Voordat het zover is mag het voor mij onbekende Noorse gezelschap Extol de avond openen. Extol heeft stiekem af en toe naar grote broer Opeth gekeken, zij het dat wat Peter Espevoll en consorten neer zetten een stuk minder complex is en een metalcore-scream als zang kent. De band doet goed hun best maar de spreekwoordelijke vonk weet nooit over te slaan op het publiek en wat ze brengen haalt bij lange na het niveau niet van de Zweden, wat opzich niet zo verwonderlijk is natuurlijk. Wellicht dat men de muziek allemaal iets te veel van hetzelfde vindt of dat het eigenlijk gewoon Opeth op de planken wil zien, maar de mensen die los gaan zijn op één hand te tellen.
Na een korte tussenpauze betreedt Opeth het podium en een luid gejuich klinkt door de zaal. De Zweden zijn populair. Heel populair. De grote, maar vooral bloedhete zaal van 013 is grotendeels gevuld en van mij hadden er ook niet veel mensen meer bij gehoeven om eerlijk te zijn. Dan begint het vijftal zijn set met 'The Baying Of The Hounds' van het uitstekende nieuwe album 'Ghost Reveries'. Bij frontman Mikael Åkerfeldt valt korte tijd het gitaargeluid weg tijdens dit nummer, maar dit wordt al snel opgelost en de rest van de set kent geen problemen meer. Sterker nog Opeth heeft er duidelijk zin in vanavond en het publiek ook. Alle nummers die vanavond voorbij komen worden feilloos uitgevoerd. Tijdens 'Deliverance' verschijnt er voor het eerst kippenvel op de armen, maar het zal niet de laatste keer zijn. 'In My Time Of Need' blijkt live een meezinger van jewelste en het publiek laat zich luidkeels horen. De setlist vanavond bestaat uit nummers afkomstig van bijna alle Opeth-albums en kent eigenlijk louter hoogtepunten.
Tussen de bedrijven door neemt de charismatische Åkerfeldt ruim de tijd om het publiek toe te spreken en zijn vele grappen vallen goed in de smaak, zo is uit de reactie van de menigte op te maken. Opmerkelijk is dat Bloodbath-drummer Martin Axenrot nauwelijks een steek laat vallen en de (naar verluid) zieke Martin Lopez waardig weet te vervangen. Eigenlijk valt er niks op of aan te merken op dit optreden. Het geluid is goed, de sfeer is goed, de band speelt fantastisch en dit is zonder twijfel één van de betere concerten die dit jaar in Nederland plaats zullen vinden. Enig minpunt is een stelletje pubers wat recht voor mijn neus continu staat te kakelen en met aanstekers loopt te kloten, waarbij vooral dat eerste tijdens de rustige nummers zwaar irritant is. Had ik niet een ander plekje in de zaal op moeten zoeken? Dat had ik zeker ja en dat ik dat niet gedaan heb kan ik alleen mijzelf aanrekenen. Toch doet dit geen afbreuk aan deze geslaagde avond en voor iedereen die net zo heeft genoten als ondergetekende is er goed nieuws: Opeth zal na hun Amerikaanse tournee wederom Nederland aan doen en wel op 4 december als de heren in het Utrechtse Tivoli te zien zijn en hopelijk net zo'n prestatie neerzetten als vanavond het geval was.
