Na een uurtje in de auto gezeten kwamen we rond 4 uur aan in de 013, die toen wel al aardig gevuld was maar echt druk was het nog niet. We konden daarom ook makkelijk aan de bar gaan staan in de zaal zelf, waar Flowing Tears al bezig was met het optreden...
Flowing Tears
Na eenmaal een biertje besteld te hebben om de dorst toch wat te lessen
stonden we nog wat duf van de rit te kijken naar Flowing Tears,
een bandje dat als introband speelde om het publiek een beetje op te
warmen..
Helaas ging ze dat wat minder goed af dan ze hoopte, het instrumentele
gedeelte was redelijk eentonig en ook de zangers kon daar weinig verandering
in brengen. Kwa toonhoogte verschilde ze niks, en dat is voor 5 nummers niet
echt prettig.
We keken ook niet gek op toen ze met spijt zei dat het laatste nummer eraan
kwam en het publiek massaal blij schreeuwde.
Na een kleine pauze van een half uurtje en we overgestapt waren op Palm kon eindelijk het echte werk beginnen:
Tiamat
Tiamat werd met een luid geschreeuw van het publiek aangekondigd werd toen
ze het podium opkwamen.. het klonk dus al een stuk hoopvoller...
De kale zanger was degene die tochwel de meeste aandacht trok door veel te
bewegen en af en toe dicht bij het publiek te gaan staan. Hij was overgens
overduidelijk een liefhebber van flying-V gitaren.
Op een gegeven moment kwam de zangeres van Flowing Tears ook nog het podium op huppelen (door wat heen en weer te schudden kreeg ze de meeste aandacht :P), om vervolgen de 2e zang te verzorgen,
maar ook hier was het net als bij het optreden van Flowing Tears zelf...
saai en monotoom.
Maar uiteraard kon dat het niet meer verpesten aangezien de meeste mensen in
het publiek toch voor Tiamat en Moonspell kwamen (Flowing Tears stond ook
heel klein afgedrukt op het kaartje en op de posters).
Eigenlijk had de zanger van Tiamat beter wat meer kleding aangedaan, want
zijn niet al te brede borst was niet echt indrukwekkend, maar zingen kon hij
wel, en daar gaat het natuurlijk om.
Wat mij wel opviel aan Tiamat was hun stijl, ze speelden een soort van heavy
metal met duisteren en zelfs pop invloeden, ik kan het eigenlijk niet met
een andere band vergelijken.
Moonspell
Moonspell was de hoofdact van de avond. Het kostte ze ook een redelijke tijd
om heel dat podium op te bouwen.
Op de achtergrond kwam in het groot het logo van Moonspell, en werden er
overal borden met zwarte vlammen neergezet
en op de achtergrond kandelaars. Al met al een heel sfeervol decors.
Het podium werd gevuld met rook en vervolgens kwam de zanger van moonspell
op. Hij had een lange stoffe jas aan, met daaronder nog een rood gewaad en
een kandelaar.. heel erg mooi als intro gedaan,
en het was duidelijk dat het publiek dat ook vondt.
Na een paar nummers als opwarmertjes kwam het publiek toch flink los en
bangde lekker mee. Vooral vanvoor aan het podium stonden veel die-hard fans
die uit volle borst meezongen en geen moment stil hebben gestaan.
Naarmate het optreden vordere trok de zanger wat kleding uit om er elke keer
weer een beetje anders uit te zien.
Zo bond hij op een gegeven moment een
soort vleugels op zn rug,
ook nam hij een paar spiegels in zn handen die door lichten onder hem werden
belicht zodat ze als een soort van schijnwerpers in het publiek schenen
De rest van het concert gaven ze echt een schitterend optreden waarbij veel
bekende ouders nummer gespeelt werden, maar ook redelijk wat van het
nieuwste album 'Darkness and Hope'.
De band vertrok op het eind, maar kwam na veel "We want more" geschreeuw
toch terug in legerkleding om daar nog een aantal nummers te spelen.
Eigenlijk hadden we ons beter in de lyrics moeten verdiepen van te voren,
want het was een prachtig optreden om mee te zingen... maar de beslissing om
erheen te gaan was nogal last minute.
Al met al een mooie ervaring en zeker om nog eens over te doen als beide bands weer eens in de buurt zijn!
Voor de foto's bedanken we Mandylion, je kunt daar ook nog meer foto's vinden van dit optreden.
