Enkele weken geleden speelde Helstar een fantastische show voor een mannetje of veertig. Schandalig als je het mij vraagt, maar ondanks de min of meer legendarische status van de band liepen Nijverdal en omgeving kennelijk nauwelijks warm voor het Amerikaanse collectief. Zaterdag 1 april blijkt een geheel ander verhaal. Flotsam And Jetsam speelt dit keer driemaal kort achter elkaar in Nederland, maar de zaal zit met een paar honderd man gewoon zo goed als vol. Terecht, zo wordt later wel duidelijk.
Dat publiek mag zich allereerst uitleven bij Izegrim. Ik heb al vaker aangegeven dat de Zutphense band niet echt tot mijn favoriete groepen behoort. Toch ben ik vanavond onder de indruk van wat de heren en dame de zaal voorschotelen. Izegrim heeft namelijk altijd plezier en straalt dat ook echt uit. Of het nu elk moment van een optreden gemeend is of niet, de bandleden vermaken zich kostelijk. Dat het spel strak is, mag geen wonder heten, want de groep is regelmatig te bewonderen op vaderlandse podia en elders in Europa. De effectieve mix van thrash en death metal gaat er bij het publiek in als koek, hoewel de pleuris nergens echt uitbreekt. Daarvoor is het misschien toch te veel een traditioneler metalpubliek. Mensen die meer op hebben met melodieuzere muziek en normale zang. De altijd goedlachse bassiste Marloes Voskuil heeft daar uiteraard schijt aan. En waarom niet ook, want met haar agressieve thrashzang en diepe brullen geeft ze menig mannelijke collega het nakijken. Stuk voor stuk zijn het ingrediënten voor een prima optreden.
Tussen de shows door valt weer een beetje meer dan de vorige keer op dat de Cult Art Shop steeds meer tot een echte concertzaal uitgroeit. Met als voornaamste verschil dat je hier tijdens de shows zo de stoel op kan voor een tatoeage van eigenaar Gert-Jan Aaltink zelf of één van zijn collega's. De bebaarde metalfan speelde zelf ooit in de lokale legende Jagannath, maar de man heeft naar eigen zeggen zijn gitaar al enkele jaren niet meer aangeraakt. Tussen de bedrijven door meldt hij nog even dat de demo's van Jagannath binnenkort op cd en vinyl verschijnen. "Ik wil maar wat graag dat Cult Art uitgroeit tot een wat bekendere zaal. Dat heeft natuurlijk tijd nodig. Zalen als Little Devil in Tilburg en de oude Dynamo waren ook niet van de ene op de andere dag een vast adres voor metalfans", spreekt Aaltink zijn ambities uit. Wel kunnen we waarschijnlijk vaker wat grotere bands uit het metal-, hardcore- en punkgenre verwachten. Zo speelt later dit jaar de Amerikaanse punkband Total Chaos in de club. In september viert hij drie jubilea. Zijn eigen vijftigjarige verjaardag, het twintigjarig bestaan van de zaak en de tiende editie van Tattoofest. Voor dat festijn zijn onlangs topbands als Textures en Hatesphere vastgelegd.
Ook geen kleine naam is Dew-Scented. De Duitsers en Nederlanders mogen vanavond als tweede aan de bak. En hoe. Ik heb de mannen vaker gezien, maar dit is verreweg het beste optreden dat ik tot nu toe heb aanschouwd. Loeistrak is het devies. Loeistrak en superheftig. De Slayeriaanse thrash met invloeden uit de death metal komt deze eerste april wel bijzonder lekker uit de verf. Met dank aan de werkelijk fenomenale nieuwe drummer Marc Dzierzon. Deze van Centaurus-A bekende slagwerker blijkt een absolute geweldenaar achter de trommels. De boomlange houthakker heeft zich binnen een paar weken het materiaal eigen gemaakt en voegt er door allerlei subtiliteiten en knetterharde slagen met twee vingers in de neus wat eigen impulsen aan toe. Het heftige drumwerk voegt zodoende echt wat toe aan toch al niet misselijke songs als Scars Of Creation en Storm Within. Vlak daarbij de invloed van de overige bandleden niet uit, want die leveren eveneens een belangrijke bijdrage aan de overweldigende strakheid die Dew-Scented tentoonspreidt. Vocalist Leif Jensen zorgt er met zijn ruige strot voor dat alles bloedagressief blijft klinken, zoals het hoort.
Bij de mannen van Flotsam And Jetsam loopt op het podium niet alles zoals het hoort. Met name drummer Jason Bittner ondervindt wat problemen met het geluid door problemen met de kabel naar zijn in-ear monitoren. De trommelaar wordt er niet bepaald vrolijker op, maar gelukkig oefent het euvel weinig tot geen invloed uit op zijn sterke spel. Hij mag zich direct uitleven in opener Seventh Seal van het uitstekende laatste, titelloze album. Een heerlijk nummer dat uitstekend aansluit op de rest van de set. Een set waarin als vanouds ruimte is voor bekende krakers als Hammerhead en Dreams Of Death. Prima natuurlijk, maar ik zou zelf toch graag eens wat nummers van The Cold horen. Ik begrijp dat de voornaamste songschrijver van die plaat er al enige tijd niet meer bij zit, maar het album is domweg te sterk en te goed ontvangen destijds om compleet te negeren. Gelukkig is er wel ruimte voor andere, nieuwere songs. Zoals het wervelende Life Is A Mess, dat live tien keer vetter overkomt dan op cd. Of de ode Iron Maiden (geen cover) met de fraaie gitaarharmonieën.
Muzikaal klinkt Flotsam And Jetsam vanavond fris, spontaan en geïnspireerd. Vocaal is dat niet anders, maar wat wil je met een topzanger als Eric A.K. in huis. Ik heb de Amerikaan nog nooit op een slechte dag kunnen betrappen. Sommige generatiegenoten van A.K. hebben tegenwoordig moeite met de hoogste regionen, maar de voorman van Flotsam And Jetsam komt in vrijwel elke toonhoogte erg vitaal en zuiver voor de dag. Door zijn inbreng vervelen songs als Me en het oude Desecrator eigenlijk nooit. Tel daarbij op dat het geluid vanavond prima is. Er mogen dan allerlei technische problemen op het podium plaatshebben, maar daar krijgen de bezoekers vrijwel niets van mee.
Kunstenaar Aaltink en zijn collega's kunnen dik tevreden terugkijken op deze avond. Nu maar hopen dat de goede opkomst, het sterke geluid en het bijzondere concept van tattoo en live-muziek meer toffe bands lokt naar het oosten des lands. Want hoewel zalen als Lucky, Metropool en Atak zeker zo nu en dan wat leuks neerzetten, is het aanbod wat betreft pure metal niet altijd even spannend. Wie weet komt daar nu wat verandering in.
