Heidevolk is een band die live nog sterker is dan op cd. De heren zetten vandaag een uitstekende prestatie neer. Niet alleen zorgen ze al vroeg voor een feeststemming, maar ook de zang is overtuigend, zoals in Drankgelag en De Hallen Van Mijn Vaderen en de riffs komen goed uit de verf, zoals die tijdens Einde Der Zege. Het geluid staat nagenoeg perfect afgesteld. Als er al iets aan te merken is, is dat het jammer blijft dat de vioolpartijen van tape afkomen. Verder niets dan lof, want de hele zaal staat op zijn kop met Nehallenia, Saksenland en de Normaal-cover Vulgaris Magistralis. Het is doodzonde dat het daarna is afgelopen, want Heidevolk doet met zijn verzorgde en enthousiaste presentatie niets onder voor een hoofdact. Dit is zonder meer de beste openingsact die velen in tijden hebben gezien en er is nog meer goed nieuws, want de mannen verklappen dat ze met de opvolger van Velua bezig zijn.
De muziek van Moonsorrow is van heel andere aard. Episch, langgestrekt en spiritueel. Het publiek moet dan ook wennen als het titelnummer van de nieuwe full-length Jumalten Aika klinkt. Geen feeststemming meer, maar muziek om je door mee te laten slepen. Het geluid staat echter helaas wat zacht en gepolijst afgesteld, terwijl de nieuwe plaat juist rauw klinkt. De opener is wat dat betreft nog niet van het niveau waar je op hoopt. Tijdens Raunioilla past de geluidsmix veel beter. Direct is daar de kenmerkende sfeer van Kivenkantaja (2003) en de prachtige melancholische melodie. Ook de lichtshow draagt daaraan bij.
Ruttolehto Incl. Päivättömän Päivän Kansa is op cd al één van de sterkste nieuwe tracks en live komt deze ook goed uit de verf, mede door de gastvocalen van Jonne Järvelä (Korpiklaani). Halverwege de set is er dan ook meer bijval, temeer er met Ukkosenjumalan Poika tijdelijk meer tempo inkomt. De meeste bijval ogen echter het epische Ihmisen Aika (Kumarrus Pimeyteen) en het folky Sankaritarina, met fraaie cleane achtergrondzang van de gitaristen. Daarmee komt een einde aan de ingekorte, maar sfeervolle set. Normaal gesproken had Moonsorrow langer gespeeld, maar vanwege Heidevolk stonden de Finnen wat korter op het podium. Er klinkt desondanks terecht een waarderend applaus en gejuich door Melkweg voor de actieve presentatie en betoverende, meeslepende composities.
Na de pauze komt de feeststemming er al snel weer in dankzij de partyhits Viiamäen Mies en Journey Man van Korpiklaani. Er ontwikkelt zich al snel een grote, vrolijke pit en vervolgens meldt zich tijdens Pilli On Pajusta Tehty de eerste stagediver. Deze blijft naar mening van de stagemanager wat te lang arm in arm staan met de frontman en wordt teruggeduwd de hossende menigte in. Pas met Lempo (met prachtig refrein) gaat het tempo heel even naar beneden. Het vioolspel van de invallende violiste Pinja Lintonen is hier mooi uitgelicht en ook Sami Perttula verdient een compliment voor zijn accordeonspel. De zang van Jonne komt wat wisselend over. Hij voelt wat aan het apparaatje op zijn rug en loopt naar achteren. Het probleem lijkt hersteld, maar herhaalt zich later nog een paar maal. Zijn humeur lijkt er niet onder te leiden, want hij blijft beweeglijk en maakt veel contact met het publiek. Dat mag ook wel, want er worden vanavond opnamen gemaakt voor een dvd. De bandleden tonen zich derhalve van hun goede kant. Naast Jonne zijn het vooral Sami en gitarist Cane die het goede voorbeeld geven. Pinja is wat minder beweeglijk en concentreert zich op de snelle vioolmelodieën. Ze maakt desondanks wel contact met de anderen en toont ook wel een smile zo nu en dan. De blootvoetse bassist Jarkko Aaltonen is eigenlijk de enige die zich beslist actiever mag tonen.
Met Petoeläimen Kuola komt er plots veel afwisseling in de set. De sterke thrashriffs zorgen voor veel headbangers en een moshpit, terwijl de doomriff in Sumussa Hämärän Aamun een circlepit in beweging zet. De crowdsurfers hebben zich dan inmiddels reeds gemeld. De set kent veel sterke tracks. Slechts halverwege kakt het feest even in met Rauta en Kipumylly en later met Kultanainen en Minä Näin Vedessä Neidon. Middels het feestelijke Metsamies komt er weer leven in de brouwerij, vliegt het bier weer door de lucht (de harde lege bekers helaas ook) en zijn de fans weer aan het dansen. Cane danst mee terwijl Jonne bij het publiek komt zitten. De reguliere set eindigt ijzersterk met Palovana, Sahti, Karhunkaatolaulu, Kylästä Keväinen Kehto en publieksfavoriet Vodka.
Na maar liefst 21 nummers komt de reguliere set ten einde, maar al snel klinkt het "we want more" en keren de Finnen weer terug voor een voortzetting van het feest met Wooden Pints en Beer Beer als toegift. Tijdens laatstgenoemde mogen de voorste fans de tekst nog even in de microfoon zingen en is de jongen, die in de reguliere set door de stagemanager van het podium werd gesleurd (waarop Jonne naar de bezoekers gebaard dat hij ook niet weet waarom), weer in het publiek aanwezig en laten zijn kameraden hem trots zien hoe zijn kapriolen er van een afstand uitzagen. Na een lange set komt er een einde aan een fantastische feestavond, met eigenlijk drie headliners, want Heidevolk wist al vroeg een opperbeste stemming te creëren, Moonsorrow was episch en Korpiklaani sluit het volksfeest met een vrolijke noot af.
Met dank aan Wouter Balk van Metal-Exposure voor de foto's.
Setlist Korpiklaani:
1. Viinamäen Mies
2. Journey Man
3. Pilli On Pajusta Tehty
4. Kantaiso
5. Lempo
6. Ämmänhauta
7. Erämaan Ärjyt
8. Ruumiinmulta
9. Petoeläimen Kuola
10. Sumussa Hämärän Aamun
11. Vaarinpolkka
12. Rauta
13. Kipumylly
14. Metsämies
15. Kultanainen
16. Minä Näin Vedessä Neidon
17. Palovala
18. Sahti
19. Karhunkaatolaulu
20. Kylästä Keväinen Kehto
21. Vodka
Toegift:
22. Wooden Pints
23. Beer Beer
Setlist Moonsorrow:
1. Jumalten Aika
2. Raunioilla
3. Ruttolehto Incl. Päivättömän Päivän Kansa
4. Ukkosenjumalan Poika
5. Ihmisen Aika (Kumarrus Pimeyteen)
6. Sankaritarina
Setlist Heidevolk:
1. Winter Woede
2. Ostara
3. Een Met De Storm
4. Drankgelag
5. Als De Dood Weer Naar Ons Lacht
6. Einde Der Zege
7. Nehalennia
8. De Hallen Van Mijn Vaderen
9. Saksenland
10. Beest Bij Nacht
11. Vulgaris Magistralis (Normaal-cover)
12. Veleda (Outro)
Heidevolk
Moonsorrow
Korpiklaani
