Een andere betekenis krijgt horror voor een handvol die-hards die op een regenachtige, sombere zondagavond hun warme cocon verlaten en richting de Dordrechtse Bibelot afdruipen waar horror de zesde van november fysieke vormen aannam. Want Mortician was immers op strooptocht, Blood Red Throne en Akercocke boden versterking en werd het publiek massaal upgehacked for barbeque.
Blood Red Throne deelde omstreeks kwart over 8 de eerste bijlslagen uit. De Noren betraden het domain of death, gewapend met een nieuwe vocalist en drummer, daar Mister Hustler en Bernt A Moen het BRT-kampf hebben verlaten. Maar toen het rookgordijn zicht op het vijftal bood en de eerste tonen door de zaal galmden was de bezettingswisseling gauw vergeten. De band ragde er lustig doch gestructureerd op los en de kersverse "lungs" Vald bood een bovengemiddelde vertolking van het oude werk en recenter materiaal. Blood Red Throne had deze keer voor een afwisselende doch ritmische set gekozen van zeer bangpotentiele nummers, waaronder "Incarnadine Mangler" en "Mephitication" van "Altered Genesis" (leve de bassgitaar!), "Chaos Rising!" van "Affiliated With The Suffering" en van "Monument Of Death" kwamen de titeltrack en "Mary Whispers Of Death" voorbij.
"Voorbij" was overigens veel te snel aangebroken want hoewel Blood Red Throne een acceptabele tijd op de planken maakte was het optreden als een sneltrein gegaan. Best jammer want dit is het betere werk.
Akercocke was wat mij betreft wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Zich staande houdend tussen 2 beukmachines bracht deze band een progressieve vorm van death metal ten gehore. Niet voor een ieder weggelegd, bleek, want de al drukbezochte bar werd in volle hevigheid geattacked terwijl het voor het podium betrekkelijk kalm bleef. In alle eerlijkheid moet ik u, waarde lezer, eerlijk bekennen dat ikzelf ook geen groot liefhebber van Akercocke ben. Hoewel ik deze band best op waarde wist te schatten, het geluid erg aangenaam was (BRT had ons daar ook al op getrakteerd) en de muzikanten hun stinkende best deden om het optreden tot een groot succes te maken sloeg de vonk maar niet over tussen mij en deze band. Want gauw begonnen de afwisselende grunt/zanglijnen mij te vervelen (mede dankzij het feit dat heerschap Mendonca tijdens de zuivere geluiden soms een valse noot greep) en kon ook de charmante glimlach van de frontman het optreden voor mij niet redden.
Echter heeft het Akercockeminnend volk zonder meer waar voor hun centen gehad. Qua set lag de nadruk met name op de laatste 2 cd`s, middels nummers als "Verdelet", "The Pennance","Eyes of The Dawn" (van "Words That Go Unspoken, Deeds That Go Undone"), "Becoming The Adversary", "Som of The Morning" en "Enraptured By Evil" (van "Choronzon"). Van de eerste 2 albums werden slechts "Justine" en "Of Menstrual Blood en Semen" gespeeld.
En na een korte ombouwpauze werden we dan eindelijk voorzien van emmers bloed, vaten vol ingewanden, ijzingwekkend gegil en de lompste geluiden uit de diepste death metalput. Mortician verscheen, verdrukte, verpulverde, verplette en vertrapte. Het loodzware geluid liet geen schaamluisje in leven.
Dat Mortician een bekwame podiumband is mag een feit zijn. Maar dat de band live nauwelijks van cd valt te onderscheiden mag inmiddels ook vermeld worden. Was het vorige optreden van Mortician in de Eindhovense Effenaar vrij matig te noemen, deze ronde was ijzersterk, vernietigend en neersabelend. Mortician domineerde de donkerste podiumhoeken, laat daar geen twijfel over bestaan.
Enige kritiek kan echter wel op de overmatige hoeveelheid samples worden afgevuurd. Op cd staat Mortician bekend als de horrormeester en overbevolken de schrikwekkende geluiden de kostbare ruimte. Maar ook live kan de band er wat van en zo werd bijna elk nummer voorzien van een inleiding, wat de vibe, die Mortician behoorlijk hoog wist te trekken, behoorlijk inkakte. Verder bood de band weinig nieuw amusement dan dat ze op cd al doen waardoor monotoonheid en variatiegebrek her en der ter sprake kwamen en stond de bass van Will Rahmer tot aan de toegift veel te zacht.
Maar dat terzijde, eigenlijk. Mortician roste met oa "Cremated", "Rabid", "Chainsaw Dismemberment", "Axe", "Zombie Apocalypse", "Drilling For Brains", "Blown To Pieces" en "Mortician" alle stoppen aan gort.
En de barbeque fikte nog lang en gelukkig.
