Amberian Dawn, Diabulus In Musica en Crimson Sun in Haarlem

Ironie is in de wereld van symfonische metal een terugkerend begrip tijdens optredens. Want de toetsenpartijen, behorende tot de hoofdbestanddelen van de muziek, gaan bij veel bands live gepaard zonder toetsenist. Vanavond vormt gelukkig een uitzondering. Alle drie acts staan met een toetsenist op het podium, zo ook Crimson Sun. De vijftig bezoekers volgen de verrichtingen van de Noord-Europeanen graag van dichtbij. Zo ontstaat er al vroeg veel contact tussen publiek en bandleden. Zangeres Sini Seppälä verzoekt de belangstellenden mee te klappen en vindt voor een openingsact bijzonder veel gehoor.

Dat heeft naast de actieve presentatie van de bandleden ook te maken met het goede geluid in de zaal en de energieke en catchy muziek, die af en toe aan Amaranthe doet denken (maar dan alleen met een zangeres). De mix van heavy riffs en melodieuze zang komt daardoor goed uit de verf. Het kwintet wisselt midtempo en snellere nummers af. The Storm en Towards The Light blijven al snel hangen. Naast nummers van het debuutalbum Towards The Light (2015) komt Forever And Away aan bod, een “pretty fast one” van de kersverse ep The Spirit Of Unchainable. Daarin valt het basspel in positieve zin op. Omdat het de laatste dag van de tour is, is er ook tijd voor grappen en grollen. Zo is er na het tweede nummer een computerdeuntje en verschijnt er een als kip verklede technicus op het podium tot hilariteit van band en publiek. De sfeer zit er goed in. De actieve presentatie van alle bandleden en de energieke moderne melodieuze metal zorgen voor een positieve vibe. Ruimte om te groeien is er beslist, maar Crimson Sun opent de avond verrassend en optimistisch.

Waar er complimenten zijn voor de geluidsman bij de eerste band van de avond, presteert hij bedroevend tijdens het optreden van Diabulus In Musica, met name tijdens het eerste halve uur van de set. Verwijtbaar is dat hij ongeïnteresseerd op zijn mengpaneel leunt. Dat terwijl zeker deze man moet horen dat het geluid van de bas en met name de gitaar veel te dun in de mix staat. Hierdoor klinkt de eclectische metal van de Basken kaal en mist deze power. Doodzonde voor de sympathieke Zuid-Europeanen, die zelf niets te verwijten valt.

Zuberoa Aznárez zingt namelijk zoals gewoonlijk zeer fraai en op de muzikale begeleiding valt niets af te dingen. Het blijft evenwel jammer dat Diabulus (zoals wel vaker) geen bassist heeft meegebracht en de partijen derhalve van de backingtrack komen. Ondanks de kritiek op de geluidsman komt het toetsenwerk van de temperamentvolle en enthousiaste Gorka Elso samen met de vocalen van echtgenote Zuberoa goed uit de verf. Het is met name de zang die onderscheidend is en dat levert aantrekkelijke momenten op, zoals de ballad A Speck In The Universe, inclusief mooie lichtshow. Aanvankelijk is het tijdens dit rustpunt nog rumoerig, maar een steeds groter deel van de ruim tachtig bezoekers worden stil van de hartverwarmende zang. Ongemakkelijk stil is het helaas als Aznárez vraagt naar de titel van de single van het vorige album Argia. Blijkbaar is deze bij niemand bekent of durft niemand deze hardop te roepen. Diabulus laat zich echter niet van zijn stuk brengen en vervolgt sterk met Inner Force.

De setlist bestaat vooral uit tracks van het eind vorig jaar verschenen Dirge For The Archons, dat een prima opvolger is van het zeer fraaie Argia (2014). Zodoende zie je de fans ondanks de niet samenhangende sound toch nog genieten bij met name Earthly Illusions, Invisible en het theatrale Ring Around Dark Fairies’ Carousel. Laatstgenoemde, “one of our favorites”, is een van de hoogtepunten vanwege het afwijkende karakter. Als het geluid dan ook nog eens iets voller wordt aan het einde, is het extra genieten van Crimson Gale (dat per ongeluk wordt ingeleid met de intro van het vorige nummer), Sceneries Of Hope en Spoilt Vampire. Gorka (die aan het einde van de set in een paar nummer grunt) en Zuberoa moedigen het publiek aan om mee te klappen en vinden gehoor. Terwijl de bandleden backstage verdwijnen, klinkt in het Spaans “Hoofd, schouders, knieën, teen.”

Een paar bandleden van Crimson Sun hebben in de pauze wat pikante foto’s uit een magazine op de monitoren van zangeres Päivi Virkkunen geplakt. Capri, zoals haar artiestennaam luidt, maakt er tijdens de show van Amberian Dawn met een lach een afkeurende opmerking over, maar laat ze toch zitten. Het is immers het laatste optreden van de tour en dan hoort dit soort ongein erbij. De Finse hoofdact maakt er een groot feest van en is beslist de beste act van de avond. Dat komt mede doordat de geluidsman het tot grote opluchting van velen goed voor elkaar heeft. Vanaf het eerste moment is de sound lekker vol. Voeg daarbij de enthousiaste presentatie en de energieke muziek en de sfeer in de zaal is weer positief zoals aan het begin van de avond.

Capri betrekt vanaf opener Valkyries veel fans individueel bij de show. Er ontstaat daardoor al snel een wij-gevoel. Ze zet iedereen flink aan het werk, want ze verzoekt regelmatig om mee te klappen. Dat gebeurt dan ook en er zijn veel liefhebbers met een t-shirt van de band aan die meezingen met bijvoorbeeld Fame & Gloria. Uiteraard is er veel ruimte op de setlist voor songs van Magic Forest en Innuendo en de collectie opnieuw opgenomen oude songs Re-Evolution (2013), de drie platen waarop Virkkunen te horen is als zangeres. Slechts twee nummers op de lijst staan daar niet op (Shallow Waters en Arctica).

De Finnen razen door de setlist heen. Slechts heel af en toe is er ruimte voor een korte toelichting. Zo gaat Chamber Of Dreadful Dreams over schizofrenie, is Capri blij met de reactie uit de zaal, maar wil ze meer (“You have to move some more”), bedankt ze de crew en zet ze componist/toetsenist/mastermind Tuomas Seppälä in het zonnetje. Het is een flitsende set met bijbehorende lichtshow en keyboard- en gitaarsolo’s van Tuomas en Emil ‘Emppu’ Pohjalainen in bijvoorbeeld Shallow Waters. Buitengewoon knap hoe snel de vingers over de instrumenten vliegen en een compliment is ook op zijn plaats voor drummer Joonas Pykälä-aho (specifiek in Rise Of The Evil). Emppu kijkt tevreden de zaal in en dat doet ook bassist Jukka Hoffrén.

Jukka grijpt ieder moment aan om het publiek te laten juichen. De fans reageren positief. Het harde Circus Black zet ze aan het headbangen en met het vrolijke Knock Knock Who’s There is het springen geblazen, zowel op het podium als op de dansvloer. Het is een aaneenrijgen van hoogtepunten. Zo gaat het dak eraf met Magic Forest (waarin Capri middels een sterke mimiek het theatrale aspect accentueert). Cherish My Memory houdt vervolgens het momentum goed vast. Päivi voelt zich vanzelfsprekend het prettigste bij de nieuwe songs. Shallow Waters gaat haar wat minder af, maar dat is eigenlijk het enige moment waarop te merken is dat de zanglijnen voor een andere zangeres (Heidi Parviainen) zijn geschreven. Gedurende de rest van set maakt ze een professionele, enthousiaste en gedreven indruk, laat ze in Valkyries een prima indruk achter en is de hoge uithaal in Arctica uitmuntend.

Op de Facebook-pagina van het evenement stond per ongeluk vermeld dat het optreden slechts vijf minuten zou duren, maar in werkelijkheid speelt Amberian Dawn ongeveer zeventig minuten. Nadat tijdens Knock Knock Who's There de deels ontblote bandleden van Crimson Sun ten tonele zijn verschenen, is er een toegift met de favorieten Arctica, Ladyhawk en de vaste afsluiter ("last chance to get sweaty") River Of Tuoni. Capri vormt een hartje met haar handen richting de fans om ze te bedanken voor hun steun. Band en publiek hebben van elkaar genoten en nadat velen wat hebben opgehaald bij de merchandise-stand en er gelegenheid is voor een foto en praatje met de muzikanten, gaat iedereen zeer tevreden huiswaarts.

Setlist Amberian Dawn:
1. Valkyries
2. Fame & Gloria
3. Chamber Of Dreadful Dreams
4. Circus Black
5. Magic Forest
6. Cherish My Memory
7. The Court Of Mirror Hall
8. Shallow Waters
9. Knock Knock Who’s There
10. Rise Of The Evil
11. Warning
12. Kokko

Toegift:
13. Arctica
14. Ladyhawk
15. River Of Tuoni

Setlist Diabulus In Musica:
1. Battle Of Atlantis
2. Earthly Illusions
3. Lies In Your Eyes
4. Invisible
5. Inner Force
6. The River Of Loss
7. A Speck In The Universe
8. Ex Nihilo
9. Ring Around Dark Fairies’ Carousel
10. Crimson Gale
11. Sceneries Of Hope
12. Spoilt Vampire

Setlist Crimson Sun:
1. The Storm
2. Clockwork Heart
3. Towards The Light
4. Forever And Away
5. Memories Burning
6. Awaken

Crimson Sun