End Of The Dream opereert in dezelfde niche als Stream Of Passion en past derhalve prima als openingsact. Het Bossche gezelschap combineert net als de hoofdact symfonische metal, vrouwelijke zang en prog. Wel op een eigen manier overigens, want al krijgen sommige bandleden les van Marcela Bovio en Johan van Stratum (beiden in Stream Of Passion – red.) op de Metal Factory in Eindhoven en zegt zangeres Micky Huijsmans dat Marcela een grote invloed op haar heeft gehad, de zang ligt wat dichterbij Amy Lee van Evanescence en de muziek soms bij Dream Theater. Vanavond komen vijf nummers van het uitstekende debuut All I Am aan bod. Het prachtige, veelzijdige Shadow's Embrace en het mooie, catchy Collide zijn de hoogtepunten. De andere songs doen er nauwelijks voor onder.

Collide wordt opgedragen aan Stream Of Passion. Het is voor de jonge muzikanten een eer om daarvoor te mogen openen en Micky kon het dan ook niet geloven dat eerder dit jaar het nieuws kwam dat de band ermee zou stoppen. Shadow's Embrace laat horen hoe vaardig de muzikanten zijn. Het lange nummer bevat progpassages die op plaat al gaaf klinken, maar ook live moeiteloos vertolkt worden. Slechts af en toe zit er een minder zuivere noot tussen bij Micky (All I Am). Verder brengt ze het er goed vanaf en maakt ze contact met zowel publiek als de jonge muzikanten om haar heen. Gitarist/songwriter Armen Shamelian is er vanavond helaas niet bij, maar niemand minder dan Delain-gitarist Timo Somers is zijn vervanger. Net als de anderen toont hij zich actief op het podium. Schijnbaar zonder enige moeite voegt hij met veel show zijn eigen touch toe aan de solo's, tot vreugde van het publiek. Er gaan steeds meer handen de lucht in en na afloop is er terecht een luid applaus voor de prestaties van End Of The Dream, dat in 2017 met nieuw studiomateriaal komt. Beslist iets om naar uit te kijken.

"We are still Stream Of Passion", grapt Marcela na A War Of Our Own, het tweede nummer op de setlist. Zo is er vandaag ruimte voor een traan en een lach. Nadat tijdens Monster het publiek nog een wat afwachtende houding aanneemt, is het ijs snel gebroken met het titelnummer van de laatste plaat. De fans klappen mee en geven gehoor aan het verzoek van Marcela om er vanavond een feest van te maken. Een aantal zingt mee. Ondanks dat de Mexicaanse verklaart in tijden niet zo zenuwachtig geweest te zijn voor een optreden, maakt de band juist een meer ontspannen indruk dan tijdens de dvd-show in Amstelveen. Het levert veel beweging en lachende gezichten op, zowel op het podium als in de zaal.

Evenwel gaat niet alles goed geeft de frontvrouw toe. "It had to be perfect, but it isn't", zegt ze dan ook. Johan tikt met zijn bas haar per ongeluk aan halverwege Passion en gitarist Eric Hazebroek maakt een foutje tijdens Broken. Het zij de muzikanten vergeven, want zoals altijd is het vanavond verder prima in orde en genieten de fans van oudjes als Passion en Deceiver (met Marcela op viool). De geluidsman heeft het vanaf dat moment ook goed voor elkaar (al staat er wat veel galm op de zang) en mede daardoor overtuigt ook de ijzersterke uitvoering van Collide en favoriet In The End (met uiteraard de trademark double jump van bassist Johan van Stratum en gitarist Stephan Schultz). Stephan komt tijdens de vingervlugge solo's even in de spotlight te staan en aan de andere kant van het podium maakt Eric indruk met zijn leads, bijvoorbeeld tijdens Collide. De bas van de immer zeer actieve Johan staat soms wat hard in de mix, maar het basgeluid zelf is mooi rond en ook het toetsenwerk van Jeffrey Revet komt goed tot zijn recht.

De bezoekers komen niet alleen uit Nederland. Fans uit België, Frankrijk, Zwitserland, Italië en zelfs Monterrey (de Mexicaanse stad waar Bovio vandaan komt) hebben kosten noch moeite gespaard om bij het afscheidsoptreden aanwezig te zijn. Ze krijgen een mooie doorsnee van de discografie voorgeschoteld. Van alle vier albums komen er songs langs. Van het met veel beleving gezongen, aangrijpende Don't Let Go tot en met het van een prachtige climax voorziene My Leader, één van de favorieten van de zangeres. De zeer geslaagde Radiohead-cover Street Spirit (Fade Out) krijgt veel handen op elkaar en bij Out In The Real World gaan veel handen de lucht in.

Marcela laat tijdens meerdere nummers middels improvisaties horen hoe indrukwekkend groot haar bereik is. Ze staat net als de andere bandleden, die onderling veel contact hebben tijdens bijvoorbeeld This Endless Night, te genieten van de tevreden gezichten in de zaal. Na een korte pauze volgt een mooie toegift met een ijzersterke uitvoering van de Sonata Arctica-cover I Have A Right, het krachtige Haunted en de meezinger The Curse. Sommigen kunnen een traan niet onderdrukken. Anderen staan voor de laatste keer vol bewondering toe te kijken.

Na de afsluiter van de reguliere setlist komt het moment om veel mensen te bedanken voor hun jarenlange ondersteuning. Naast de fans zijn dat manager Peter Schaap, Evelyn Kop van het licht en geluidstechnici Pieter Kop, Niels Jensen, tourmanager/regelneef Paul Simons, merchdame Vicky van Amelsvoort, producer Joost van den Broek en last but not least Arjen Lucassen, die vandaag samen met Joost en zangeressen Anneke en Dianne van Giersbergen het optreden vanaf het kleine balkon volgt.

Lucassen, die in 2004 zo onder de indruk is van de kwaliteiten van Marcela, dat hij voor haar een platform creëert door Stream Of Passion in 2005 in het leven te roepen.

Na het debuut Embrace The Storm (2005) (met naast Arjen, Johan en Marcela gitariste Lori Linstruth, toetsenist Alejandro Millán en drummer Davy Mickers), neemt Lucassen afstand, maar gaan Johan en Marcela samen met drummer Davy Mickers door. Ze vinden Jeffrey, Stephan en Eric, die voor het eerst te horen zijn op The Flame Within uit 2009. Daarna neemt Martijn Peters de drumstokjes van Davy over en volgen Darker Days (2011) en dankzij een zeer geslaagde crowdfundingcampagne A War Of Our Own. Er zijn ook nog twee dvd's: Live In The Real World (2006) en het recentelijke Memento. Samen met wat 'kleinere' releases vormen ze een prachtige discografie van musici die ook na het debuut op eigen benen in staat bleken prachtige muziek te maken. Ze waren er bovendien altijd voor hun fans. Stream Of Passion was niet alleen muziek, maar veel meer nog een passie van vaardige muzikanten en vriendelijke mensen. Voor de echte fans zijn de songs een houvast als je iets of iemand mist, een hoop in bange dagen, een hart onder de riem. De bandleden gaan ieder hun eigen weg vanaf nu. Marcela is al bezig met haar solocarrière en met Johan speelt ze samen in het nieuwe project Vuur, Eric gaat verder met Vetrar Draugurinn, Stephan met zijn gitaarlessen en projecten, Martijn met de coverband Brothers Of Mercy (tribute aan de alternatieve eighties) en Jeffrey met Queen Forever. Heren en dame, veel succes en plezier met jullie nieuwe projecten en uitdagingen. Thank you for the music! Ook al is Stream Of Passion uit elkaar, de muziek en de herinnering zal blijvend zijn. Marcela verwoordt het vanavond mooi:

"We're gonna have this forever in our hearts."

Setlist Stream Of Passion:
1. Monster
2. A War Of Our Own
3. Passion
4. Deceiver
5. Collide
6. In The End
7. Now Or Never
8. Don't Let Go
9. Lost
10. My Leader
11. Broken
12. Street Spirit (Fade Out) (Radiohead-cover)
13. Out In The Real World
14. This Endless Night

Toegift:
15. I Have A Right (Sonata Arctica-cover)
16. Haunted
17. The Curse

Setlist End Of The Dream:
1. Colder
2. Follow The Angels
3. Shadow's Embrace
4. Collide
5. All I Am

Met dank aan Hugues Timmermans voor de foto's.