien er terecht veel bijval is vanuit de inmiddels beter gevulde zaal. End Of The Dream is overigens bezig met het schrijven van songs voor de nieuwe full-length die waarschijnlijk in 2017 uitkomt.

Er is blijkbaar een groot tekort aan toetsenisten, want nadat Valkyre en End Of The Dream de keyboardpartijen op tape lieten meedraaien, is dat ook November-7 het geval. Bovendien is er geen bassist aanwezig. De groep uit Zwitserland (“the land of cow, chocolate and drugs”) is bezig met een headlinertour door Europa. Alleen vanavond zijn ze geen hoofdact, maar dat mag de pret niet drukken. De aanvankelijk in doktersjas gehesen zangeres Annamaria Cozza headbangt, rent en springt over het podium als een kind in een snoepwinkel. Het is ook de vertaling achter het concept van het tweede album Awaraxid 7 mg (2014). “You want to be cured? You want to change your life and become who you are?” Voel je weer jong, daar gaat het om. Ze deelt vervolgens de Awaraxid aan het publiek uit om ze te genezen, maar een deel daarvan weet niet wat het met het verhaal en de muziek aan moet.

Veel mensen zijn onbekend met het songmateriaal à la Evanescence, Lacuna Coil, Garbage, PJ Harvey en Björk, want als ze vraagt: “Who remembers Angel?”, kijkt vrijwel iedereen haar vragend aan. Al met al levert het een wat legere zaal op. De met elektronica en industrial beladen melodische gothic metal is niet aan iedereen besteed. Het geheel klinkt ook niet zo vol als op de twee platen (naast Awaraxid 7mg is dat het debuut Season 3 (2011). Daardoor vallen er met name tijdens de coupletten leegtes. Op andere momenten klinkt de moderne, soms groovy muziek juist weer gaaf. Zo zijn de riffs in Her Name, Alive en Parasite juist erg vet. Ook op de zang van de enthousiaste Anna is weinig aan te merken. Over de gehele lengte van het optreden mist echter de impact die het studiomateriaal van November-7 heeft.

Eind vorig jaar, toen Leaves' Eyes een weergaloos optreden gaf in Zoetermeer, leek er nog niets aan de hand. Maar vanaf begin dit jaar rommelde het in het kamp van de van oorsprong Duitse formatie. Het leidde tot het vertrek/ontslag van medeoprichtster Liv Kristine. De geplande optredens gingen echter gewoon door met de nieuwe, in Londen woonachtige zangeres Elina Siirala. De Finse blijft overigens actief in EnkElination/Angel Nation. Op 17 april was haar vuurdoop met Leaves' Eyes voor 21.000 festivalgangers op Hammersonic in Jakarta, Indonesië en daarna vloog het internationale gezelschap weer terug naar het eigen continent voor clubshows in Lübeck en Kopenhagen. Vanavond mag de kersverse zangeres horen wat ze kan.

Aanvankelijk is ze wat nerveus tijdens haar eerste optreden in Nederland. Hierover verklaart ze: “If you have ever been so nervous that you vomit on your shoes, you know how I feel.” Het is ook niet zo vreemd, want de helft van de nummers heeft ze niet met de band samen kunnen oefenen. Na Sacred Vow is er gelukkig een moment van ontspanning als frontman Alex Krull de twee dagen geleden jarige Ton Dekkers (“a guy that means a lot to the metalscene”) in het zonnetje zet en hem vervolgens laat toezingen door de aanwezigen. Daarnaast zet hij Elina in de spotlights, kondigt haar aan als “a new face on stage” en daarop klinkt veel applaus vanuit de zaal. Ondanks de spanning, de vele reiskilometers en het tekort aan slaap maakt ze vocaal een erg sterke indruk. Technisch is het perfect wat ze laat horen, de hele set lang. Een knappe prestatie en ook het publiek heeft daar veel waardering voor.

Ze heeft evenwel nog tijd nodig om meer gevoel in de nummers te leggen en aan haar aankondigingen tussen de nummers door te werken. Met de ervaring die ze de komende tijd opbouwt, maakt ze waarschijnlijk over een tijdje een meer ontspannen indruk. Zoals reeds gemeld, maakt ze vocaal een sterke indruk en dat ondanks de vermoeidheid die de hectische afgelopen weken hebben veroorzaakt. Elina zingt vooral krachtig en is op haar sterkst tijdens de momenten waarop ze haar operastem gebruikt. Ze zingt heel zuiver en heeft regelmatig een trilling in haar zangstem. Take The Devil In Me is haar favoriete track en deze voert ze dan ook uitstekend uit, net als The Waking Eye. Halvdan The Black en Farewell Proud Men zijn nog ter verbetering vatbaar. In veruit de meeste tracks geeft ze een prima visitekaartje af. De achtergrondzang van Liv staat hoorbaar in de mix, maar zachter dan normaal en datzelfde geldt voor de vocalen van Alex.

Nadat iedereen na The Waking Eye het podium heeft verlaten en de intro van het sfeervolle Spirits’ Masquerade klinkt, is het een aaneenschakeling van stampende (Melusine), sterke (Edge Of Steel, waarvan op 10 mei overigens een clip verschijnt) en indrukwekkende nummers (Into Your Light, met een geslaagde uithaal aan het einde). De muzikale uitvoering is nagenoeg foutloos en op het podium zijn het vooral Alex Krull en invalbassist Ferry Duijsens die zich actief tonen. Elina moedigt net als Alex het publiek aan, staat veelal centraal en komt regelmatig in beweging. De meeste beleving bij het publiek is er tijdens Swords Of Rock, waarbij men arm in arm danst, voordat er met Hell To The Heavens, één van de favorieten van de fans, een einde komt aan de reguliere set.

De setlist is op drie plaatsen gewijzigd ten opzichte van 22 oktober in Zoetermeer. Symphony Of The Night, King Of Kings en Elegy maakten destijds in Cultuurpodium Boerderij nog deel uit van de avond, maar zijn vandaag vervangen door Take The Devil In Me, Spirits’ Masquerade en de Mike Oldfield-cover To France. Met laatstgenoemde, een zeer geslaagde variatie op het originele versie, begint de eerste toegift. De tweede toegift, waarvoor er banners het podium opkomen, is uiteraard Blazing Waters, waarvoor Krull in Vikingoutfit verschijnt. Hierin toont Elina wederom een aanwinst te zijn voor het nieuwe Leaves' Eyes.

Met dank aan Ton Dekkers van Interdependentphoto voor de foto's.

Setlist Leaves' Eyes:
1. Sweven
2. Halvdan The Black
3. Sacred Vow
4. Take The Devil In Me
5. Farewell Proud Men
6. The Waking Eye
7. Spirits' Masquerade
8. Melusine
9. Edge Of Steel
10. Into Your Light
11. Galswintha
12. My Destiny
13. Swords In Rock
14. Hell To The Heavens

Toegift:
15. To France (Mike Oldfield-cover)

Toegift 2:
16. Blazing Waters
17. Mot Fjerne Land

Setlist November-7
1. Acid Life
2. Her Name
3. In My Mind
4. Angel
5. Alive
6. Tug Of War
7. Parasite
8. Pieces Of Me
9. Black Veil

Setlist End Of The Dream:
1. Colder
2. Follow The Angels
3. Shadow’s Embrace
4. Collide
5. All I Am

Setlist Valkyre:
1. Stories
2. Mother
3. A Good Day To Die
4. Whispering Thoughts
5. Call Of The Valkyrie