Voordat we de teleurgestelde reactie van Black Star Riders op de matige opkomst kunnen aanschouwen, krijgen we eerst de supportband van de avond. Het Overijsselse Tricklebolt krijgt veertig minuten voor een lekkere set die bol staat van klassieke hardrock. De band heeft al eerder het voorprogramma mogen verzorgen van bekende bands zoals Y&T en Uriah Heep. De groep is momenteel dus de ‘to go to’-band als er weer eens een classicrockband in Nederland speelt.

Tricklebolt bestaat uit een jong stel getalenteerde muzikanten. Ze hebben goed geluisterd naar hun oude helden Led Zeppelin, Black Sabbath en Deep Purple. Vooral hun midtempo nummers hebben een lekkere groove en zorgen ervoor dat de aanwezigen automatisch hun hoofden bewegen. Later in de set komen tragere, meer uitgesponnen nummers voorbij die uitnodigen tot een aantal jamsessies, die gelukkig niet te lang duren. Tricklebolt laat een goede indruk achter en gaan we vast vaker zien.

Daarna is het tijd voor Black Star Riders. Zanger en gitarist Ricky Warwick en natuurlijk Gorham zelf waren ook al onderdeel van de laatste line-up van Thin Lizzy. Met die band werden nog volle zalen aangedaan, net als gitarist Damon Johnson dat deed met zijn vroegere broodheer Alice Cooper. Het moet voor hen toch een eeuwigheid geleden zijn dat ze voor zo weinig publiek hebben opgetreden. Bij opkomst is vrijwel meteen duidelijk dat de band zich niet uit het veld laat slaan. De bandleden zien het glas als halfvol en lijken oprecht tevreden met de mensen die wél zijn komen opdagen.

Na het openingssalvo All Hell Breaks Loose en Heavy Fire wil Warwick zeker weten of iedereen wel aan het bier of de whiskey is. De toon voor een gezellige avond is daarmee definitief gezet. Van het nieuwe album komen veel nummer voorbij, zoals Dancing With The Wrong Girl, When The Night Comes In en Testify Or Say Goodbye. De eerste twee albums worden met Charlie, I Got To Go en Bloodshot ook niet vergeten. Toch is het vooral wachten op het eerste Thin Lizzy-nummer in de set.

Die krijgen we pas na tien Black Star Riders-nummers. We zijn dan inmiddels vijftig minuten verder, maar het geduld wordt beloond door meteen de grootste Lizzy-hit te vertolken, namelijk The Boys Are Back In Town. Daarna wordt de set weer vervolgd met eigen werk en krijgen we alleen nog met Whiskey In The Jar een Lizzy-klassieker, die eigenlijk niet eens een eigen nummer is. Het is meteen het einde van de show. Geen Jailbreak, Rosalie of Suicide dus terwijl alle aanwezigen er ongetwijfeld rekening mee hebben gehouden dat die hits juist wél op de setlist zouden staan.

Met dit optreden lijkt Black Star Riders definitief afscheid te hebben genomen van het verleden als Thin Lizzy. Ik weet alleen niet of dat zo’n goede zet is. Het oeuvre van Black Star Riders mag zeker gehoord worden en wordt live gedreven vertolkt. Maar bezoekers van een concert zoals deze verwachten toch wel wat nostalgie. Nu is het hopen dat nieuwe nummers zoals Finest Hour en Bound For Glory het goed genoeg gedaan hebben zodat alle aanwezigen in ieder geval terugkeren. Aan de inzet van de band heeft het deze avond in ieder geval niet gelegen.

Tracklist:
1. All Hell Breaks Loose
2. Heavy Fire
3. Bloodshot
4. The Killer Instinct
5. Dancing With The Wrong Girl
6. Soldierstown
7. Hey Judas
8. When The Night Comes In
9. Cold War Love
10. Charlie I Gotta Go
11. The Boys Are Back In Town
12. Who Rides The Tiger
13. Blindsided
14. Thinking About You Could Get Me Killed
15. Testify Or Say Goodbye
16. Kingdom Of The Lost
17. Finest Hour
18. Bound For Glory
19. Whiskey In The Jar

Tricklebolt: