Enkele dagen voor aanvang wordt bekend dat lokale thrashers van Razend de avond mogen openen. De band mag dan wel meer in lijn liggen met het oudere werk van Sepultura (pre-Roots), toch blijkt het een geschikte opwarmer voor het Roots-avontuur. Het is bij aanvang nog niet druk, maar naarmate het half uur durende optreden vordert, komen er steeds meer mensen binnen. Razend heeft er in ieder geval wel zin in. Frontvrouw Corinne van den Brand is wel wat verkouden, wat vooral te horen is in de cleane, rustigere stukken. Maar zodra de band vol gas geeft in de pure thrash, gaan haar screams echt door merg en been. Het zijn dan ook die snelle stukken waar het echt genieten is, want de trage stukken halen de vaart er vanavond iets te veel uit.
Jarenlang koesterde Max Cavalera wrok tegen zijn oude band Sepultura. Tijdens interviews wilde hij het er vaak niet over hebben en albums van fans signeren wilde hij ook niet. Hij lijkt er overheen te zijn nu hij met broer Iggor besloten heeft om de twintigste verjaardag van Roots te vieren. Dit doen de broers op gepaste wijze: Het hele album wordt integraal gespeeld, inclusief enkele van de bonustracks. De setlist van vanavond is dan ook niet echt verrassend. Het optreden begint gelijk met de meezinger Roots Bloody Roots, waarbij we een Max Cavalera zien die in opperbeste stemming is. Hij lijkt er echt zin in te hebben, evenals het publiek. De eerste moshpit wordt namelijk al vlug gevormd. Toch valt het tussen de nummers wel even stil. Bij het tweede nummer Attitude moet de frontman even van instrument wisselen. Hij komt het podium op met een berimbau, wat door enkelen in het publiek gekscherend een vishengel genoemd wordt. Na de rustige intro volgt gelukkig wel de loodzware riff.
Ondanks dat het optreden onder de noemer Max & Iggor Cavalera staat, is het eigenlijk Cavalera Conspiracy. Gitarist Marc Rizzo en bassist Johny Chow zijn er namelijk gewoon bij. Gelukkig zijn ze bekwame muzikanten en weten ze wel raad met de Sepultura-songs. Het hele optreden is echter weinig verrassend. De nummers klinken zoals op het album, al doen de diverse gastmuzikanten niet mee. Zo neemt Max dus in onder meer Ratamahatta alle zang voor zijn rekening. Broer Iggor krijgt natuurlijk ook enkele momenten om te soleren zoals tijdens Itsári. Waar je bij andere bands dan een spectaculaire drumsolo krijgt, houdt Iggor zich toch aan hoe het op het album klinkt. Het tribale gezang komt echter van tape waardoor dit nummer een rustpunt in het optreden wordt waar eigenlijk weinig in te beleven is. Dat wordt vervolgens wel wat gecompenseerd met songs als Ambush en afsluiter Dictatorshit.
Pas in de toegift wordt het weer echt interessant. De band speelt namelijk ook enkele van de bonustracks van het Roots-album. De loodzware cover van Celtic Frosts Procreation Of The Wicked vormt vanavond hiervan het begin. Maar dan komt het... Tot vreugde van velen wordt er toch nog ouder Sepultura-materiaal aangeboord. Zo krijgen we onder andere nog een stukje Desperate Cry te horen, voordat de band doorgaat met twee Motörhead-covers. Met een nieuwe versie van Roots Bloody Roots is de cirkel rond en eindigt het optreden net zo goed als het begon en kunnen we gelukkig nog eenmaal ROOOOOOTS BLOODY ROOOOOOTS meebrullen.
Setlist Max & Iggor Cavalera:
1. Roots Bloody Roots
2. Attitude
3. Cut-Throat
4. Ratamahatta
5. Breed Apart
6. Straighthate
7. Spit
8. Lookaway
9. Dusted
10. Born Stubborn
11. Jasco
12. Itsári
13. Ambush
14. Endangered Species
15. Dictatorshit
Toegift:
16. Procreation (Of The Wicked)
17. From The Past Comes The Storms
18. Desperate Cry
19. Orgasmatron
20. Ace Of Spades
21. Roots Bloody Roots
