Twee jaar geleden sprongen bijna de haringen van de Alpha-tent uit de grond tijdens het optreden van Nightwish. Dit jaar moeten de Finnen dan ook diep gaan om die show te overtreffen en helaas lukt dat niet helemaal. Het geluid is dik in orde, de setkeuze ook, maar toch is het niet zo overweldigend als toen. Wellicht omdat de band sinds dat optreden twee jaar terug nog twee keer in Nederland optrad. De best-of set wordt ingeluid met 'Dark Chest Of Wonders' al gauw gevolgd door ondermeer 'The Kinslayer', 'Ever Dream', 'Nemo' en het prachtige 'Ghost Love Score'. Het gitaarspel van Emppu verdient een compliment, want de beste man speelde werkelijk de spreekwoordelijke sterren van de hemel. Geen vuurwerk dit keer en ook geen Nightwish-versie van 'High Hopes' van Pink Floyd. Desondanks toch één van de betere acts op Lowlands dit jaar.

Op de eerste editie van Fields Of Rock in 2003 verbaasde shockrocker Marilyn Manson vriend en vijand met een groots opgezet spektakel. Anno 2005 geeft de Amerikaan een ietwat ingetogenere show weg. Geen vrouwelijke trommelaars en vieze spelletjes op het Lowlands-podium, maar een optreden dat wat conservatiever aandoet. Enig foefje wat er uit de kast gerukt wordt is het gebruik van een groot beeldscherm maar daar blijft het dan ook bij. De nummers die langskomen zijn allemaal zeker de moeite waard, maar verrassingen blijven uit. Ook zou in het vervolg wat meer interactie met het publiek geen kwaad kunnen. Al met al een leuk optreden, maar niet heel bijzonder.

De verwachtingen van het optreden van Korn in de Alpha waren vooraf nou niet bepaald hooggespannen. Waarschijnlijk dat ook de Lowlands-organisatie er zo over dacht, want was de band uit het Californische Bakersfield drie jaar geleden nog een van de headliners, dit jaar stond het al om kwart voor drie ingepland. Reden hiervoor is het vertrek van gitarist Head. Hij verliet eerder dit jaar de band en voor een opvolger werd tot op heden geen moeite gedaan. Het grote probleem van Korn is echter zanger Jonathan Davis die live altijd amper verstaanbaar is, eigenlijk gewoon een zeikstem heeft en ook geen entertainer is. Vrijwel alle hits komen vandaag voorbij en dat zijn er toch heel wat. 'Here To Stay', 'Got The Life', 'A.D.I.D.A.S', 'Falling Away From Me', 'Blind' en 'Freak On A Leash', als ze zo in sneltreinvaart langskomen kun je niet anders concluderen dan dat Korn een aardig oeuvre heeft opgebouwd. Enig overgebleven gitarist Munky vangt het gemis van Head prima op. Zelfs 'Another Brick In The Wall', een nummer waar elke willekeurige band eigenlijk met z'n jatten vanaf dient te blijven, klinkt uitstekend en het vijftal overtreft de verwachtingen gelukkig ruimschoots. Chapeau!

Het eveneens Californische Incubus heeft zijn zaakjes ook goed voor elkaar. Het geluid is eigenlijk voor het eerst dit festival écht goed en de sfeer idem. Nummers als 'Wish You Were Here', 'Nice To Know You' en 'A Certain Shade Of Green' doen het erg goed bij het aanwezige publiek en zanger Brandon Boyd blijkt een sympathiek frontman. De jamstukjes die af en toe tussen de nummers door voorbijkomen klinken voortreffelijk en ook gitarist Mike Einziger laat zich van zijn beste kant zien. Een heerlijk optreden, maar helaas blijven de nummers 'Drive' en 'Are You In' achterwege.

Grote publiekstrekker dit jaar zijn de Foo Fighters. De grote Alpha-tent puilt uit van de mensen die daardoor noodgedwongen van buiten de tent mee moeten kijken en luisteren. Net als bij Incubus is het geluid uitstekend en de meezingers volgen elkaar in rap tempo op. Natuurlijk wordt er een aantal nummers van het nieuwe dubbelalbum 'In Your Honor' gespeeld, maar het zijn vooral de oudere songs die het goed doen bij het publiek. 'Times Like These', 'Learn To Fly', 'My Hero' en in het bijzonder 'Everlong' zijn stuk voor stuk heerlijke nummers en publiek geniet zichtbaar. Alleskunner Dave Grohl is goed bij stem en is de entertainer die bij Korn zo gemist wordt. “Het verschil tussen Kane en de Foo Fighters is dat Kane zich als grote rockband gedraagt en de Foo Fighters een grote rockband ís” is een quote uit de Daily Paradise (de Lowlands-krant) en zo is het maar net! Een zeer waardige afsluiter van een gezellig festival met heel veel goed eten en heel weinig metal.