Toch lijkt het wel alsof zelfs de meest conservatief ingestelde blackmetalgeesten af en toe behoefte hebben aan een klein beetje experimenteerruimte. In het geval van Pest uitte zich dat in 2004 met de EP Daušafęrš, waarmee de band zich van een andere kant liet zien dan gebruikelijk. Goed, nu gaat het wat ver om deze EP als experimenteel te betitelen, want feitelijk is het nog steeds rauwe black metal dat de klok slaat, maar het is wel een andere insteek dan ik van Pest gewend ben van de full lengths.
Daušafęrš bestaat namelijk uit slechts één nummer van twintig minuten, dat bovendien een groot deel van de karakteristieke intensiteit van de band mist. Dat is echter niet erg, want deze insteek werkt ook uitstekend. Het stemmige nummer wordt voornamelijk in midtempo gespeeld, met veel ruimte voor slepende gitaarpartijen en ijzige uithalen. Ondanks het statige drumwerk weet Pest bovendien de aandacht gedurende het hele nummer vast te houden door de sfeervolle, rauwe riffs. Daaruit blijkt wel dat de beide bandleden uitstekende songwriters zijn, die er zelfs binnen de nauwe beperkingen van het genre moeiteloos in slagen om de ene na de andere krachtige riff uit de mouw te schudden.
De titel van de EP is Oudzweeds en betekent zoveel als dodentocht of tocht naar de dood. Die emoties worden behoorlijk goed vertaald naar de muziek, die door het repetitieve karakter klinkt als een afdaling naar de duistere diepten van de onderwereld. Hoewel het er inmiddels op lijkt dat Daušafęrš een eenmalig uitstapje is geweest, is het nog steeds een aanrader, ook al wordt het niveau van de laatste albums van Pest niet geėvenaard. Ook anno 2012 is Daušafęrš absoluut nog de moeite van het opsporen waard.
Tracklist:
1. Lķfit Es Daušafęrš
.jpg){kind=small}
